buntowniczka

Część 8- nie kłam wiem, że idziesz do niego

Wszystko mu opowiedziałam był nieźle wkurzony. Ale nie dziwie się, który ojciec nie był by wkurzony na to, że jego córka spędziła noc u chłopaka? Oczywiście nie miałam zamiaru mówić mu o tym, że spałam z nim w jednym łóżku, nic nie robiliśmy no, ale dla ojca wszystko było by jasne

- Na razie nie powiemy nic mamie, nie będziemy jej denerwować, ale to, że nie powiem mamie nie znaczy, że nie dostaniesz kary. Przez tydzień nie wychodzisz z domu i zabieram ci laptopa.

- Ok rozumiem wiem, że cię okłamałam i należy mi się.

- A i nie chcę więcej widzieć cię z tym chłopakiem.

- Co?... O nie, co to .. to na pewno nie

- To nie jest towarzystwo dla ciebie.

- A skąd ty wiesz jaki on jest? Bo widziałeś go na motorze... to jest fajny chłopak i nie jest taki zły jak mówią inni, trzeba go po prostu poznać.

- Bez dyskusji, nie będziesz się z nim więcej widywać.

Nawet nie zauważyłam, a już byliśmy pod domem. 

Wyszłam wściekła z auta i pobiegłam do swojego pokoju. Tam sobie uświadomiłam, że dalej mam ciuchy devila, a u niego w domu są moje.   

Podeszłam do szafy i chwile zastanawiałam się co założyć, w końcu wybrałam: 

 Usiadłam na łóżko. Dostałam sms-a

** Hej :* był zły? **

** Nawet nie wiesz jak, mam kare na laptopa i przez tydzień nie mogę wychodzić z domu **

** A myślałem, że będzie gorzej. Nie jest tak źle przeżyjesz :* wieżę w ciebie **

** Ale jest coś jeszcze... Powiedział, że więcej mamy się nie spotykać **

Nie odpisał mi na tą ostatnią wiadomość. Siedziałam w pokoju i myślałam nad tym wszystkim co się w ostatnich dniach wydarzyło. Była już 14 siedziałam i nie chciałam wychodzić w końcu dostałam od niego wiadomość

** Powiedz ojcu, że idziesz do koleżanki po książki. Czekam na ciebie niedaleko domu **

** Ok. Postaram się wyjść **

** Czekam **

Wyszłam z pokoju

- Idę do koleżanki po książki, nie chce mieć zaległości

- Nie kłam wiem, że idziesz do niego

- Nie martw się nie idę.

Ubrałam buty i wyszłam kawałek dalej zobaczyłam jedno auto nie wiedziałam, że on takie miał. Tak w ogóle to czego on nie ma. Weszłam do środka.

- Cześć, przepraszam cię za to - Powiedziałam

- Nie masz za co przepraszać

- O czym chciałeś pogadać?