AŞK VE TÖRE

3)ABİM İÇİN

Rojda'nın ağzından
Bir insan hem çok korkup hem çok heyecanla bilir mi?Ben yapabilirim hatta yapıyorum. Kendim için deği,Murat için korkuyorum.Ama kaçacağım için de çok heyecanlaniyordum.Yıllardır bu konakta verem olmadığıma dua ediyordum.Kapı tıklatıldığında çantamı yatağın altına koyup 'Gel'dedim.İçeriye Ali abi girince vaktin geldiğini anladım.
"Rojda ben görücüleri oyalıyacam sen arkadan çık"
Yatağın altından çantamı alıp sırtıma taktim.Şort giymeseydim iyidi ama atlarken pantolonla atlayamam ben.
"Rojda hadi etraf boş çık şu odadan"
Kafami sallayıp odadan hızlıca çıktım.İnşallah abim gelmez yoksa beni kıtır kıtır keser.Arka çıkışa gelince duvardan atladım.Arkami döndüğümde yıllardır hasret olduğum adamın yüzünü görmeyi beklemiyordum.Gözlerimin içine bakıp sıcacık gulumsedi. Aniden sarılınca napacağımı şaşırdım. Sonra kaslı beline sarildim.
Oha kas mı? Bu kadar kası nasıl yaptı ya.Benden ayrılıp elini elime kenetledi,arkasını dönüp yürümeye başladı.Bende arkasından yürürken birden durdu.Yavaşça yüzünü bana dondu. Ne oldu ki simdi? Gözleri şortuma kayinca kaşlarını catip sinirle yüzüme baktı.
"Cabuk git üstünü değiştir"
"Murat saçmaliyosun herhalde kaçiyoruz ya hani biz konağa girip 'Ben hic yokmuşum gibi davranin ben hemen şortumu değiştirip kaçicam' mı diyim?"
Sinirle kafasını sallayıp arabaya bindirdi beni.Arabada hiç konuşmadı yüzüme bile bakmadı. Hava alanına gelince arabayı park edip arabadan indi.Bende arabadan inmeden önce kapşonumu kafama geçirip indim. Elimi tutup ilerlemeye başladı.

Uçağa bindiğimiz anda korkmaya başladım. Tamam ilk defa binmiyorum ama korkuyorum işte. Murat anlamış olacak ki kafamı göğsüne koyup
"Uyu" dedi.
Hiç değişmemiş hala ayni Murat.İtiraz etmeden gözlerimi kapatıp güzel kokusunu içime çektim. İyice mayışırken Murat'a daha çok sokuldum.

Sıla'nın ağzından
Eve dönerken Abimin neden Edirne'ye git dediğini düşünüyordum.Aradiğimda telefonu kapalıydı. Neyse sabah konuşurduk.
"Burak korku filmi izleyelim mi?"
"Sıla uykun yokmuydu senin?"
"Vardı. An itibariyle kaçtı hadi nolur ya"
"Tamam cadı tamam"

Eve gelince hemen patlamış mısır,cipsi,kolayı sehbanin üstüne koyup filmi sectim.Burak üstünde eşofmanlariyla içeri girince tamam olduk.Filmi başlattım,Burak sehbanin üzerindekileri alıp koltuğa koydu.Ayaklarını sehbaya uzatıp koltuğa iyice yayıldı.

Ufff adı da korku filmi olacak.Korkulacak neyi var bunun anlamiyom.Kafamı kaldırıp Burağa baktım. O da baygın gözlerle televizyona bakıyordu.
"Tamam kabul hic korkunç değilmiş"
Burak yüzüme bakıp ekranı gösterdi. Televizyona baktığım anda yüzü gözü kanlar içinde çığlık atan bi yaratık beklemiyodum.Çığlık atıp Burağın boynuna atladim.Tamam korkunç değildi ama boyle birşey beklemiyordum.Burak halime gülüp
"Bencede hiç korkunç değil Sıla. Pencereden atlasaydin"
"Of dalga geçme olum boş anıma denk geldi.Neyse baydi zaten  ben uyumaya gidiyom."
"Hele şükür Sıla ya esnememek için zor tutuyorum kendimi"
Öpüp odama doğru gitmeye başladım.Burak da kendi odasına gitmeye başladı. Yatağa girdiğimde gözlerimi kapatır kapatmaz gözümün önüne o kanlı yüz geldi.Uyuyamacağımı anlayip Burağin odasının önüne geldim.Kapıyı tiklattim,ses çıkaran olmadı. Kapıyı hafif aralayip etrafa baktim.Burak çoktan uykuya dalmıştı bile.Top atsan uyanmacak tiplerdendir.Hafif dürttüğümde kıpırdandi.
"Burak" diye seslendim
"Hı" dedi
"Uyuyamadim yanında yatsam olur mu?"
"Gel cadı gel"
Keyifle sırıtıp yanına kıvrıldım.Gözlerimi kapatıp uykuya kollarımı açtım.

'''''''''SABAH'''''''''
Kapının kırılma sesiyle yataktan fırladım.Kapı gürültüye açıldığında karşımda dün çarptığım meteoru görmeyi beklemiyodum.Kaşları gittikçe çatılırken yanımda uyuyan Burağa baktı. Kaşlarını daha ne kadar çatabilirse çatti.
"Senin benim evimde ne işin var ağa bozuntusu?"
Gözlerini gözlerime dikip baktı. Bir an içim titredi.
"Abin nerde?"
Abim mi?Abim ne alaka?
"Bilmiyorum eve gelmedi"
"TABİ GELMEZ.ÇÜNKÜ KARDEŞİMİ KAÇIRDI"
O nasıl bağırmaktır ne var sanki kardeşini kaçır-
NE kardeşini mi kaçırdı.
"Ne sacmaliyosun sen?Abim senin kardeşini niye kaçırsın?"
Burak bey sonunda uyanmıştı. Gözlerini birkaç kere kırpıştırıp meteora baktı.
"Hayırdır birader sen kimsin?"
"Kimsin diye soruyo bide.Murat'ın kaçırdığı kızın abisiyim"
Burak hızla yataktan kalktı.
"Demek kaçırdı kızı.Pezevenk bana niye haber vermedi"
"Haber öyle mi?Haber" diyip meteor Burada yumruğu geçirdi. Burak da meteora sağlam bi yumruk attı.
"YETER napiyosunuz siz? Senin kardeşin kaçırılmış, senin kardeşim dediğin adam kız kaçırmış. Siz burada kavga ediyorsunuz."
İkisi de durup bana baktı.
"Sen ağa bozuntusu ya git salonda uslu bir şekilde otur bizi bekle.Yada derhal evinden çık."
Ağa bozuntusu kapıyı çarparak çıkınca Burağa döndüm.
"Abim kızı niye kaçırdı?"
"Sıla abin burdan gitmeden önce o kızla birbirini seviyorlarmış.İstanbul'a taşıdığınızda da haber alıyormuş zaten kızdan. Kızı evlendireceklerini duyunca buraya gelip kızı kaçırdi işte"
Offf abi bana niye anlatmazsin ki.Kız kaçırmak de ne oluyor.Eyvahhhhh
Eğer yakalanırlarsa abimgili öldürürler. Bulunamazlarsa da beni Allahım düşüncesi bile korkunç.
"Abimi aramam lazim. Sen git o ağa bozuntusunun yaninda dur"
Kafasını sallayıp odadan çıktı bende hemen abimi aradım. Ama yok ulaşilmiyo. Bittim ben kesin bittim.

Salona gectigimde Burakla ağa bozuntusu birbirlerine kotu kötü bakıyorlardı. Birbirlerini öldürmedikleri iyidi.
"Şimdi ağa bozuntusu abim kardeşini kaçırmadi kaçtılar bunu belirteyim"
Sinirle yüzüme baktı
"Benim adım Mirza.Ayrıca fark etmez abini bulduğum yerde öldürecem."
Adama bak ya töre diye dilinden düşürmedikleri o mal kurallarda ikisini de öldürecekleri var ken abimi oldurecekmis.Abimi yakalamaları imkânsız. O şimdiye kadar çoktan planını yapmıştır.O yüzden içim rahat.
"Mirza!abimi bulamayacaksiniz.Boşa aramayın ve bi daha da evime gelme şimdi çık.
Sinirle evden çıktı.

Burak çilingir bulmak için evden çıktı. Bende kahvaltı hazırlamaya başladım. Kapı çalınca doğradığım domatesden bir dilim alıp agzima attım. Koşarak kapıyı açtım. Siyah cepkenli,siyah pantolonlu,siyah çizmeli adam karşımda tüm heybetiyle duruyordu.
"İçeriye almayacak misin kızım?"
Niye aliyim sizi içeriye ki offf ev ev değil yol gecen hanı.
"Ah pardon buyrun efendim"
Üff kendimden soğudum ya kibarlıktan ortadan ikiye kirilacam şimdi.
Kapıyı kapatıp adamın arkasından yürümeye başladım.Koltuğa oturunca karşısına geçip oturdum.
"Bak kızım sorularıma doğru cevap ver tamam mı?"
"Ondan önce ben size bi soru sorsam?"
"Sor kızım"
"Siz kimsiniz?Evimi nerden biliyorsunuz?"
"Ben Celal Akdağ. Evinin adresini oglumdan aldım. Şimdi ben sorularima geçiyim"
Akdağ,oğlu.Bu Mirza'nin babası olmalı. Offf ben napacam şimdi.
"Abin kızımı neden kaçırdı?"
"Abim kızınızı kaçirmadi.Kızınızla abim birbirini seviyorlar.Kaçtılar"
Yüzünde mimik oynamadan bana bakıyordu.
"Peki nerde abin"
Hah bu adam beni küçük bi çocuk mu zannediyordu.Abimin yerini bilsem söyler miyim?Tabiki de hayır.
"Bilmiyorum.Aradım ama kapalı telefonu.Ayrıca bilsem bile size söyleyemem"
"Peki kızım. Sonuçlarına katlanacaksin o zaman"
Çok korktum.Sonuçlarına katlanacakmışmışım da bilmem ne
"Katlanırım Celal bey"
Kapıyı gösterdim Celal bey çıkarken  koltuğa yayildim.Battı balık yan gider,yapacak birşey yok.
Binadan bağrış sesleri gelince kapıya koştum. Burak kapının önündeki iki adamla kavga ediyordu.
"Noluyo burda ya"
"Bu iki mal içeriye almiyolar beni"
Kapıdaki adamın birinin kolunu tutup kendime çevirdim.
"Hayırdır ya siz kimi kimin evine almiyosunuz?Siz kimsiniz?"
"Sıla hanım bizi Celal bey gönderdi. Eve hicbir erkek alınmayacak ve sizde dışarı çıkmayacaksiniz"
Adama bak ya kendini ne saniyo bu.
"Eğer içeri almazsanız celal amcayi arar bana kotu davrandığınızı söylerim"
İkisininde gözleri kocaman açılırken kapının önünden çekildiler. Burağı içeri alıp kapıyı kapattim.
"Celal kim kızım?"
"Ağa bozuntusunun babası"
"Sıla buradan gitmemiz lazim"
Hiçbirşey demeden mutfağa girdim.Sessizce kahvaltimizi yaptık. Etrafı toparlayıp idama geçtim. Abimi aradım ama kapalıydı yine. Yatagima uzanıp gözlerimi kapattim. En iyisi uyumakti yoksa kafayı yiyecektim.
Kapı açılınca gözlerimi açtım. Yok artik ya Celal bey,Mirza,Burak ve birkaç adam kapıda dikiliyordu.
"Ne oluyor burda?"
Burak yüzüme korkuyla bakıyordu.
Yataktan kalktip hepsinin yüzüne tek tek baktım.Nihayet Celal bey konuşmaya başladı.
"Abinin yerini bulduk.Londradaymiş.Ya oglumla evlenirsin ya abinle yengeni oldürürüm"
Hiç konuşmasaydin keşke.Abimin Londra da olma ihtimali çok yuksek.Şansım yok benim,tek bi seçeneğim var o da evlenmek
"Abim için"
Veeeee bolum sonuuu.Bir daha ki bölümü geç yayimlaya bilirim çünkü sınavlar başladı. Herkese kucak dolusu sevgilerrrrrrrr...