“Kawawa ka naman -.- ... Nawala na nga yung pamilya mo... tapos pati ba naman yung itinuturing mo na Ate nawala rin sa’yo...” --Siya
“>.< Wag mo nga akong kaawaan... -.- Ayaw ko nang kinakaawaan ako noh...” --Ako
“Ehhh... :/ Bakit naman?”
“-.- Hindi ko naman kailangan ng awa eh... At saka hindi naman ako dapat kaawaan noh... -.- Mas marami kayang dapat kaawaan diyan kaysa sa akin... Kaya kung ako sa’yo... -.- maghanap ka na lang ng ibang kakaawaan mo at wag na lang ako...”
“>.< Ang sungit mo naman... ^.^ Oo nah... hindi na ako maaawa sa’yo... Para ngang inutusan mo ako na mawalan ng awa eh... ^.^ Iba ka rin noh...”
“Bakit mo naman nasabi yan? -.-“
“Yung iba kasing tao lagi na lang naghahanap ng awa... Yun bang sasabihin nila... ‘Wala ka na bang awa? Maawa ka naman sa amin oh?’ ... Tapos ikaw sasabihin mo na... ‘Wag ka ngang maawa sa akin... maghanap ka na lang ng iba mong kakaawaan.’ ... O di ba? ^.^ Kakaiba...”
“-.- Lahat naman ng tao magkakaiba eh... Hindi mo na maiaalis yun...”
-.- Kakaiba daw... Eh lahat naman ng tao unique eh... -.- Wala namang ipinanganak na parehas sa lahat ng bagay... -.- Yung mga identical twins nga may pagkakaiba pa rin... Ako pa kayang wala namang kakambal o kapatid... -.- Malamang iba talaga ako sa lahat...
“Siya nga pala... ^.^ Yung Celine na nabanggit mo ba kanina... kaibigan mo rin?” --Siya
“Huh? O////O Kaibigan??? -///- Oo naman...” --Ako
-.- Kaibigan daw... Oo naman malamang kaibigan ko siya... Pero kung alam mo lang kung sino talaga yang Celine Gyeum na yan...
“Kung kaibigan mo siya... :/ Tapos parehas sila ni Thea na nakatira sa hometown mo... :/ Ibig sabihin ba nun, hindi na rin kayo nagkaka-usap masyado nung Celine?” --Siya
“Ahhh... ehhh... -///- Oo... medyo hindi na nga kami masyadong nakakapag-usap...” --Ako
“So, :/ Iniwan ka na rin niya kung ganun?”
“>///< Hindi noh... -///- Alam kong hindi niya ako magagawang iwan kahit kailan...”
Sana nga... -.- Sana nga hindi niya ako magagawang iwan...
“Huh? :/ Ehhhh... hindi kita maintindihan eh...” --Siya
“Pssshhh... -///- Oo nah... makinig ka na lang sa kwento ko...” --Ako
|[Flashback]|
“Dali na kasi... >.< pumunta ka na kay Prince Mike mo...” --Chelsea
“Ayaw ko nga >___<” --Celine
“Anong ayaw mo?!? >,< Gusto mo yan... dali na kasi wag ka nang maarte...” --Chelsea
“Ayaw ko nga... sabi eh >__<” --Celine
-.- Ayun nga... At pinagtritripan na naman nila Chelsea at Regine si Celine... -.- At sa anong paraan pa nga ba? Eh di kinakaladkad na naman nila si Celine dun kay Mike na lagi nilang tinutukso kay Celine...
“Ayaw ko na... pagod na ako >.<” --Regine
“Ano ka ba Regine? >,< Wag mo akong iwan dito...” --Chelsea
“Pagod na nga ako... >,< magpatulong ka na lang sa iba...” --Regine
Tapos naupo na dun sa upuan si Regine... -.- Malamang eh di si Chelsea na lang ngayon ang nanghihila kay Celine... Sa liit ba naman ni Chelsea... -.- malamang makakaladkad siya nung amazonang si Celine...
BINABASA MO ANG
Friendship
أدب المراهقينF-R-I-E-N-D-S-H-I-P ...easy to spell... ...difficult to define... Hanggang saan nga ba ang nalalaman mo tungkol sa bagay na ito? Ano nga ba ang FRIENDSHIP? At hanggang saan nga ba ang kaya nitong abutin? Is this FRIENDSHIP an everlasting relationshi...
