Dit is een verhaal over River Angel Louisa Adriana Hunter. Een meisje van 17 die is ontvoerd door Robert Nicols. Nu gaat ze ook door het leven als Lily Amelia Nicols. Haar echte vader, Lucas, is de maffia baas van The Dark Angels Robert heeft haar v...
'Lily' roept Robert. 'Laat me met rust' roep ik terug. 'Lily Amelia Nicols' roept hij. Ik kreun luid als antwoord en stap uit mijn bed. Ik loop naar de badkamer en douche me snel. Ik doe mijn make-up en loop dan naar de kast waar ik tussen mijn kleren zoek naar de perfecte outfit voor de dag.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik pak mijn rugzak en loop de trap af. 'Ik ben nog nooit te laat geweest' zeg ik als Robert me met opgetrokken wenkbrauwen aankijkt en ik een kus op zijn wang druk. 'Je bent er nog maar één dag' zegt hij. 'Inderdaad' zeg ik en ik stop een boterham in mijn mond. Hij geeft me een briefje dat ik wegstop. Ik loop naar buiten en tijd naar school. Als ik daar aankom zie ik Ethan en Emilia al buiten staan praten. Ik parkeer snel en loop dan naar hun toe. 'Hé hé' groet ik hun. 'Jij bent vrolijk' lacht Ethan. 'En dat is vreemd omdat' vraag ik. 'Omdat Caleb zijn zinnen op jou heeft gezet' zegt Emilia of ik dom ben. 'Ja, want ik kan hem niet aan' zeg ik en we lopen de school in naar onze lockers. 'Welke vakken hebben we' vraag ik. 'Wiskunde en Frans' zegt Emilia waardoor ik overdreven zucht. 'Het komt wel goed' lacht Ethan en dan word de gang weer stil en weet ik hoe laat het is. Ik draai me om en zie iedereen mooi aan de kant gaan voor de tweeling jongens en Caleb. Ik krijg een enorme grijns op mijn gezicht en grijns naar Ethan en Emilia. 'Nee' zeggen ze tegelijk. 'Ik hoop dat ik jullie in de les zie' zeg ik en ik stap van uit de rij tegen de muur en loop naar hun toe. één van de tweeling kucht en ik kijk op. 'Oh sorry. Ik moet naar Frans' zeg ik. 'Wiskunde' kucht Caleb waardoor ik hem boos aankijk. 'Ja en heb je niet door dat als wij komen, je aan de kant moet' zegt de andere tweeling. 'Wacht! Wat was jullie naam ook al weer' vraag ik waardoor de tweeling me woedend aankijkt . 'Sorry, de gelijkenis is werkelijk niet te geloven' zeg ik. De tweeling kijkt me nog bozer aan en ik glimlach onschuldig. 'Sorry. Kunnen jullie aan de kant gaan. Straks komt ik te laat voor Frans' zeg ik onschuldig. 'Wiskunde' kucht Caleb weer. Ik loop tussen de tweeling door en loop met een zelfvoldane grijns door de gangen naar het lokaal dat op mijn agenda staat. Ik loop het lokaal in en zie Ethan en Emilia al naar me kijken. Ik plof voor ze en glimlach. 'Jij bent gestoord' zeggen ze tegelijk. 'Oh kom op, het was kikken' zeg ik hyper. 'Jij wilt gewoon sterven' zegt Emilia en dan ploft Jade naast me. 'Werkelijk. Jacob en Jasper zo uitdagen' grijnst ze. 'Ik ben trots op mezelf' zeg ik. 'Ik vond je hilarisch. Heb je de gezichten gezien. Goud waard' lacht ze. 'Ben jij niet bevriend met hun' vraag ik. 'Ja! Daarom was het zo grappig' lacht ze. Caleb komt de klas binnen met zijn beste vriend en hij kijkt mij grijnzend en hoofdschuddend aan. 'Vertel op. Wat is dat tussen jou en Caleb' lacht ze. 'Oh Jade, alsjeblieft. Ik duw hem liever van de trap' zeg ik. 'Ik bevestig. Ze heeft gisteren me vol ge-spam't met haat voor hem' zegt Emilia achter ons. 'Jij gaf me jou nummer! Je eigen domme schuld' zeg ik. 'Stilte' zegt een man die binnenkomt. 'Dat is meneer Mitchels. Pas op' zegt Jade zacht. 'Oh en dan is het nog wiskunde' zucht ik en ik leg mijn hoofd op tafel. 'Ja, miss Nicols, let al maar op' zegt hij en ik schiet omhoog en kijk hem geërgerd aan. Ik open mijn boek en bijt op mijn achterkant van mijn pen terwijl ik naar buiten staar. Ik begin te denken aan mijn echte familie. Zouden ze me echt hebben vermoord? Ik bedoel het is een maffia, maar zijn ze zo gemeen, zo vals dat ze hun eigen kind vermoorden. Hun enige dochter van 4 jaar! 'Miss Nicols' roept ineens een stem waardoor ik verschrikt naar het bord kijk. 'Kan u het antwoord geven' vraagt hij. 'Als u de vraag herhaalt' zeg ik met mijn liefste glimlach. Hij zucht geërgerd en ik lees snel de formule. 'Het antwoord is 23x' zeg ik waardoor hij me verbaasd aankijk. 'Miss Williams, u mag haar niet helpen' zegt hij dan geërgerd waardoor ik hem verbaasd aankijk. 'Ik heb niet geholpen! U kent mijn punten voor wiskunde beter dan wie dan ook' zegt Jade verontwaardig. 'Ik heb gewoon een rekenmachine ingeslikt toen ik klein was' grijns ik en Jade kijkt me vreemd aan. Meneer Mitchels schudt zijn hoofd en ik kijk Jade aan. 'Zei je nu net dat je een rekenmachine hebt ingeslikt toen je klein was' vraagt ze verbaasd. 'Dat heb ik niet echt gedaan! Ik ben gewoon erg goed in wiskunde en daarom zeg ik dat' zeg ik meteen. 'Zo ver was ik ook al' zegt ze en ze staart me aandachtig aan. 'Wat' vraag ik verward. 'Weet je wie die uitspraak ook doet' vraagt ze en ik schud mijn hoofd langzaam. 'Jasper, je weet wel. De helft van de tweeling' zegt ze. 'Oh! Nu is heel mijn zin verpest' zeg ik boos en ik begin met de sommen. Jade grinnikt even kort en als de bel gaat spring ik recht en loop samen met Emilia en Ethan naar Frans tot ons gesprek onderbroken word door niemand minder dan Caleb. 'Wat' zucht ik geërgerd. 'Dus Angel. Je bent een rekenwonder, nog meer geheimen' grijnst hij. 'Geen die jij ooit te weten zult komen' grijns ik terug. 'Oh Angel. Vroeg of laat kom ik alles van je te weten' zegt hij geheimzinnig en dan loopt hij weg. 'Is het oké dat ik hem van de trap wil duwen' grom ik boos. 'Ja' zeggen Ethan en Emilia tegelijk. 'Nee' zegt Jade vrolijk die naast me komt lopen. 'Oh Jade' zeur ik. 'Hallo Ethan, Emilia' glimlacht. 'Het blijft de grote vraag waarom jij bevriend bent met hun' zegt Ethan als we het lokaal inlopen. 'Blijf maar rechtstaan. Ik geef plaatsten' zegt een vrouw. 'Hebben jullie hier leuke leerkrachten' vraag ik en de drie schudden hun hoofd. 'Oké, ik steek haar neer als ik naast Caleb zit' zeg ik en dan komt Caleb binnen met de tweeling. 'Ze zitten een jaar jonger bij Frans' fluistert Jade die naar hun zwaait en glimlacht. 'Niet aardig doen tegen de vijand' zeg ik. 'De vijand, zitten we in een oorlog' lacht Jade. 'Ja' zeggen we met drie. 'Oh jullie zijn even erg als die drie' grijnst ze. 'Miss Williams, hier vooraan naast mister Hunter' zegt de vrouw. 'Welke' vraagt één van de tweeling bot. 'Jij' zegt ze en hij gaat vooraan naast Jade zitten die naar me grijnst. 'Miss Miller daarachter naast de andere mister Hunter' zegt ze en Emilia kijkt me zielig aan terwijl ze naast Jade gaat zitten en ik steek mijn tong uit. 'Mister Miller kan daarachter alleen gaan zitten' zegt ze. 'Wat is haar neem' vraag ik aan Ethan voor hij gaat zitten. 'Madame Wilson' knipoogt hij en dan gaat hij zitten. 'En als laatste miss Nicols naast mister King' zegt ze en ik kijk haar moordend aan. 'Ik haat dat wijf' grom ik als ik voorbij Ethan en Emilia loopt en aan de andere kan ga zitten. 'Hallo Angel' grijnst hij. 'Ballerina' groet ik hem geërgerd. 'Jij bent vrolijk' grijnst hij. 'Ballerina, ik zou het heel erg accepteren als je me niet lastig valt vandaag voor ik je ballen eraf knip' snauw ik. 'Oh pittig. Like it' grijnst hij. Ik rolt met mijn ogen en open mijn boek. De vrouw begint in het Frans te praten en ik zucht meteen. 'Niet zo goed in Frans' grijnst hij. 'Ik haat het' gromt. 'Ooit zo'n dom en nutteloos vak gezien' vraag ik 'Het is nog moeilijker dan chinees'. 'Ik kan je wel bijles geven' grijnst hij. 'Nee, liever niet' zeg ik bot. 'Miss Nicols en mister King opletten' zegt ze boos. 'Die is ook snel boos' mompel ik. 'Weet ik. Ze haat me' zegt hij. 'Waarom zou dat nu zijn' vraag ik sarcastisch. 'Miss Nicols en mister King, nablijven' roept ze. 'Kom op' roep ik uit. 'Ik heb vragen over de leerstof. Je weet wel, nieuw en zo'. 'Volgens mij had u ook Frans in Londen, miss Nicols' zegt ze. 'Nee' lieg ik. 'Nablijven' herhaalt ze waardoor ik zucht en mijn hoofd weer op tafel leg. Hoe hard haat deze wereld me?
