Ailemle birkez daha kavga etmiştim.Benim için o an hiç bi şeyin anlamı yoktu sanki.Bitirmeliydim artık bu işi.Hem de hemen.
Dayak yemekten acıyla sızlayan bacağımin acısını biran umursamayarak mutfağa doğru ilerledim.Bi kaç ilaç bulmak umuduyla buzdolabının kapağını araladığımda gözümden yanaklarıma süzülen yaşları fark ettim.Umursamadım.Kararımdan emindim hem de daha önce hiç olmadığım kadar.
Dolabın kapağını açtığımda şok olmuştum.Sadece aspirin vardı.Siktir dedim birden kendimi tutamayarak.Ne yani bi kutu aspirinle mi intihar edicektim.Belki de paranoyakça gelebilir ama hafif bi gülümsedim kendimi tutamayarak.Sonra kader dedim.Demek ki kaderinde aspirinle ölmek varmış.Dolaptan elime aldığım bir kutu aspirinle beraber odama geçtim.Önce yavaşça bardağıma suyu mu koydum.Daha sonra ise elimdeki aspirin paketine son bi kez daha bakıp hafifçe gülümsedikten sonra hapları teker teker elimin içine çıkardım.Birden durup etrafına bakma gereği hissettim.Bi kaç dakika sürdü galiba bu bilmiyorum.Elimdeki hapları saydım.Tam 11 taneydi.Teker teker suyla beraber içtim.Yatağına uzanıp ölmeyi bekledim.
Devamını daha sonra yazacağım.Henüz yeniyim ve ilk defa yazıyorum.Desteklerinzi bekliyorum😘
