Yine Emre'nin masum, tatlı öpücüğüyle uyandım. Hemen gözlerimi açıp
A:Hı geldik mi?
Dedim uyku sersemliğiyle. O anki halim galiba çok komikti çünkü üçü de gülmeye başlamışlardı. Uykudan uyanınca bayağı sersem oluyordum
A:Ne gülüyonuz ya?
Dedim Emre'nin omzuna vurarak. Gülmeye devam edince ben de gülmeye başladım. Çünkü bu halimin nasıl olduğunu tahmin edebiliyordum. Ve bir yolculuğumuz daha mutlu ve huzurlu geçip aynen öyle bitmişti
E:E hadi sevgilim o zaman aşağı.
O:Sonunda bitti be.
S:Aynen sevgilim.
Simal ve Orhun'a sırıtarak aşağı indim. Karşıma bakınca inanamamıştım. İyi de benim bahsettiğim ve geleceğimiz yazlık burası değildi. Burası benim küçükken geldiğim ve Emre'yle tanıştığımız siteydi. Şoka girmiş ve olduğum yerde öylece kalakalmıştım. İnanamıyordum. Bu siteye en son annemle beraber gelmiştim ve ondan sonra annemi kaybettiğimde de ilk buraya, bana en iyi gelen yere koşmuştum. Emre'yle burada çok güzel anılarımız geçmişti. Mesela beni ilk öptüğü zaman buradaydık. -Yanağımdan canım yanlış anlamayın- Ya da beni burada teselli etmişti. Annemin ölümünden sonra ilk Emre'nin yanına buraya koşmuştum. Sarılmıştı ve bana "Geçecek. Ve inan bana mutlu olacaz. Evet belki düşmanlarımız olacak ama biz hep mutlu olacaz. Söz veriyorum." Demişti. Doğru çıkmıştı söyledikleri. Geçmişti. İzi kalsa da her acı gibi bu da geçmişti ve evet biz mutluyduk. Gülümsedim ama kendimi tutamayacağımı biliyordum. Son birkaç gündür hiç ağlamadığım kadar ağlamıştım. Gözlerimden akan yaşları engellemedim bu sefer yine. Ellerimle yüzümü kapattım ve dizlerimin üstüne çöktüm. O kadar güzel ve kötü anıyı biz burada yaşamıştık. Ben kötü bir olay olduğunda hemen buraya Emre'nin yanına koşmuştum. Onunla beraber ağlayıp beraber gülmüştük. Benim elimi ilk burada tutmuştu ve beraber gezmiştik buranın sahilinde, buranın sokaklarında. En son buraya geldiğimde bizim evimize gelmişti. Sonra da annem kızmıştı bana. Neden evi dağıttınız diye. O gün bana sarılmıştı. "Sakin ol." demişti. Onunla ilgili sakladığım her anıyı ona bizim evimize geldiğinde göstermiştim. Çok iyi hatırlıyorum. Bunları düşünürken istemsizce hüngür hüngür ağlamaya başlamıştım. Kendimi toparlayıp hemen ayağa kalktım ve koşup Emre'nin boynuna atladım. Ama bir türlü ağlamamı durduramamıştım. Ama gülümsüyordum. Beni çok mutlu etmişti. Böyle olacağını o da biliyordu. Resmen yerimde duramıyordum. Mutluluktan ne yapacağımı şaşırmıştım. Simal ve Orhun bize gülümseyerek bakıyorlardı. Emre benden ayrılıp
E:E sevgilim hadi. Site yolları seni bekler.
A:Ya demi. Bekler beni.
Dedim ve sitenin içine girdim. Ve yapmak istediğim şeyi yapmam gerektiğini fark ettim. Kollarımı iki yana açıp kafamı gökyüzüne kaldırdım ve bağırarak
A:Ey Mersin. Duy beni. Eski Arya geri geldi.
Dedim. Emre hemen yanıma gelerek belime sarıldı ve elini kalbimin üstüne koyarak
E:Aslında o Arya hiç ölmedi. Hep buradaydı.
Ona döndüm ve gülümsedim
A:Öyle mi diyorsun?
E:Evet aynen öyle diyorum çünkü o eski Arya'nın kalp ritimleri ben ona sarıldığımda onu öptüğümde değişiyordu. Ve bu yıllardır aynı. Testini yapıcam ama.
Dedi ve sıkıca sarıldı bana. Kalbim o an hızlanmaya başladı. Evet haklıydı. Ben hala eski bendim. Simal ve Orhun bizi dürtünce girdiğimiz o rüyadan uyandık ve hep beraber yürümeye başladık. Karşı karşıya iki tane ev tutmuşlardı. Öyle demişlerdi yani. Girdiğimiz bina benim eskiden oturduğum binaydı. Düşündüğüm evi tutmuştu büyük ihtimalle. Eskiden oturduğum evi tutmuştu. Kapıyı açtığında direk gözlerimle etrafı taradım. Eşyaların hepsi yıllar önce bıraktığım yerde, bıraktığım şekildeydi. Ve ev temizdi. Evin böyle kaldığından, hatta ve hatta bu eve bir daha geleceğimden bile emin değilken şimdi buradaydım. Yeniden ait olduğum yerde. Emre'nin yanında ve bu evde. Direk odama gittim ve kendimi yıllar sonra yatağıma attım. Emre de geldi ve yanıma uzandı. Belimden tuttu ve beni kendine çekti. Sarıldı ve kafasını boynuma gömdü. Küçük küçük öpücükler kondurdu ve derin bir nefes aldı. Sonra da kulağıma eğildi ve
E:Seni seviyorum.
A:Bende seni seviyorum.
Dedim. Saat geç olmuştu. Yorulmuştum bugün. Her ne kadar tüm yolculuk boyunca uyusam da. Kafamı Emre'nin göğsüne koydum ve kendimi uzun zaman sonra tekrar aynı yerde Emre'nin kollarının arasında mutlu ve huzurlu bir uykunun kollarına bıraktım.
