Worth my Love

Chapter 1

Chapter 1

Sa lugar ng America, sa tuwing uwian galing sa iskwela ay palagi nalang ganito ang iksena simula ng pag transfer niya.

“Wahahaha, you look like a piece of shit! Why are you here in our place? You don’t belong here. You should’ve been in a dumpsite! You’re like a trash!” dinig ng isang batang lalaki na nanonood lang sa di kalayuan, napailing nalang ito bago tuluyang umalis.

“HAHAHAHAHAHA” tawanan  ng mga batang mapang-api habang tinatapunan ng mga basura ang isang nakayukong batang babae na di man lang lumalaban.

“HEY! YOU BUNCH OF CRAP! WHAT ARE YOU DOIN’ TO MY COUSIN!?”

Sigaw ng isang palabang batang babae na si JC at patakbong tinungo ang pinsang naka-upo lamang sa isang tabi. Halos ibuhos na mga salbaheng bata ang basura sa kanyang pinsan ngunit hindi parin ito lumalaban. Tahimik lang itong umiiyak.

“oh? So you’re one of the garbage’s too. I bet you came from the dumpsite hahaha. Aw~~ my garbage hero. bwahahaha”

“Look, I think I spill something in her face because it stinks! Yuck! Hahahahaha”

hinarap naman sila ni Jc. Naniningkit na ang mga mata nitong tinititigan sila sa galit, mga batang walang ginawa kundi apihin ang pinsan niyang wala namang ginagawang masama sa kanila, porke di ito lumalaban e inaapi na nila.

“YOU!”
duro niya sa negrong batang lalaki na nagsaboy ng kung anong mabaho sa pinsan niyang walang tigil sa pag-iyak.

“LOOK AT YOU! AREN’T YOU TIRED OF ALWAYS WEARING BLACK? IF I WERE YOU? I’D RATHER GO HOME SINCE THERE STILL DAYLIGHT BECAUSE IM AFRAID PEOPLE MIGHT NOT SEE ME ANYMORE WHEN IT’S ALREADY DARK! YOU’RE ONLY VISIBLE IN THE MORNING! YOU’RE NOT EVEN AWARE THAT YOUR TEETH IS BETRAYING YOUR COLOR! GET LOST YOU PIECE OF CHARCOAL!”

kumaripas naman ng takbo habang umiiyak ang batang negro, natakot naman sa kanya yung ibang bata kaya umalis na din sila. Ngunit Hindi niya pinalampas ang isa, basura pala ha?!

"And where do you think you're going? Don't be rude I'm not done with you." At sabay taas pa nito ng isang kilay at smirk na nagpataray sa mukha nito "i bet you're already aware that you're rich with moles specifically in your face. Now if you don't have nothing to do with your life, why don't you connect those dots and make fun of yourself instead of making fun of others?" Nagsimula nang umiyak ang bata. " I'm warning you, stay away from my cousin!" And with that, Kumarpas narin ito ng takbo habang umiiyak.

“WHAT NOW?! COWARDS!” sabay irap niya at hinarap ang pinsang si CJ. Pinagpagan niya naman ang damit ng pinsan habang pinapatayo ito. Dumokot siya ng panyo sa kanyang bulsa at pinahid ito sa tumutulong luha ng kanyang pinsan

“bakit di ka lumalaban? Palagi ka nalang bang magpapa-api sa mga ugok nayun? Tsk. Tuwing uuwi nalang ba tayo amoy basura ka?” utas niya sa pinsan habang tinatanggal ang mga basurang nakadikit sa damit nito. Ayaw niya mang may umapi sa pinsan Pero Hindi niya yun maiwasan lalo pa't halata sa itsura ng pinsan na madali lang itong maapi. Naiinis man siya sa pagka damsel in distress nito ay ayaw niya namang itong pabayaan.

“ayoko lang naman silang patulan, tsaka ayoko ng gulo alam mo naman yun. At isa pang tsaka, mangangamoy talaga ako ng basura, ikaw ba naman tapunan ng basura babango ka ba?” paos na sagot niya habang inaayos ang sarili.

“ewan ko sayo, asan na ba kasi si kuya justin ng maturuan ng liksyon ang mga ugok nayun?”

“JC, wag na wag kang magsusumbong kay kuya, lalong-lalo na kina tita at tito, ayokong mag-alala sila. Please. Atin nalang to” pagmamaka-awa niya sa pinsan niya. Mas gugustuhin niyang sarilinin nalang ang sakit at problema kaysa may madamay pa siyang iba at makadagdag pa ng panibagong problema.  Isa siyang matulungin at masunuring bata, mas iisipin pa niya ang kapakanan at ikabubuti ng taong importante sa kanya kaysa sa sarili niya. Hindi niya kayang manakit ng iba, at isa rin siyang mapag patawad na bata dahil ilan lamang iyon sa mga bilin ng kaniyang namayapang ina.