Artık rahat duramiyordum. Olmuyordu. Düşüncelerim güçlerimi etkiliyordu. Dişlerim sivrilesmiş ve göz bebeklerim büyümüştü. Üstelik sıcak tenimin parlaklığını ortaya çıkarıyordu. Bugün gidemezdim okula çünkü hem çok susamistim hemde kendime hakim olamiyordum. Biraz nefes aldım ve bilinçsizce yere yatıp kivranmaya başladım. Korkuyordumda beslenmem gereken yerede gidemiyordum. Müthiş bir acı bedenimi sariyordu. Vücudum susuz kaldığı için çökmeye başlıyordu. Nefesim kesiliyordu ki birden camdan bir şişe atıldı içeriye. Şişeden kan kokuları aliyordum. Kendime hakim olamiyip içtim. Kim atmıştı bu şişeyi yoksa dün geceki o adammi. Kalkip pencereye yoneldigimde hiç kimse yoktu. Biraz soluklanip kendime grldikten sonra cantami alıp okula doğru koşmaya başladım hala vaktim vardı. Normal bi insanın 15 dakikada kosarak gidebildigi yolum sadece 3 dakikada gidebiliyordum. Hızlı olmak beni daima mutlu ediyordu. İçeriye girdim ve göz göze geldiğim bir çift gözlerle kendimden geçer gibi oldum. Bu onun hoşuna gidiyordu. Ama ben kendime hakim olamiyordum ona bana yaptıklarına rağmen daha çok bağlanmıştım. Gözleriyle yanını işaret etti. Oturdum yanına onu dinleyerek. Bana bakarak düşüncelerini okumama izin verdi. " sususlugun geçti bakıyorum" gözlerimi gozlerine kitleyerek " sen getirdin diyimi. Peki nasıl hissettin acı çektiğimi." Dedim. Bana daha çok yaklaşıp" emin ol bunu yapmak istemezdim seni kurtarmak ama kendime hakim olamadım." Dediğinde hislerini hissedebiliyordum. Onun da bana bi ilgisi vardı. Ama bu yeni olmuş bişey değildi bu uzun yillar önce yaşanmış bişeydi.
