Hi guys! sorry na talaga, hindi ako nakakapag update, why? I'm on a vacation. where? at visayaz. guess what? walang electricity dun kaya ayun ngayon lang nakapag update. Enjoy! -Jenica Ibit
Chapter 8
[ Georgina's POV]
And as I say. Andito nga kami sa Luxury bar, whatever. Lasing na ata tong mga friends kong saboog. Yeah! sa dami ba naman nilang inorder na drinks? ew. Ako naman, pinipigilan ko ang sarili kong gumaya sakanila. Hindi ako pwedeng malasing this night. I hate hangovers. And besides, may photoshoot pa ako bukas noh. I don't want to look like a mess.
"Girl! what's wrong?" tanong ng aking pinamagandang bestfriend. just kidding >:)
"what's now kylie? Don't tell me you cared about me than you cared about that one." i smirked at tinuro yung guy sa likod niya.
"tsalap!" *whisper* ni Mara.
"wuy! diba good girl ka? huwag ka ngang wild diyan." sabi sakanya ni Candice. I can't blame her, sobrang love niya si Ced ehh.
"kung hindi yan wild wala yan dito."mataray kong sabi, then smile. "excuse me"
tumayo ako sa couch at tuluyang pumunta diretso sa CR. Medyo nahihilo ako ehh.
naghuhugas ako ng kamay then suddenly a girl approach me,
"Miss? your nose is bleeding." sabay turo sa ilong ko. at napatingin sa salamin.
"What the F*CK!" sabi ko sa sarili ko at kumuha ng tissue. Umalis narin yung babae.
-
[ Kylie's POV]
"Gosh! why Georgina is so tagal?" pagiinarte na sabi ni Mara.
"at kailan kapa nagsimula magsalita ng pang social climer na salita?" sabi ni Candice. Yeah right. Pang-social climer. yung mga taong feeling mayaman.
"Just kanina lang" ngiting Proud naman ni Mara. eww, lasing na nga toh. May sapak na sa utak ehh.
"Can't believe you! stop speaking that kind of thing." sabay irap kong sabi. Kadiri ahh, Tag-lish. yucks! we are Royals. Let me say that again,
R-O-Y-A-L-T-I-E-S period
"guys let's go?" pagaayang sabi ni George. what?! it's just 1 in the morning, then we will already going home?
"Kakaumpisa palang natin mag-enjoy!" sigaw ni Candice dahil maingay dito sa loob.
"Duhhh? 1 palang kaya?" irap ni Mara "ang BORING mo talaga." sagot ulit niya.
"Guys, shut up. okay?" mahinahong sabi ni George "may photoshoot ako ng 9am, at meron nalang akong 8 hours para umuwi, magshower, magbihis at matulog sa 8 hours lang!" sabay nakapamewang pa siyang sinabing " kaya uuwi na tayo at maawa kayo sakin"
nagtinginan lang kaming tatlo at sumunod naman sakaniya palabas ng bar.
"wait, what they're doing here?" tanong ko. why? andito kasi Jim, Ced at Ralph.
"to take you all home" walang ganang sagot ni George.
"how about our cars?"pagiinarte ni Candice.
"pinadrive ko sa drivers niyo." sagot ulit ni george.
"pero pano nangyari yun? wala silang duplicate ng Lambhorg ko" pagiinarte ko at para patunayan sakanya, kukunin ko sa bag ko ang aking susi ng "wait asan yung susi ko?" pagaalala kong sabi.
"ako rin nawawala yung susi ko" sabi ng dalawang si Candice at Mara.
tumingin kaming lahat kay George na ngayong nakangiti abot tenga.
"What the Hell!" pagdadabog kong sabe. sumimangot naman yung dalawa.
"Can we go now?" alok ni Jim. at Tumango kaming tatlo. Si george nauna na.
Sumakay ako kay Jim, si Mara kay Ralph at si Candice kay Cedric. Nung una ayaw ni Mara gusto niya kasi kasama siya kila Ced at Candice.
kahit kailan talagaa she is so maarte, whups. Social climer word XD
-
I'm on my way home. Driving,
F*ck inaatok na ako., bakit ba kasi may stop ang traffic lights? tanong ko sa sarili ko.
Para sa traffic, traffic lights nga diba? Tanga!
at ayun tinanga pa ako ng utak ko. URGGGGG! ayoko ng eyebags please, baka mahalata sa photo yung pagiging stressed ko. Bukod sa nagaaral ako ng Mabuti (weh?) ehh may career ako. And that's my problem. Graduating na ako, pero puro pictorial inaatupag ko, bait ko right?
Andito na ako sa Kwarto ko. nagstart na ako magshower para makatulog ako ng matiwasay noh. Mahirap matulog ng malagkit. Hindi kaaya aya sa pakiramdam.
ang bwala! in just 10 mins tapos na ako. Mabilis ba? ganun talaga, nagmamadali ehh. HOY NAGKUSKOS AKO! humiga na ako. napatingin ako sa photo wall ko. May kulang parin pala talaga sa buhay ko.
sino?
yung bata :(
Yung bata na tumulong sakin nung nalunod ako dahil sa katangahan ko. Ano na kaya itsura niya ngayon? naaalala niya pa kaya ako? pano kung hindi na? pano kung hanggang ngayon pinagtatawanan niya ako sa katangahan ko?
<kri-k-r-kriiiinggggg! kr-k-ring! >
akala niyo Cellphone? alarm clock yun. hindi sa ginagawa ko kayong tanga, common kasi ngayon maging tanga ehh. Baka kasi nahawa na kayo.
teka?
sinabi ko bang alarm clock yung maingay?
o.0
napamulat ako bigla.
Pagtingin ko sa orasan " 8 am na!!!!!!! Assdghkjhklnljkhjgjhfgdnbfyu!!" 1 hour nalang ang pagreready at pagpunta sa set. shocksssss.
nagkumahog na ako maligo maghanap ng isusuot at tinawag ko ang aming katulong at nagpahanda ng breakfast na madaling ubusin sa sasakyan.
ilang minuto ako naligo? 5 mins lang. masyado kasi akong mgaling sa time management. Nagbihis na ako at nagpaganda ng balat mula ulo hanggang paa maganda. ^_^
ARTE BILISAN MO AT LATE KANA!!
sabi ko nga.
At nagkumahog na ako bumaba para pumunta sa kusina at kunin ang breakfast ko. after that, diretso naman sa garahe kung saan nakaparada ang maraming kong sasakyan.
pinili ko parin ang aking sports car na color red. Hindi dahil may race ako kundi dahil
LATE NA AKO!
10 mins nalang ang natitira kong oras. pinabilis ko pa ang takbo ko ng 160kph.
<kri-kring-k-kr-kring!!>
Hindi na yan alarm clock, cellphone nayan. si mommy tumatawag. I dont have time for argues. sesermonan nanaman niya ako, arggg!
bumaba na ako ng sasakyan at dinumog na nila ako,
"buti andito kana"
kanina kapa namin inaantay"
"anong oras kana ba nagising?"
"bakit ang tagal mo?"
"bilisan mo bibihisan pa kita"
"bilis magme-makeup kapa"
"lagot ka sa mommy mo"
"lagot ka kay sir joven"
shocks, nakakairita nilang sunod sunod na pagsasalita. grabe ang sakit nila sa tenga. naiiirita na ako,
"SHUT UP!!!! OKAY?!! PWEDENG ISA ISA LANG, GAGAWIN KO LAHAT YAN. NAKAKAIRITA YUNG BUNGANGA NIYO EHH!!!!" sigaw ko sakanilang lahat, tumahimik naman silang at yumuko.
"what's happening here?" shocks si mommy, isa pa to.
"Kfine, i'm sorry. can we start now?" nag walk out ako at inirapan silang lahat. bwisit.
BINABASA MO ANG
Seashells
Teen FictionLife is precious. There are many pretty things you can keep in your heart and mind. Life is full of treasures. Not in Material things but in everything. Sometimes we doubt. we want everything is ours. But sometimes our happiness tended not to last. ...