The Day We Meet [H♡H]

《30》

"Aigoo ... ေလွကားဆင္းရတာ မလြယ္ပါလားေနာ္ ... "

"အဲ့ဒါေၾကာင့္ Wheel Chair ယူလိုက္ပါမယ္ဆို ?? "

"Arni .. အဆင္ေျပပါတယ္ .. Eh ! တစ္ေယာက္ေယာက္စ်ာပနထင္တယ္ .. "

ေအာက္ထပ္မွာ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ စ်ာပနကိုလွမ္ၾကည့္ရင္းေျပာေတာ့ Sehun က ...

"မေျပာတတ္ဘူးေလ ... သြားရေအာင္ Ommani တို႔ေစာင့္ေနလိမ့္မယ္ ... "

"အင္း ..... "

Sehun ေမာင္းတဲ့ကားေပၚမွာ ထိုင္လိုက္ရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ သူမကို ဘာမွမေျပာရက္ ... ဒါမယ့္ ...

"Wae ??? ကားကိုဘာလို႔ရပ္လိုက္တာလဲ ? "

"Lu ah ..... ငါ ... နင့္အနားမွာဆက္ေနလည္း ရတယ္မလား "

စိတ္ပူေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ..

"Ha ha ... ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ? ငါ့အနားမွာေနဖို႔ ခြင့္ျပဳခ်က္လိုလို႔လား "

ဘာမွမသိတဲ့ကေလးေလး လိုေျပာေနတဲ့သူမကိုၾကည့္ၿပီး Sehun သက္ျပင္းခ်မိတယ္ ...

"တကယ္ေတာ့ နင္ကငါ့ကို ျပန္လက္မခံေသးဘူးဟ .. ငါႀကိဳးစားရဦးမွာ .. ဒါေၾကာင့္ နင့္အနားမွာေနၿပီး ႀကိဳးစားခြင့္ေပးပါလား "

သူ႔စကားကို မ်က္ေတာင္ေလး ပုပ္ခတ္ပုက္ခတ္နဲ႔ နားေထာင္ေနၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပတယ္ ...

"ငါဘာလို႔မ်ား ျပန္လက္မခံတာပါလိမ့္ ? ငါလည္းသေဘာက်ရဲ႕သားနဲ႔ .. "

ထိုစကားကို Sehun မၾကားေအာင္ ေျပာလိုက္တယ္ ..

ေတာင္းပန္ပါတယ္ Wu Yifan ... ငါကအသည္းႏွလံုးမရွိတဲ့ လူဆိုၿပီးမင္းမုန္းႏိုင္ပါတယ္ .. ဒါမယ့္ အခ်စ္နဲ႔ စစ္မွာမတရားတာမရွိဘူးေလ .. မင္းအေၾကာင္းကို Lu ၾကားရင္ နာက်င္ေနမွာမို႔ခဏဖုံးထားေပမယ့္ ငါကေတာ့ တစ္သက္လံုးဖံုးထားလိုက္ခ်င္တယ္ ... မင္းအတြက္ ..... စိတ္မေကာင္းပါဘူး ...
~~~~~~~~~~~~
အားလံုးဟာ ေနရာတက်မဟုတ္ေသာ္လည္း ေရႊ႕ေျပာင္းထားတဲ့ေနရာမွာ အံဝင္ခြင္က်ျဖစ္ေနပါၿပီ .. Chanyeol နဲ႔ Baekhyun ဟာလည္း ဗီဇာမကုန္မခ်င္းေနမွာမို႔ ၾကာမယ္တဲ့ေလ .. ၿပီးေတာ့ ...

"Yah ... Suho .. အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ .. ျဖဴျဖဴလံုးလံုးေလ .. ခ္ခ္ .. ကေလးေလးေရ .. ေဒၚေလးကိုၾကည့္ပါဦး .. "