Fake Love

Feelings

Οταν έφτασα σπιτι μου με την Τρεϊσι ήταν ηδη 6.00μμ. Πηγαμε στο δωμάτιο μου και βρήκαμε ρούχα για το ραντεβού μου με τον Ντέρεκ. Που δεν ήταν ακριβώς ραντεβού αλλα ίσως απλα θα ήθελα να ήταν.
"Μπονι" ειπε με ήρεμη φωνή η Τρεϊς.
"Τι εγινε;" ειπα με τον ίδιο τόνο φωνής.
"Αλήθεια το κανεις αυτο γιατι το θέλεις ή απλα θέλεις να κανεις τον Αλεξ να ενοχληθεί;" ρώτησε.
Μου ήταν δύσκολο να βρω απαντηση σε αυτο το ερώτημα. Ήθελα να βγω με τον Ντέρεκ, αλήθεια ήθελα. Φαινεται τοσο καλος και ευγενικός. Αλλα απο την αλλη δε μπορω πείσω τον εαυτο μου ότι δε το κανω για να την πάω κόντρα στον Αλεξ. Γιατι πραγματικά αυτο ήθελα και δε μπορούσα να το διαψεύσω.
"Η αλήθεια ειναι ότι το κανω για να μπω στο μάτι του Αλεξ. Αν ήταν απλα ένας περαστικός δε θα με ένοιαζε να με προσέξει ουτε τιποτα σαν αυτο. Ομως ο Αλεξ δεν ειναι περαστικός, ειναι κάποιος που εύχομαι να μείνει για οσο περισσότερο αντέξω." Της ειπα. Και πραγματικά ένιωσα περήφανη που ήμουν τοσο ειλικρινής με την Τρεϊς αλλα κυρίως με τον εαυτο μου. Μετα απο λιγο χτύπησε το κουδούνι. Έτρεξα να ανοίξω στον Ντέρεκ παρατηρώντας ότι δεν ήταν κανεις σπιτι. Άνοιξα την πόρτα και αντίκρισα τα καταπράσινα ματια του Ντέρεκ.
Με κοίταξε και τα ματια του γέμισαν έκπληξη.
"Τι εγινε;" τον ρωταω σχηματίζοντας ενα χαμόγελο στο πρόσωπο μου.
"Τιποτα. Απλα ποτέ δεν είχα παρατηρήσει ποσό πραγματικά ομορφη εισαι." Ειπε και με κοίταξε κατάματα.
Γέλασα αν και τα κοπλιμέντα δε με συγκινούν αλλα ακούστηκαν τοσο ομορφα όσα έλεγε.
"Μιας και δεν ειναι κανεις σπιτι, τι θα έλεγες να κάτσουμε;" του πρότεινα.
"Δε θα πω οχι σε εσενα." Χαμογέλασε.
Καθίσαμε στον καναπέ και διαλέξαμε ταινια για να δουμε. Μέχρι να κατέβει η ταινια στο λαπτοπ μου αποφασίσαμε να κανουμε λίγα ποπ-κορν.
Οταν ήταν έτοιμα αρχίσαμε και κάναμε διαφορά παιχνίδια, όπως να πετάμε ποπ-κορν ο ένας στον άλλον προσπαθώντας να τα τα πιάσουμε με το στομα μας. Ειναι ειλικρινά απο τα πιο αστεία άτομα που εχω γνωρίσει και με κανει να γελαω τοσο πολυ. Περνούσαμε τοσο καλα που ξεχάσαμε τελείως την ταινια. Καθίσαμε στον καναπέ μιλώντας και τροφωντας αυτα που φτιάξαμε. Ξαφνικά περνάει το χερι του πάνω απο τους ώμους του, όπως συμβαίνει τυπικά σε ενα ραντεβού. Αλλα εγω δεν ειμαι ουτε τυπική ουτε θελω τυπικά πράγματα. Άρπαξα το πρόσωπο του και τα χείλη του κόλλησαν στα δικά μου. Τον φίλουσα με οσο πάθος μπορούσα να βρω μεσα μου. Με μια κίνηση με τοποθέτησε πάνω στα πόδια του και σιγα σιγα άρχισε να φιλάει τον λαιμό μου. Για μια στιγμη χτυπάει το κουδούνι. Απο μεσα μου ευχόμουν να μην ήταν οι γονεις μου αλλα οταν άνοιξα την πόρτα αντίκρισα αυτο που περίμενα.
"Τι κανεις γλυκια μου;" ειπε ο πατέρας μου.
"Εμ καλα. Βλέπαμε με τον Ντερεκ, συμμαθητή μου, μια ταινια. Αλλα τωρα παμε πάνω, τα λεμε" ειπα και άρπαξα το χερι του Ντερεκ και τον οδήγησα στο δωμάτιο μου.
Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού μου και εγω κλείδωσα την πόρτα πίσω μου.
"Που είχαμε μείνει;" ειπα και γέλασα ελαφρά καθώς πήδηξα πάνω στους γοφούς του.
Με φιλούσε τοσο ήρεμα και απαλά ωσπου η γλώσσα μου εισχώρησε στο στομα του. Οταν κατάλαβε που το πάω άρχισε να με φιλάει με πάθος και τα χέρια του να κινούνται απαλά πάνω κατω στη μέση μου. Εκείνη τη στιγμη χτυπαει το τηλέφωνο του. Κατεβαίνω απο πάνω του ενοχλημένη και αυτός απανταει ξεφυσώντας στο τηλεφώνημα. Οταν τελείωσε η συνομιλία του, άρπαξε το μπουφάν του και έφυγε απο το δωμάτιο μου χωρίς να πει τιποτα. Τι τους πιάνει όλους; Τι εχω; Τι κανω λαθος; Κλώτσησα ενα μαξιλάρι που βρισκόταν στο πάτωμα και ξάπλωσα στο κρεβάτι κοιτώντας το ταβάνι μου.
Ξύπνησα απο το τηλέφωνο μου που δεν έλεγε να σταματήσει να χτυπαει. Στην οθωνη μου ειδα τον Αλεξ.
"Τι θέλεις παλι;" ειπα καθώς ακουγομουν προφανώς απογοητευμένη.
"Τι έχεις; Σου εκανε κάτι;" ειπε με τόνο ανησυχίας, που δε πίστευα.
"Δε σταματάς καλυτερα με όλο αυτο το ψεύτικο ενδιαφέρον σου;" ειπα εκνευρισμένη.
"Νοιάζομαι για εσενα, Μπονι Σταιλς" ειπε και η φωνή του ακούστηκε τοσο γλυκια απο το ηχείο του τηλεφώνου μου.
"Σαγαπω Αλεξ, αλλα εισαι τοσο καθίκι και δε μου αξιζει κάτι τετοιο."
"Γαμωτο, Μπονι. Μη μου λες τετοια γιατι θα ανέβω στο δωμάτιο σου και θα σε κανω πράγματα που δεν έχεις ονειρευτεί ποτε." Ειπε και μου το έκλεισε.
Εχω τόσα αισθήματα γι αυτόν. Αισθήματα που δεν ήξερα καν πτι υπήρχαν μεσα μου. Αισθήματα που με έχουν κανει να νιωθω άγνωστη με τα εσώψυχα μου. Μου έχει βγάλει τον χειρότερο μου εαυτο. Με έχει κανει να φιλάω τον οποιονδήποτε προσπαθώντας να τον βγάλω απο το μυαλό μου. Πλέον εχω χάσει το μυαλό μου αλλα οταν ακουω την φωνή του, βρίσκω ότι εχω χάσει.