The Day We Meet [H♡H]

《27》

☆ D-1 ☆

"ဒီေန႔ .. ငါတို႔ ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ၾကမယ္ .. "

ထိုစကားကိုၾကားေယာင္လာရင္း ေခါင္းကိုခါရမ္းလိုက္တယ္ .. အလုပ္လုပ္ေနတယ္မလား .. တျခားကိုအာရံုမျပန္႔သင့္ဘူးေလ .. အဲ့လိုသာေတြးတာပါ ရုံးဆင္းတဲ့အထိ အာရံုကေထြျပားေနတာ ..

"ဟိတ္ ! Lu ... "

Company ေရွ႕မွာ ကားရပ္ရင္း အရင္ကနဲ႔မတူ လူငယ္ဆန္ဆန္ဝတ္စားထားတဲ့သူ႔ေၾကာင့္ အထူးအဆန္းျဖစ္မိတာဝန္ခံပါတယ္ ..

"ေရာ့ .. လဲလိုက္ "

လက္ထဲကိုေရာက္လာတဲ့စကၠဴအိတ္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အနည္းငယ္က ကၽြန္မစြန္႔လႊတ္လိုက္ၿပီျဖစ္တဲ့ ၂၁ရာစု လူငယ္ Style .. ကၽြန္မ Toilet ထဲဝင္ကာလဲလိုက္ၿပီး ကိုယ့္ပံုကို မွန္ထဲျပန္ၾကည့္မိတယ္ .. ဂ်င္းေဘာင္းဘီနဲ႔ ဆြယ္တာေလး တြဲဝတ္ထားတာေၾကာင့္ လူငယ္ဆန္ေစေပမယ့္ အျမင္မရိုင္းဘူး .. အဆင္ေျပတဲ့အျပင္ အသက္၂၀လို႔ေတာင္ခံစားမိတယ္ ..

"သြားရေအာင္ေလ .. ေနာက္က်ေနမယ္ .. "

ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ သူကကားေမာင္းထြက္ကာ Han ျမစ္ေဘးကိုလာတယ္ .. ေနမဝင္ေသးတာေၾကာင့္ သူကစက္ဘီးစီးဖို႔ေျပာတယ္ .. အရင္ကလည္း စီးဖူးတာပဲတဲ့ေလ .. အင္း .. ကၽြန္မရဲ႕ ၁၉ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔မွာ ေက်ာင္းေျပးၿပီး Han ျမစ္ေဘးမွာ တစ္ေနကုန္လာထိုင္ဖူးတယ္ .. စက္ဘီးလည္းစီးျဖစ္တယ္ေလ .. ေနဝင္ၿပီးေမွာင္လာေတာ့ သူယူလာတဲ့ စားစရာေတြကို ျမစ္ကမ္းေဘးမွာ ေလတျဖဴးျဖဴးနဲ႔ ထိုင္စားဖစ္တယ္ ..

"Lu .. အရင္က နင္ငါ့အတြက္ ထမင္းဘူးထည့္လာေပးေနက်ေနာ္ .. အဲ့ထမင္းဘူးကို Jongin ယူစားလို႔ရန္ျဖစ္ရေသးတယ္ "

သူဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ တူးဆြေနလဲမသိေပမယ့္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ အထက္တန္းတစ္ေလၽွာက္လံုး ကၽြန္မ Omma ထည့္ေပးတဲ့ထမင္းဘူးဟာ Sehun အတြက္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူစားတာကိုထိုင္ၾကည့္ရင္း ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ အရူးမ ကၽြန္မကို Jongin က အျမဲထမင္းဝယ္ေကၽြးတတ္တယ္ ..

"အဲ့ဒါနင့္ထမင္းဘူးမွန္းသိလ်က္နဲ႔ ငါစားခ်င္တာေၾကာင့္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနခဲ့တာ .. စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ငါတကယ္ဆိုးတာပဲ "