Chapter 10

0 0 0
                                    

Chloe Point of View

Pabalik na kami ng Mansyon ngayon. Okay na daw si Lola sabi ng Doctor, na-high blood lang ng dahil sa nangyari. Hanggang ngayon, hindi ko pa rin kinakausap ang Papa ko. Galit pa rin ako sakanya, Galit na galit. Lalo lamang nyang sinisira ang tiwala at pag-asa ako sakanya.

Ng makarating kami sa Mansyon, inalalayan na nina Rocky at Jimuel si Lola para makababa, si Isaiah naman ay binubuhat ang mga gamit ni Lola. Meron din kaming kasamang dalawang Nurse incase na mahimatay ulit si Lola.

Dumiretso muna ako sa kwarto ko at agad na humiga sa kama. Nakakapagod. Napatingin ako sa cellphone kong tumutunog. Pag-tingin ko, Si Drey ang nagc-call. Hinayaan ko lamang iyon. Ayoko pa syang makausap dahil sa ginawa nya. Kanina pa syang umaga na nagt-text at nagc-call pero hindi ko sinasagot. Naiinis ako sakanya.

"Chloe? Bumaba ka na, We will eat na." Sigaw ni Precious sa labas.

"Wala akong gana, Mauna na kayo!" Hindi na umimik pa si Precious sa labas, malamag naiintindihan nya. Paano ako makakain ng maayos kung nandoon ang Papa ko na kinaiinisan ko sa lahat ng lalaki.

Tumunog na naman ang cellphone ko. Pagtingin ko, Si Drey na naman. Huminga ako ng malalim at sinagot ito.

"Hello?" Mahinahon kong sabi. Dinig ko naman ang mabibigat nyang paghinga bago ako sinagot.

"Is there any problem? Why didn't you answer my calls? Why didn't you reply on my texts?" Medyo naiirata sya habang sinasabi nya iyon.

"Uh, I was just.... busy." Pumikit ako ng mariin at unti unti na namang tumutulo ang mga luha ko.

"Really, huh? Dahil ba to sa picture?" Hindi muna ako nagsalita sa tanong nya hanggang sa marinig nya ang paghikbi ko na agad kong pinagsisihan ang pag-iyak ko.

"Wait.. Umiiyak ka? Damn it! Hey, hey, Please... Don't cry.. please.." mabilis kong pinunasan ang mga luha ko pero patuloy pa rin itong lumalandas sa pisngi ko.

"Stupid! I'm not crying..." pinakita ko pa na bahagya akong natawa pero wala syang isinagot doon.

"Please.... Don't cry, Chloe.." hindi ko na lang sya sinagot. Mahal ko na nga yata tong lalaking to. Hindi ko na kaya, lagi na lang ba akong nasasaktan?

"Hey, hindi ko naman sinasadya yun. I was drunk that time and... and... Shit! I'm so sorr-" hindi ko na sya pinatapos at sinagot ko na agad.

"Its okay. Remember, I'm not your real girlfriend. I'm just your... uh, I don't know. Lets talk next time."

"But-" hindi ko na pinatapos ang sasabihin nya ay pinatay ko na ito. Tumawag syang muli pero pinapatay ko lang ito hanggang sa i-turn off ko na yung phone ko. Ayoko na muna syang makausap kahit makita.

Ng maghahapon na, nag-empake na ako. Gagabihin pa ako sa pag-uwi. Ng makarating ako sa baba, nandoon na ang mga pinsan ko at ang Lola ko pati na rin ang Papa ko.

Una kong niyakap si Lola. Niyakap nya rin ako  mamiss ko na naman sila.

"Mamimiss kita Apo." Naiyak pa si Lola habang sinasabi iyon.

"Mamimiss din kita, La." Kumalas na ako sa pagkakayakap kay Lola at unang niyakap si Faustine.

"Mamimiss kita Tine."

One Month One LoveWhere stories live. Discover now