BÖLÜM-10

27 2 0
                                    


Arya'dan

Bu sefer Emre'nin elinden kurtulmuştum ama onun elinden kurtuluşum yoktu. Sinir etmiştim onu ve bu benim için hiç iyi olmayacaktı bunu fark etmiştim ama umurumda değildi. Ne olursa olsun onu sinir etmek en büyük hobimdi. Onunki de öyle zaten. Huylarımız benziyordu zaten. Simal ve Orhun'un yanına gittim ve direk oturdum. Emre de arkamdan gelip yanıma oturdu. Eli elimin üstüne gidince yüzümü ona çevirdim. Göz kırptı ve sırıttı. Ben de gülümseyerek ona baktım. Parmaklarını parmaklarıma kenetledi. Ben de ellerimize bakıp sırıttım ve Simal ve Orhun'a döndüm

A:Ee gençler hala bana kalacağımız yeri söylemediniz.

S:Söyledik ya Emre karar verdi ve sana söylememizi istemedi.

A:Neden yaa?

E:Beğeneceğini biliyorum ve ayrıca sürpriz olsun istedim.

A:Ya sevgilim.

Dedim ve yüzümü ona yaklaştırıp gözlerimi büyülterek ona bakmaya başladım. Kafasını iki yana salladı ve

E:Boşuna uğraşma söylemeyeceğimi sen de biliyorsun.
A:Of iyi be peki.
Dedim ve önüme döndüm. Emre'nin güldüğünü duymuştum. Sinir etmişti beni yine. Neyse zaten öğrenecektim saatler sonra. Yemeklerimizi yiyip yola çıkmak için otelin lobisine doğru yürümeye başladık. Çıkış işlemlerini Simal ve Orhun hallederken ben ve Emre de çevreyi izliyorduk. Bakışlarımı kapıya çevirdiğimde sanki çok tanıdık bir yüz gördüm gibi geldi ama emin olmadığım için diğerlerine hiçbir şey söylemedim. Simal ve Orhun da yanımıza gelince otelden çıkıp arabaya bindik. Arabaya binince direk kafamı Emre'nin omzuna yasladım. Gözlerimi kapattım ve hayal kurmaya başladım. Veya geçmişi düşünmeye. Eskiden Emre'yle tanışmadan önce hiçbir erkeğe güvenmezdim ama Emre'den sonra hayatımda ilk defa birine tekrar güvenmeye başladım. O beni hayata döndürebilen tek kişiydi. Beni tekrar hayata bağlayan tek kişi. Bunun için ona büyük bir teşekkür borçluydum. Kafamı kaldırıp ona baktım. O da hemen gözlerini bana çevirdi. Fısıldayarak
A:Teşekkür ederim.
Sanki aklımı okumuş gibi gülümseyerek
E:Önemli değil.
Dediğinde gülümsedim. Kollarımı onun bedenine dolayıp kafamı göğsüne yasladım. Yol on iki saate yakındı ve acaba ne yapacam diye düşünüyordum. Bunu düşünürken Emre şarkı mırıldanmaya başlayınca ona sessiz sessiz eşlik etmeye başladım çünkü sadece onun sesini duymak istiyordum. Onun kokusunu içime çekmek. Ve öyle uykuya dalmak çok güzeldi. Onun sesini dinlerken uyuya kaldığımı fark etmemişim.


Yolun yarısında gözlerimi Emre'nin öpücüğü ile açtım. Sanırım yine ne yaparlarsa yapsınlar beni uyandıramamışlardı. Çünkü uyuyunca uyanan bir tip değildim. Emre de öyleydi. Bu yüzden biz sadece birbirimizi uyandırabiliyorduk. Tanıştığımızdan beri. Değişik yöntemlerle. Ben gözlerimi açınca Emre

E:Sevgilim sanırım halletmemiz gereken küçük bir sorun var.

A:Nasıl yani? Ne oldu ki?

E:Gel inince görürsün.

Aşağı indiğimde Asya ve o saçma çetesini görmem bir oldu. Hayırdır ya bunlar yine. Neyse anlarız şimdi.

A:Aa Asya. Hiç şaşırmadım. Yine ne var ha?

AS:Baktım tatildesiniz geleyim dedim.

A:Asya beni delirtme net bir cevap istiyorum.

AS:Bence gayet net bir cevap oldu bu.

Dedi ve gözleri direk Emre'ye kaydı. Öyle bir bakıyordu ki. Kafamı iki yana sallayıp aklıma geleni düşünmemeye çalıştım. Emre de bunu fark etmiş olacak ki bana bakıyordu. Hemen Asya'nın yanına doğru yürüdüm ve yakasından tutup geri ittirdim

A:Bana bak Asya. Sana yemin ederim elimde kalırsın anladın mı beni? Bir kez daha gereksiz yere –ki bu senin için her zaman oluyor- karşımıza çıkarsan yakarım seni.

Biraz yaklaştım ve sessizce

A:Ve eğer ki bir daha Emre'ye karşı bu tarz bir bakışını yakalarsam seninle böyle konuşmak yerine senin son isteğini sorarım. Anladın mı beni?

AS:Hayır Arya. Emre benim ve öyle kalacak.

Bu lafı sinirlerimin tavan yapmasına yeterli olmuştu. Tam büyük bir kavgaya girişecektim ki Emre ve Orhun beni kolumdan tutup geri çektiler. Emre Orhun'a

E:Sen Simal'i tut malum onun ne yapacağı da belli olmaz.

Orhun kafasını sallamış ve hemen Simal'in yanına gitti. Ben de Emre'nin kolları arasında ne kadar çırpınsam da kaçamamıştım. Fazla güçlüydü. Hemen beni kendine çevirdi ve

E:Sevgilim sakin ol lütfen.

A:Olamıyorum.

Emre kafamı avuçlarının içine alıp en tatlı ses tonuyla konuşmaya başladı

E:Lütfen ama sevgilim. Hem tatildeyiz sinir bozmak yok.

Hemen ikna olmuştum çünkü bu hareketi beni ikna etmeye yetiyordu. Simal ve Orhun arabadaydılar zaten. Biz de arabaya binerken Asya'ya çok fena bir bakış attım. Arabaya biner binmez hemen Emre bana sarıldı. Ve ben de yolculuk boyunca uyumak istediğim için direk kendimi uykunun kollarına bıraktım.

DARK NİGHTSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin