Fake Love

Before

Το New Jersey σημερα έδειχνε πιο ομορφο απο ποτέ. Χιονισμένα σπίτια, αμάξια και μαγαζιά. Κόσμος τριγυρνούσε με ενα ζεστό ρόφημα στο χερι και αναζητώντας ενα μέρος ζεστασιάς. Ο δρόμος γεμάτος δεκάδες αμάξια που περνούσαν κάθε λεπτο. Και καπου εδώ ειμαι εγω. Με μια ζέστη σοκολάτα στο χερι, σε ενα παγκάκι έξω απο το Eva's Cafe,  περιμενωντας την φιλη μου να φτάσει με το λεωφορείο. Καθώς μεγάλος αριθμός ανθρώπων κυλούσε μεσα στα ματια μου, το κινητο μου δονιστηκε. Ήταν μήνυμα απο την φιλη μου, Τειλορ, η οποία με ενημέρωσε ότι δε θα μπορούσε να ερθει στη συνάντηση μας. Ετσι, σηκώθηκα και πηρα το δρόμο για το σπιτι μου..

Οταν έφτασα μεσα όλοι έμοιαζαν θλιμμένοι. Πλησίασα τον αδερφό μου, Στεφαν, και τον τον ρώτησα τι σημβαινει. Δε πηρα απαντήσει και περα στον επόμενο. Τους γονεις μου.

"Τι πάθατε όλοι;" ρώτησα απορρημενη
"Πες της" άκουσα τη μητέρα μου να ψηθυριζει στον πατέρα μου.
Ο πατέρας μου πήρε μια βαθια ανάσα και ειπε: "Είμαστε στην δύσκολη θέση να σου ανακοινώσουμε ότι θα μετακομίσουμε, γλυκια μου. Ξέρουμε πως εδώ ειναι οι φίλοι σου και ολόκληρη η ζωη σου, αλλα τα οικονομικά δεν πανε καλα."
Έχασα τη γη κατω απο τα πόδια μου. Με τις λίγες λεξεις που έβρισκα στο μυαλό μου κατάφερα να ρωτήσω:
"Και που θα παμε δηλαδη;"
"Μας προσφέρθηκε στη μητέρα σου κ μένα μια πόλυ καλή δουλειά στο Λος Άντζελες" ειπε κοιτώντας σκημμενος στο πάτωμα.
Πάντα ήθελα να πάω στο Λος Αντζελες. Ήταν μεγάλο μου όνειρο. Αλλα το να μείνω εκει μόνιμα με τρόμαζε. Θα έχανα τα πάντα. Δηλαδη την μια και καλύτερη φιλη που είχα ποτέ, την Τειλορ. Αποφάσισα να μην τους απαντήσω και να πάω στο δωμάτιο μου.

Σκέφτομαι ολα αυτα που μου προσφέρονται εκει. Θελω να πω, θα εχω μια πολυ καλή ζωη, με ολες τις ανέσεις. Αλλα δυσκολεύομαι τοσο πολυ να αφήσω πίσω την ζωη μου στο New Jersey. Θα μου λείψουν τα πάντα. Αλλα ίσως τελικα να χρειάζομαι μια αλλαγή στη βαρετή ζωη μου. Ίσως ο Θεός μου δίνει αυτη την ευκαιρία για αναζωογόνηση της καθημερινής ρουτίνας μου. Γιατι να την αφήσω να περάσει; Τι νοημα θα έχει η ζωη μας αν αφήναμε ευκαιρίες να περνάνε σαν τρένα απο μπροστα μας; Τι κι αν ολα αλλάξουν;