chapter 14: Ashley's side

221 2 0
                                    

Ashley's POV: 

(peet peet peet peet tunog ng mga sasakyan sa gilid ng kalsada) 

Andito ako sa isang coffee shop sa LA. Yes. You heard me. Actually, I just got here yesterday.

Naglibot-libot ako around the city, and just think of drinking a coffee for a minute. I sat down outside the coffee shop at maririnig mo ang mga bumubusinang mga kotse sa kalsada.

Maya-maya there's a couple sat down beside my table. I looked at them and saw how they enjoyed each others company. Nalungkot naman ako bigla. Naaalala ko na naman siya and how we spent our time together. But everything has changed and I already accept the fact that we will never do it together anymore. Nakakalungkot mang isipin pero kailangang tanggapin.

Nang saktong pagtayo ko, saka namang may taong bumungo saken nang dahilan ng pagkakaupo ko uli.

"A-a-aray ha.." bwisit. di man lang tumitingin sa dinadaanan niya.

Yinapos ko ang kaliwa kong sikong nakatama dun sa side ng upuan. Ang lakas naman ng lalakeng to.buset!

"I'm sorry miss.." saad niya..

"Ang lawak0lawak ng dadaanan talagang dito pa sa harapan ko dumaan..anebeyen!" bulong ko

"Sorry di ko naman sinasadya..nasaktan ka ba?" liningon ko naman siya, wow pilipino si koya at sa pagkakalingon ko.. Oh my goodness gracious man so gorgeous! ang pogi ni koya kaso bulag naman ata. kita niyang may tao bunguin ba naman? Pero ok lang, sabi niya nga di niya naman sinasadya..[landeee!!]

"Ayos lang ako.."

"Sorry ulet, nagmamadali kasi ako..sige bye!"

After that incident with kuyang oh so handsome man so gorgeous, (landeh ko noh..hahha) nagikot-ikot lang ako ulet, trying to make aliw myself from distruction. Yah! distruction na baka maisip ko na naman siya. Kaya nga ako nagresign to get away from him and at the same time para makalimutan ko na siya..

I'm not escaping from the problem, wait! do i have one? Nahh~~ I mean to the fact na lumayo ako, does'nt mean na mahina ako. No. Gusto kong lumayo kasi the more na nakikita ko siya, mas lalo akong nalulungkot at naaalala ang mga pangyayari nung gabing yon.

How can I get over if lagi kaming nagkikita? OO. Aminin ko, mahal ko pa siya hanggang ngayon. Anong magagawa ko? Eh mahal ko yung tao ee--

Its already 10:30 in the evening ng makarating ako dito sa condo unit ko. OO mayron akong condo dito, pero this time this is my mom's gift for me. Inayos ko yung mga pinamili kong mga damit at linagay to sa kabinet.

"Haay..walang laman ang ref..makapag grocery nga bukas.."

Pagkatapos kong tingnan ang ref, dumiretso na ako sa kwarto. I was trying to sleep but i just can't.

Tagilid dito tagilid doon. wala! di talag ako makakatulog nito, kaya naisipan kong tumambay nalang sa may veranda ng condo ko.

I sat there for almost an hour. Pagtingin ko sa cellphone its already 12:51 in the morning but still I'm wide awake goddammit!

====

Miss NBSB is now signing off. (COMPLETE)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon