Clinton Academy

Chapter 7: The Night with Zombies III

Chapter 7: The Night with Zombies III

Trevor's POV

Tsk!

"Jam! You always keeping me nervous. Aren't you afraid?!?" nagulat naman siya. Lumabas na rin ako para tulungang makalusot si Jamilla sa mga asungot na 'to.

Nang maka-recover siya sa pagsigaw ko she just gave me a death glare. Argh!! Baka mapahamak pa ito.

"Kuya!" lumingon naman ako sa pinaggalingan ng boses ng kapatid ko. Pagkalingon ko, may biglang aatake sa akin. Thanks for my sister. Tiningnan ko naman siya para magpasalamat. Nasa labas na rin pala ito. Pati ang iba ko pang kasama. Nasa loob siguro ang dalawa pang bata. "Sa likod!" sigaw naman ni Sam. Tsk! Concentrate! Pagkatapos kung paputukan ang zombie sa likod ko, pupunta naman ako sa kinaroroonan ng kapatid ko. Delikado dito sa labas. Pagkalingon ko sa kinaroroonan niya, nakita ko ang isang zombie sa likod niya.

Nanlaki ang mga mata ko at tumakbo ng mabilis para makuha siya. Hindi ko magawang sumigaw dahil parang nawala ang boses ko. Hindi ko kayang makitang matutulad na rin siya sa mga ito. Kakagatin na ng zombie ito samantalang naguguluhan pa rin ito dahil sa pagtakbo ko. "At your back!" sa wakas nakapagsalita na rin ako. Medyo malayo kasi siya sa akin. Shit! Natisod pa ako dahil sa bato. Bakit may bato dito? Tumakbo siya papalapit sa akin at ng magkalapit na kami, niyakap niya agad ako tsaka ko binaril ang zombie kanina. Dapat kumukonti sila pero bakit parang nadadagdagan pa?

"Let's go!" sigaw ni Jayson. Tapos na pala sa likod. Binaril ni Jayson ang lahat ng nakaharang sa amin.

Tumakbo kami hanggang sa makapasok na kami sa loob. Nang maisarado na ito, halatang marami pa rin ang nakasunod sa amin dahil kinakalampag nila ang front door. Nilagyan namin ng harang ang pinto at pumunta na sa second floor.

"We need to get out of here!" wika ni Sam.

"How?!?" tanong naman ni Jamilla. Pinuntahan naman ni Althea ang dalawang bata sa loob ng kwarto ni Jayson.

•••••*•••••

Jamilla's POV

"How?!?" Tanong ko. Tsk! Epal talaga 'to. Alam na ngang maraming nakakalat sa labas na zombie tapos paano naman kami makakadaan doon? Such an idiot, huwag niyang sabihing dadaan kami sa mga bakod dito. Wait!

"Wait! Huwag mong sabihing dadaan tayo sa mga pader!!!" gulat na gulat ako at the same time natatakot! Muntik ko ngang hindi kayanin na umakyat sa pader kanina kung hindi lang kinakailangan. Shit! Nakapikit na ako noon...

"Afraid of heights huh?" Sam just smirked. Tsk! I'm gonna kill you bitch! Ang init na talaga ng dugo ko dito sa babaeng ito.

"Hey Jayson! You're the first! Check if there has a place that we can stay for tonight. Your place isn't safe anymore," he just nodded. Isa pa 'to eh. Magaling akong observant kaya alam ko na may gusto ito kay Samantha the bitch! Matalino nga pero... Argh! Nevermind... Tsk!

Nakarinig naman kami ng ingay sa baba. Shit! Did they just... This can't be... Nasa baba na sila... Kaya dapat walang mag-iingay sa amin...

"Shhh... Don't cry..." karga ni Trev yung batang babae habang pinapatahan. "What's your name, baby?"

"Athena..."

"Stop crying Athena... Everything will be fine soon. Just pray, okay?" she just nodded. Naalala ko yung nangyari kanina.

Tinawag niya ulit akong Jam, nagulat ako hindi dahil sa pagsigaw kundi narinig ng dalawang tainga ko na tinawag niya ulit ako ng ganon. After so many years, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa na maalala niya ang lahat. Sana... Sana talaga magiging okay na ang lahat.

Lumapit na ako sa kanila. Nginitian lang ako ni Trev habang buhat niya pa rin ang bata. Nakita ko naman sa peripheral view ko si Sam na mukhang malungkot. See? May gusto talaga ito kay Trev! Hay... No doubt. Gwapo naman kasi talaga si Trev at likas sa kanya na mabait, matulungin at isama mo pa na maalalahanin. Hay! Kung pwede ko lang ibalik ang lahat sa dati.

"Hey! Stop sighing..." Pagpapatigil niya sa akin. Still pokerface lang ako. Humarap naman siya sa iba. "I telling you guys, everything will be fine soon. Trust!" hindi rin nawawalan ng pag-asa at positive thinker kaya marami talaga ang nakakagusto sa kanya. Hindi niya lang alam. May lahi atang manhid.

"May nakita akong place na pwede nating pagtuluyan ngayong gabi," nadako naman ang tingin namin kay Jayson na nagmula sa kwarto. Teka... Shit! Itutuloy nila ang plano nila na dadaan sa mga pader? 😒

---

"Jamilla! Move..." tawag sa akin ni Trev... Ako na lang kasi ang nahuhuli. Malapit na ring masira ang pinto dito sa kwarto ni Jayson. Narinig nila ang boses ko kanina kasi inaaway ko pa sila. Shit! Natatakot talaga ako. Baka.. Baka mahulog ako. Tapos... Tapos baka bigla na lang maulit ang lahat.

"Hold my hand and you will be safe. I promise," nakalapit na pala siya sa akin. Shit! Yung puso ko. Unti-unti kong hinawakan ang kamay niya. Kinakabahan ako. "Come with me," nagsimula na kaming maglakad. "Huwag kang titingin sa baba," sinunod kong lahat ang sinabi niya. Naniniwala akong ligtas ako kapag kasama ko siya pero natatakot pa rin ako na baka mangyari ulit ang dati. Ilang ulit ko na bang nasabi ang natatakot talaga ako? Argh!

Nagulat ako ng biglang nasira ang pintuan. Muntik na kaming mahablot ng isa sa kanila. "Tsk! Asungot," bulong ni Trev.

Malapit na kami sa lugar na tinutukoy ni Jayson. Konti na lang talaga... ng ma-out of balance pa ako. Pero buti na lang at nahawakan agad ako ni Trevor.

"Are you okay?" shit! Nakatulala na pala ako. Ayoko na talaga. Takot na takot na ako. "Shh... Stop crying. I'm here... A little bit more," umiiyak na pala ako. "Halika na," nagsimula na ulit kaming maglakad. At ng makarating na rin kami, doon ko lang naramdaman na tuloy tuloy na ang pagtulo ng mga luha ko. Takot talaga ako sa heights dahil rin siguro sa nangyari noon. Ilang minuto ko rin kayakap si Trevor and this time, I fell safe again. Wait... Napalayo naman ako sa kanya ng ma-realize kong magkayakap pala kami at nakatingin na sa amin ang mga bata pati na rin si Sam at Jayson.

"Did you still remember that time, Jamilla?" napayuko naman ako sa tanong ni Jayson.

"Y-yes," sagot ko. "I'm sorry,"

"What was that?" tanong naman ni Trev. Napangiti na lang ako, huwag muna ngayon. Mahirap balikan ang lahat. Pero tandaan mo, hindi ako galit sa'yo.

Umiling lang ako.

•••••*•••••
To be continue...
•••••*•••••

Lame po ba? 😅😅😅 Comment naman po kayo please. Trying hard po ako sa pag-e-english kaya kung may wrong grammar, sowe. ✌

Comment lang po hinihingi ko tungkol sa chapter na ito, pati na rin po sana sa iba.. Kung may i-co-correct po kayo, sabihin niyo na rin po sa akin. Hanapan niyo po ng mali para mas masaya pero kung wala po kayong mahanap mas masaya. 😂