chapter 16: How can I ?

260 7 0
                                    

After a few months of separating it felt like its really new. Bakit ganon? Parang naninibago kami? Well sabagay, di naman kami nagpapansinan lalo na nung mga panahong nagtatrabaho pa ako sa kanila.

"Uhmm Ash.." saad nito habang linalaro ang hawak nitong tasa..

"Uhmm.."

"How are you??" How am I? Geez. Eto pinipilit na kalimutan ka.

"Ugh! Fine.. You?"

"Not at all. Ever since we broke up I didnt look fine. Everything seems ruined."

"......"

"Lalo na nung nalaman kong that you resigned. I didnt know what to do when dad talk about it. I was about to make everythings right but then you left. I was so down, Di ko alam kung saan ako magsisimulang hanapin ka. Even your friends dont know where you are. So now, I want to make things right with you Ash.."

"Sorry.." Dagdag pa nito.

I was so dumbfounded. Ganon pala ang epekto sakanya ng paghihiwalay naming dalawa. Pero, I should not trust him again for the second time. Kung naapektuhan siya, mas lalo naman ako. Hello?? Ako kaya yung pinaka-nasaktan dito.

"Uhmmm" Ano ba? What should I say? Okay lang, napatawad na kita? Ganon? My goodness!! 

"Alam ko kung gaano ka naapektuhan sa paghihiwalay natin Miggy, kahit naman ako ganon din. Pero di mo pa rin maalis na ako ang pinaka-nasaktan dito at hindi ikaw yon.."

A moment of silence..

"I can accept your sorry.." napatingin naman siya saken

"BUT, I cannot forget what you did. And remember, you already put a scar dito.." sabay turo ko sa dibdib ko.

"I know.. But let me make things right. Especially to both of us Ash.." Tangunu!!! Ayan na naman siya.. Pagkatapos ano? Sa huli wala pa rin.. I gave him a chance once, but this time hindi ko basta ibibigay ang second chance na yon.

"Do whatever you want to do. But I want you to remember this, I am not giving you a chance kasi mahirap na magtiwala ulit Miggy. Mahirap. Kasi baka sa huli, ako na naman ang kawawa.." I drink my coffee and then tumayo.

"I'll go ahead. Nice to see you by the way.." Paalam ko sakanya. Narinig ko pang tinawag niya ang pangalan ko, pero di ko na ito pinansin at nagpatuloy na lamang ako sa paglalakad.

===

Ashley's POV: 

Indeed, Its been a long tiring day. Madaming nangyare ngayong araw nato. Una, si kuya na laging nagmamadali eh nakabangaan ko na naman ngayon. Pangalawa, nagkaharap kami ni Miggy.

Ano pa ba ang mangyayare?? Pwede pakisabihan ako para di ako naggugulat ng ganito. Di kasi ako nainform sa mga nangyare ngayon..

"Haaaayyyy...." saad ko sabay bagsak ng kama

"How can I move on kung andito siya? Lumayo na nga ako't lahat-lahat pinagtagpo pa rin kami.. Is this what you call destiny? fate? Nahh-- maybe not! besides, I don't believe in fate, more likely in destiny."

I Just heat up a popcorn and watched a movie all night hanggang sa dalawin akong antok. Pero, pisti! kahit si Mr. Antok di man lang ako dinalaw, kaya naman I watched again, this time A walk to remember na ang pinapanood ko..

"Buti pa sila, they end up together.. while us? we end up BROKEN."

Natapos na ang pinapanood ko but still, I am here still awake in the middle of the night doing nothing, but just thinking again the shitty things that happened to me..

Miss NBSB is now signing off. (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon