Έρωτας αυτός ο καθηγητής!

Τελευταια ομιλια..για φετος!

Ξεκινησαν λοιπον τα φροντιστηρια, αρχισα να διαβασω. Μια βδομαδα αργοτερα τον ξαναειδα βραδυ και εφευγε για να παει στην δικια του. Του στελνω μηνυμα οτι πρεπει να μιλησουμε και η απαντηση που πηρα?
"Δεν εχουμε τιποτα να συζητησουμε. Μην με ξαναενοχλησεις. Ευχαριστω!"
Πονεσε περισσοτερο απο οσο περιμενα, αλλα ημουν τοσο σιγουρη οτι ηταν μπροστα η αλλη και απαντησε κατι τετοιο. Ποτε δεν μου χε ξαναμιλησει ετσι!!! Ψυχρα, ασχημα.. Και εχουμε μιλησει τοσες φορες, ανετα θα μπορουσε να με διαολοστειλει. Οχι δεν ηταν ετσι ο Μιχαλης μου! Μετα απο τρεις βδομαδες απο το συμβαν αυτο ειπα στην Δημητρα να παμε να την στησουμε εξω απο το σπιτι του την Πεμπτη. Ειναι μια μερα μεσα στην εβδομαδα που δεν ειχα φροντιστηριο, εκεινη τελειωνε νωρις την σχολη και εκεινος κατα πασα πιθανοτητα δεννθα κοιμοταν με την αλλη. Πηγαμε κατα τις 7.30 το απογευμα και κατσαμε σε κατι σκαλια διπλα απο την πολυκατοικια και τον περιμεναμε να γυρισει. Πηραμε και μπυρες για να περασει και η ωρα. Η ωρα 8.30 και λεω στην Δημητρα:
-Μαλλον δεν θα γυρισει..αλλα ας περιμενουμε λιγο ακομα..
-Συνηθως τι ωρα γυρναει αν γυρισει το βραδυ σπιτι?
-Το αργοτερο θα ειναι 9.. Αν ειναι θα περιμενουμε μεχρι τις 9.15 και μετα την κανουμε απο δω.
-Οκ.
Βαλαμε λοιπον και μουσικη και οσο περνουσε η ωρα καθε ηχος μηχανης ή παρομοιος με εκανε να πεταγομαι πανω με ταχυτητα φωτος αλλα η απογοητευση μεγαλωνε καθως δεν ηταν η μηχανη που περιμενα. Ηταν αδικια να μην γυρισει εκεινο το συγκεκριμενο βραδυ που επιτελους αποφασισα να του πως ο,τι ακριβως σκεφτομαι και νιωθω. Η ωρα 9.00 ακριβως. Ακουω μηχανη και ηταν εκεινος! Πεταγομαι πανω και της λεω σηκω σηκω σηκω!!!!! Και περιμενε να ανοιξει το γκαραζ.. Μας βλεπει και λεει στην Δημητρα:
-Μαρη! Γεια σου τι κανεις?
-Καλα ειμαι..
-Που εισαι τωρα? (ερωτηση για σχολη)
-Τι ειπατε?
-Που εισαι τωρα λεω.
-Αα!! Εδω ειμαι
Εγω: ποοοοο!!
Μιχαλης: Τς! Αμαν μαρη!
Η Δημητρα για καποιον λογο γελουσε τοσο αμηχανα λες και θα του εκανε εκεινη ερωτικη εξομολογηση.
-Πως παει η σχολη?
-Καλα
-Τι σπουδαζεις ειπαμε?
-Κοινωνιολογια
-Μμ ωραια.. Εσυ? Τι κανεις ολα καλα??
-Εεμ ναι ολα καλα!
-Εσυ ξαναδινεις ειπαμε εε?
-Αχχ... ναι..
-Αντε καλη δυναμη!
-Με ενα μαχαιρι στην καρδια σας ευχαριστω..
*Μπαινει μεσα να παρκαρει και να αφησει την μηχανη*
-Τι να κανω εγω?
-Πηγαινε κατσε εκει που καθομασταν και εγω παω να του μιλησω.
-Οκ
*κατεβαινει απο την μηχανη και με βλεπει πισω του*
-....
-Μπορουμε επιτελους να μιλησουμε?
-Πες μου
-Πφφ.. Κοιτα, εγω ειμαι φουλ ερωτευμενη
-Ακομα?!
-Ναι.. Γιατι?
-Πιστευα θα σου ειχε περασει μεχρι τωρα..
-Γιατι τι ειναι για να μου περασει?!
-Μαρη ξεκολλα! Εισαι μονο 18 χρονων.
-Και τι σημαινει το οτι ειμαι μονο 18 χρονων?!
-Σε αυτην την ηλικια ειναι ολα περαστικα. Ακουσε με. Μην το σκεφτεσαι, θα σου περασει.
-Οχι δεν ειναι ολα περαστικα! Δυστυχως!!
-Ακουσε κατι ξερω και σου λεω. Θα σου περασει.
-Ξερετε καλυτερα απο μενα πως νιωθω?!
-Κι εγω ημουν καψουρεμενος με μια φιλολογο μου οταν ημουν 17 και μολις πηγα πανεπιστημιο την ξεχασα.
-Ναι αλλα δεν ειναι ολοι οι ανθρωποι οι ιδιοι.
-Θα σου περασει λεμε..
-Ναι καλα νταξει.
-Μαλλον φταιει που με εβλεπες καθε μερα στο σχολειο.
-Και αφου φταιει αυτο το καλοκαιρι τι εγινε που δεν σε ειδα για 3 μηνες?
-Μελινα..
-Ειναι πολυ πιο σοβαρο αυτο που νιωθω κι ας το παιρνεις εσυ ως καπριτσιο!
-Ναι αλλα εμενα ολο αυτο μου προκαλει προβλημα.
-Ποιο?!
-Ολο αυτο με τα μηνυματα! Η κοπελια μου εχει καταλαβει τι παιζει και εχω προβλημα με αυτο.
-Τι προβλημα?
-Ζηλευει ρε Μελινα!
-Θα επρεπε να ζηλευει?!
-Τι εννοεις??
-Αν υπαρχει οντως καποιος λογος που ζηλευει?
-Τι εννοεις?
*ΣΤΟΚΕ! ΤΙ ΝΑ ΕΝΝΟΩ!?*
-Εννοω οτι αν ησουνα σωστος δεν θα επρεπε να υπαρχει λογος για να ζηλευει..
-Μα δεν ειναι το θεμα ειμαι δεν ειμαι σωστος, η οποιαδηποτε θα ζηλευε.. Νομιζει οτι νταραβεριζομαι με μια 18χρονη. Γι'αυτο και τις προαλλες σου απαντησα με αυτο το μηνυμα, ηταν μπροστα και το διαβασε.
-ΗΜΟΥΝΑ ΤΟΣΟ ΣΙΓΟΥΡΗ! Καλα βλακεια εκανα απο την μια γιατι σεν ημουν σιγουρη οτι θα ειστε μαζι και αυτο πιστευα αλλα νταξει..
-...
-Εγω παντως περιμενα αλλη σταση απο σενα?
-Τι εννοεις?
-Οταν σου ειπα οτι εγω ειμαι αυτη που παιρνει με αποκριψη πιστευα πως την επομενη μερα θα με εγραφες κανονικοτατα!
-Δηλαδη?
-Δηλαδη θα εκανες σαν να μην υπαρχω και θα προσπαθουσες να μου δειξεις με αυτην την σταση οτι εχουμε μια καθαρα καθηγητη-μαθητριας σχεση..
-Μα αυτο προσπαθησα να σου δειξω..
-Οοοοχι..
-Μα αυτο εκανα..
-Ε τοτς δεν κανατε και πολυ καλη δουλεια..
-Τι εννοεις?
-Εννοω οτι αφου σου μιλησα εσυ εγινες πιο φιλικος απεναντι μου και δεν το παρατηρησα μονο εγω?
-Αλλα?
-Και κανα δυο φιλες μου που ηξεραν ολη την ιστορια.
-Τωρα βγηκαν δυο βλαμμενα να πεταξουν την κοτσανα τους..
-Σιγουρα κοτσανα?!
-Απλα προσπαθουσα να ειμαι ευγενικος.. Παρεξηγησες..
-Δηλαδη εκανα τοσο μεγαλο λαθος?
-Ναι
-Ολοι καναμε λαθος?
-Συγγνωμη αλλα ναι..
-.....
-....
*απογοητευση στο προσωπο μου*
-Συγκεντρωσου στις πανελληνιες απο δω και περα..
-Νταξει.. Να σας ζητησω μια χαρη?
-Πες μου..
-Να σας κανω μια αγκαλια?
*Αμηχανα χαμογελα, ευθυμα και κοκκινησε ολοκληρος*
-Εε οχι μαρη τι ειναι αυτα που λες?
-Μα ελατε σιγα.. Μια αγκαλια δεν κανει κακο..
-Ελα μαρη οχι..
-Μα τι πειραζει αφου τελειωσε..
-Μας βλεπει η γειτονια..
-Δεν ξερω αν το βλεπετε αλλα η γειτονια κοιμαται..
*Ξαφνικη σιγη διοτι περνουσε ενας γερακος απο πισω (ασχετος), αρχισε να κινειται νευρικα λες και μας επιασαν να κανουμε κατι κακο*
-Σας παρακαλω..
*χαμογελα παλι απο κεινον και εγω ειχα το βλεμμα της παρεκκλισης, ηταν τοσο ετοιμος να λυγισει αλλα..*
-Αχχ... Αστο καλυτερα οχι..
-Καλα..
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΗΚΑ Η ΗΛΙΘΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΩ!! ΑΚΟΜΑ ΜΕΤΑΝΙΩΝΩ!!!!!!
-Καληνυχτα
-Καληνυχτα..
Και πηγα στην Δημητρα και ξεσπασα σε κλαματα και της ειπα να την παω σπιτι και εκεινη την ωρα μπηκε στην πολυκατοικια οταν περναγαμε πισω και με ειδε κλαμμενη..ομως αφησε την πορτα πισω του να κλεισει.
Ειπα στην Δημητρα οσα ειπα και απλα καταλαβα οτι εκεινη την στιγμη επρεπε επιτελους να βαλω μπρος το "ΞΕΧΝΑ ΤΟΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΕΛΕΙ ΑΛΛΗ!!!!"