Jeon Jungkook POV.
"เหนื่อยเป็นบ้าเลย"
เสียงทุ้มหวานของแทแทฮยองเอ่ยขึ้นอยู่ข้างๆใบหูของผมจนลมหายใจและกลิ่นหอมอ่อนๆประจำตัวของร่างบางลอยมากระทบจมูกจนผมต้องสะบัดหัว
เพื่อไล่ความคิดอกุศลและควบคุมความอดทนที่ต่ำมากๆของตนเอง ในขณะที่เจ้าของการกระทำนั้นก็ยังคงนอนนิ่งอยู่อย่างเดิมด้วยความเคยชิน โดยที่ไม่ได้รู้อะไรเลย
พร้อมกับใบหน้าหวานที่ก้มลงซบลงมาที่ลาดไหล่หนาของผมอย่างหาที่พักพิง ก่อนที่เปลือกตาบางจะค่อยๆปิดลงเผยให้เห็นแพขนตายาวและริมฝีปากบางที่เผยอออกชวนให้ประทับจูบกดลงไปแรงๆด้วยความหมั่นไส้ หากแต่ผมก็ต้องหักห้ามใจของตนเองเพราะว่าตอนนี้ทั้งผมและแทแทฮยองกำลังนั่งอยู่บนโซฟากลางหอพักที่เหล่าฮยองกำลังง่วนอยู่กับกิจจกรรมของตนเองอยู่
ผมจึงมองซ้ายมองขวาอย่างสำรวจต้นทาง ก่อนจะจัดการสอดมือหนาของตนเองเข้าไปใต้ร่างของแทแทฮยองที่กำลังนอนหลับอยู่อย่างหมดแรงไม่รู้เรื่องอะไรเลย ให้ใบหน้าหวานชิดติดอยู่กับแผงอกของผมพลางยกตัวของแทแทฮยองขึ้นมาแล้วอุ้มในท่าเจ้าสาวแทน
ร่างบางในอ้อมกอดของผมขยับตัวเล็กน้อย แต่ก็ยังคงไม่ลืมตาขึ้นมาราวกับยังไม่พร้อมที่จะตื่นขึ้นมาจากนิทราอันแสนหวาน เท้าทั้งสองข้างของผมเตรียมที่จะก้าวเดินไปยังห้องพัก เป้าหมายก็คือห้องนอนของผมเอง แต่อยู่ๆมือหนาของใครสักคนหนึ่งก็วางลงมาที่ไหล่หนาของผมพร้อมกับตบเบาๆ ผมจึงหันหน้ากลับไปมองก็พบว่าเป็นเจโฮปฮยองนี่เองที่เป็นคนสะกิดเรียกพร้อมกับรอยยิ้มทะเล้นๆและใบหน้าเจ้าเล่ห์ที่ส่งมาให้
"มีอะไรหรอฮยอง ผมรีบ"
"ก็แค่จะเอารูปถ่ายเซทรวมที่ไปถ่ายมาวันนี้ให้ไปดูเล่นๆ ของนายกับแทฮยองอ่ะ เปิดดูให้ครบทุกรูปล่ะ"
ผมพยักหน้าตามอย่างเข้าใจพลางให้เจโฮปฮยองช่วยเปิดประตูห้องและวางรูปถ่ายเหล่านั้นไว้บนหัวเตียง พอเจโฮปฮยองเดินออกจากห้องไปแล้ว ผมจึงรีบเดินไปกดล็อคกลอนประตูทันที
