BÖLÜM 5

116 31 16
                                    

Multide OĞUZHAN Varr gençlerr

Ben adımlarımı hızlandırırken erkek olduğunu anladığım kişi bana daha çok yaklaşıyordu.
Aklımda koşmak varken elini omzuma atıp beni durdurdu

- Bu havada ve bu saatte ne yapıyorsun burda?
Arkamı döndükten sonra bir oh çekerek elim yüreğimde cevap verdim:

- Oh. Oğuzhan Bey siz miydiniz?

- Benim de. Sen ne yapıyorsun burda?  Diyerek cevabını almadığı soruyu tekrar sordu.
Bende başımı sallayarak:

- yarınki toplantı için Toprak Bey' le çalıştık.

- Bu saate kadar? Hadi ya. Benim tanıdığım Toprak bu kadar işkolik değildir.

Şimdi anlaşıldı by ukalanın neden bu kadar çalışıyor gibi göründüğü. Sırf benden arabasının intikamını almak içindi. İç sesimle başbaşayken Oğuzhan Bey' in sesiyle bütün dikkatimi ona çevirdim.

- Hadi daha fazla ıslanmayalım. Karşıyı göstererek; araba hemen şurda.

- Galiba şu an mütevazilik yapamayacağım. Teklifinizi kabul ediyorum.

- Hadi hadi

Yan yana arabaya doğru ilerledik. Arabanın içi sıcacıktı. Bugün yaşadığım kaza ve lanet olası iş görüşmesinden sonra başıma gelen en güzel şeydi.

- Demek Toprak seni bu saate kadar çalıştırdı ve bu yağmurda seni dışarımı bıraktı?  Hiç düzelmeyecek bu çocuk.

Sadece susarak söylediklerini dinledim.

- Aslında o kadar da çalışmadık. Eve geldikten bir süre sonra Toprak Bey' in uykusu gelince bende uyuyun dedim. Oda dayanamadı hemen pes etti.

- Bende ne zaman pes etti diye merak etmiştim.

Başımı yan çevirip yüzümde ufak bir gülümsemeye yer verdim.

- Bu arada yeni asistansın da adın ne?

- Nisan benim adım.
Başını sallayarak:

- Bu arada ilerliyoruz da evinin nerede olduğunu söylemedin.

- Yaklaştık sayılır. İlerideki caddeden sağa döneceğiz Oğuzhan Bey.

- Oğuzhan Bey değil sadece Oğuzhan desen yeter.

- Bugün "BEY" kelimesinden yoruldum zaten. Bu dediğiniz iyi oldu.

Oğuzhan hiç Toprak Bey gibi değildi. Çok samimiydi. Ben böyle düşünürken evin önüne gelmiştik. Oğuzhan' a dönüp:

- Çok teşekkür bıraktığın için.

- Rica ederim

- İyi geceler

- İyi geceler

Dediğini duyduktan sonra arabada inip kapıyı yavaşça kapattım. Huysuz yaşlının uyanmasını istemem. Eve girdiğimdr tek derdim kendimi yatağa atmaktı. Sessizce merdivenlerden yukarı çıkıp tek anahtarla kapıyı açtım. Allah' ım ev dışarıdan daha soğuktu! Oflayarak içeri girdim. Planım üzerimi değiştirip uyumaktı ama miğdemin gurultusu buna engeldi. Yatağa girmeden evde her zaman bulunan bisküviden birkaç tane atıştırdım. Üç saatten fazla uyumak için vakit kaybetmeden yatağa attım kendimi. Ahh sonumda bu kötü gün bitti. Yastığımı özlemişim, on saatten fazla oldu ondan ayrı kalalaı.

Kapı zilinin durmaksızın çalmasıyla kapıya doğru koştum. Kapı deliğinden kim olduğuna baktım. Ne! Toprak Bey! Apartman inlemesin diye hemen kapıyı açtım. Nobran adam bodozlama daldı içeri ve bağırarak konuştu:

İSİMSİZ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin