The Descendants

Mad at me

Hi guyss!! Continue reading lang poh and this chapter ay POV ni Marcos. Hahaha! Sana magustuhan niyo.

_____________

Marcos POV

(First POV and i hope na hindi magiging huli.

I am Marcos Brine 17 year old. Son of Poseidon. The God of the sea.)

Tiningnan ko lang siyang tumatakbo papaalis sa akin. Gagawin niya ba ulit? Hindi ko naman sinasadyang masaktan siya. Nangugulit lang naman ako eh kasi nagba baka sakali akong maalala niya ako. But I guess not. Simula pa lng nong una ko siyang nakita dito sa school ay nabigla ako kung bakit siya nandito.

"Kuya!! Kuya!! Kuya!!" May narinig akong tumakbo. Hindi ko pinansin kaya nag lakad nalang ako baka hindi ako eh.

"Woy!! Tumigil ka nga muna!!" Wait? That voice. Unti unti akong lumingon para tingnan kong sino ang sumisigaw. Siya? Bakit siya nandito? May galak akong nararamdam. Nice to meet you, again. Nakatitig lang siya sa akin at ganun din ako sa kanya. Ang laki ng pinag bago niya. I miss her. I want to hug her. I really really miss her.

"Done checking me? And what are you doing here?" Sinabi ko yun para mapigilan ko ang sarili kung yakapin siya baka kasi mabigla siya. Alam ko namang hindi niya na ako naaalala.

"Hihihi! Pasensya ka na... tatanongin ko sana eh kung saan gagananip ang welcoming diko kasi alam tsaka pweding paturo nalang din ng lokasyon?" 

"Tsk! Of course a newbie... fine sa gym bumaba ka sa floor natoh at lumiko sa right at sundan mo ang mga estudyante" Fudge!

Tatalikod nasana siya akin.

"And... heres a thing you should hurry up before someone will found you roaming around on this floor cuz girls are not allowed her. This is a boys dormitory building." Sabi ko habang naka talikod padin. I'm just fooling her and hindi ko naman aakalaing maniniwala talaga siya.

Nag  thank you na siya sa akin at dali daling  umalis ng may marinig siyang bulong bulongan ng mga lalaki.

I miss her.

Maybe I already crossed the line of hers. Now she's mad at me. Paako ako babawi?

Tsk.

------

Sorry for the short update.