Ako "Daw" si MISS PAASA

Miss Paasa #14

Casidee Yl Benitez.

One door of happiness closes.

One door opens.

Let yourself in.

Alam kong hindi pa rin nakakamove on tong si Yexa. Matagal na proseso din kasi. I hope na matutulungan siya ni Renz. Mabait siyang tao. Maalaga. Ipagkumpara mo naman kay Carlo. Wala siyang binatbat.

Naghiwalay kami ni Yexa ng direksyon. (-___-) Oo. Magbeastfriend kami sa tayong ito.

Naglakad-lakad ako. HUWAAAAH! May greenhouse! Pumasok ako sa loob.

Ang daming bulaklak. Nature na nature ang amoy. Colorful butterflies! Green a green. Ang lulusog ng halaman.

*squeeeek* Nakarinig ako ng ingay from nowhere.

"Squishy! Squishy!" Kilala ko na yung boses na yun ah.

Isang hakbang patalikod, biglang may tumunog na nabaling maliit na sanga. (_ _ ') HAMDEYD.

"Sino yan?" Dali dali akong nagtago sa likod ng isang bush.

Nakita ko siyang naglakad at mukhang hinahanap ako.

Napabuntong hininga siya. Mukhang he's giving up.

"Je sais où vous êtes ma chère princesse," sabi niya.

[Translation: I know where you are my dear Princess.]

Hindi ko talaga maintindihan ang language ng pugitang yun. Nang humarap ako, nakita ko siya sa harap ko nakacross arms.

"Saan ka pupunta?" tanong niya.

"Uh-eh, napadaan lang," I reasoned out.

"Ah."

Awkward silence.

"S-sorry pala kanina." Pinasimulan ni Rae.

"Ah, forget forget na lang," sabi ko.

"Akala ko kasi unan, ang lambot kasi. HAHAHAHAHAHAHAHAHA!" malakas na tawa niya.

Sinamaan ko siya ng tingin. Gusto ko siyang palipadin ngayon! Grabe!

Natapos yung pagtawa niya at naging seryoso mukha niya.

"Who's Blue?" Natameme ako sa tanong niya. Tumingin ako sa fountain na nasa gitna.

Nakita ko siyang naglakad papunta dun.

Blue...he was my...angel who built me but in the end, he destroyed me.

Hindi ko mapigilang maiyak. Tumungo ako. Nakakahiyang makita ako ni Rae na umiiyak ulit. Nasasaktan pa rin ako. Ayokong mag-alala siya.

Nang tumalikod ako, biglang may humatak sa kamay ko at niyakap ako.

"Mahal mo pa ba ako?" That voice. Biglang umurong yung mga luha ko. Itinulak ko siya.

"N-no!" sigaw ko.

Ngumiti lang siya ng nakakaloko sa akin at lumuhod sa harap ko.

He held my hand and kissed it's back.

*Flashback*

Naglalakad kami pauwi ni Blue. Galing kasi siyang soccer practice nila. Syempre, nagpresenta akong magdala ng gamit niya kahit ayaw niya.

"Blue!" tawag ko sa kanya habang pinaglalaruan yung bola sa paa niya.

Humarap siya sa akin nang nakangiti. Pati yung mga mata niya, ngumingiti.

"Hold my hand," utos ko sa kanya. Iniaabot ko yung kamay ko. Tiningnan niya lang yun.

"I don't want to," sabi niya sabay talikod.

Ibinaba ko yung mga gamit ko at gamit niya atsaka hinubad yung sapatos ko. Binato ko yun sa kanya at saktong tumama naman sa likod.

Humarap siya sa akin. At this time, masama ang tingin niya. Binelatan ko siya at inirapan. Dahil nakaramdam ako ng hindi maganda, nakita ko siyang sumusugod sa akin at medyo natatawa.

Tatakbo na sana ako kaso nagulat ako sa ginawa niya. Kinuha niya ang kanan kong kamay at saka lumuhod gamit ang kaliwang paa niya.

"Male royalties kiss the back of the hands of the female royalties to show admiration and respect," sabi niya. Hinalikan niya muli ang likod ng kamay ko.

"Casidee Yl Benitez, I adore you more than you adore me. I need you more than you need me. I want you more than you want me. I love you more than you love me. I respect you more than you respect me. My girl should be treated like a princess," ngumiti siya sa akin at tumayo. Hinalikan niya ang noo ko. Forehead kisses are the best.

"Bakit ba kasi ayaw mo hawakan ang kamay ko?" Ngumiti lang siya sa akin at hinawakan yun.

"This girl is mine," sabi niya. Kinuha niya na yung bags namin at saka naglakad pauwi.

*end of flashback*

"I promise to take you back," sabi niya. Tumayo siya at hinalikan ang noo ko. Hindi ko alam ang gagawin ko. Nabato ako sa kinatatayuan ko.

Hinawakan niya yung kamay ko sa loob ng 30 segundo. Agad niya ding binitawan yun.

"I miss you." Agad siyang tumalikod. Alam kong nakangiti siya. Alam kong kinikilig siya. Namumula kasi yung tenga niya.

Sa 30 segundo na yun, nakaramdam ako ng kakaiba.

"I promise to take you back."

"I promise to take you back."

Paulit-ulit na nag-eecho yan sa utak ko.

Natauhan lang ako nang may pumalakpak sa likod ko.

"Good show!" Ngumiti siya ng nakakaloko sa akin na ikinasama ng tingin ko sa kanya.

"Desperado meets Umaasa. Maganda yang story."

"Ano bang problema mo?" mataray kong tanong sa kanya.

"Umaasa ka pa rin sa love story niyong dalawa ano?" Tumawa siya saglit.

Iniwan ko na lang siyang namimilipit ang tiyan kakatawa.

--

Sorry guys at natagalan. :( Kapag sini-sync ko kasi nabubura yung updates. Nakakainis. Huhuhu.

Sana okay lang yan. :)

-misseybi