Lucky's POV
Araw araw kong dinadalaw si Ac sa ospital. Walang araw na hindi ko siya dinadalaw.
Papayat na siya ng papayat. Minsan naiisip ko sana ako nalang yung nandun sa pwesto niya dahil hindi ko kayang makita siyang ganun.
*Makalipas ang 2 buwan
Sa wakas nagising na rin si Ac pero hindi siya nagsasalita. Tahimik lang siya at hindi umiimik.
Sabi ng doktor parte daw yun ng pagrerecover niya. Ilang linggo lang daw at babalik na siya sa dati.
"Ac! Dinalhan kita ng paborito mo! Tara kain ka na!" Bungad ko sakanya pagdating ko.
Habang pinapakain ko siya, nakatitig lang siya sakin at hindi umiimik.
"Dito lang ako. Hindi kita iiwan." Sabi ko sakanya habang siya ay nakatingin parin sakin.
Unti unti narin siyang nakakatulog at nang nakatulog na nga siya ay umalis na ako dahil maaga pa ang pasok ko bukas.
*Makalipas ang 1 linggo
Unti unti nang tumataba si Ac. Nakakapagsalita narin siya ngunit pautal utal pa.
Sabi ng doktor ilang araw nalang daw at pwede na siyang makalabas ng ospital
Hanggang dito po muna! Hope you like it!
BINABASA MO ANG
Strangers
FanfictionNagsimula ang lahat ng si Lucky at Ac ay unang nagkita sa kanilang school. Saan kaya sila dadalhin ng tadhana? Magkakatuluyan kaya sila o hanggang STRANGERS nalang sila?
