Chapter Thirty Seven~ Missing …
“Not all things are meant to be UNDERSTOOD; sometimes all you need is FAITH.”
_ _ _ _
Hervin Seth’s POV:
Matapos ng pag-uusap naming yun agad na kong dumiretso sa kotse ko. I called our private investigator para tulungan kami sa paghahanap. I need to find her as soon as possible natatakot ako na baka kung ano ng masamang nangyari sa kanya,
Shit! Iniisip ko pa lang na baka kaya siya umalis ay dahil sa space na hinihingi ko. Kapag may nangyari talaga sakanyang masama di ko mapapatawad ang sarili ko.
--- Tensionado nagulat din ako
Nung malaman
Na hindi lang pala ako
Yung nanghinayang
Nung nag-away tayo no’n
At natuluyan sa iyakan at tampo---
I thought of places madalang niyang puntahan I knew Fallon. I’m sure hindi siya nakidnap dahil wala namang nabanggit si Xyla na tumawag na mga nanghihingi ng ransom. I’m thinking na nagpakalayo lang siya dahil sa sinabi ko. Fuck it!
Huli kong pinuntahan ang isang park I know di pupunta dito si Fallon, pero I knew her kapag gusto niyang mapag-isa pupunta siya sa lugar na di alam o di pagsususpetyahan ng pamilya niya na puntahan niya.
Maghapon na kong naghahanap sa kanya pero bawat puntahan ko di ko siya nakita. Unti unti na kong nawawalan ng pag-asa pero kahit 0.0001% chances lang na Makita ko siya ang naroroon sa lugar na yun I’d risk it. Kahit na galugarin ko pa ang buong Pilipinas night and day Makita ko lang siya ulit.
I was searching on the area ng mapatigil ako when I saw a familiar bulk. Ung likod na yun. Kaya nagmamadali akong lumapit doon and grabbed her by the arm.
“Aray!” she complained at para kong binagsakan ng semento sa balikat ng humarap ito.
“Sino ka ba?!” she yelled at me at pumiksi sa pagkakahawak ko.
“Sorry Miss.” I told her at agad siyang binitawan.
“Ano ba yan parang sira ulo manghahabot ng hindi naman kilala.” Sabi niya bago umalis.
Bwisit lang, ngayon I’m imagining I’m seeing her. Sinipa ko yung bato sa tapat ko ng malaang bigo na namn ako.
--- At sandali lang
Huwag ka munang magsalita
Di ko hahayaan
Lahat ito ay mawala
Ang iniisip ko
Kung pwede pa ba tayo ---
Bagsak ang dalawang balikat ko ng bumalik ako sa kotse ko at sumakay. I decided to go to Brett’s place. Kaibigan siya ni Fallon hindi impossibleng di siya pumunta doon. Isa pa mukhang close si Fallon at ang asawa ni Brett.
~~~
Nang makarating ako doon ay busangot na mukha ni Brett ang nakita ko agad.
BINABASA MO ANG
I'm Stupidly In Love With You
General FictionBook 2 of I Said Something Stupid Like I Love You. Cover Photo Credits @Pinterest