Έρωτας αυτός ο καθηγητής!

Διάβασμα και πάλι διάβασμα..

Περασε ο καιρος και καπου καπου τον σκεφτομουνα.. Ηθελα να γνωριζω αν ειναι καλα, ομως ειχε τελειωσει και για να μην ειχε επιμεινει κι αλλο μαλλον δεν το ηθελε και πολυ αυτο. Το συνεχες διαβασμα ξεκινησε, οι πανελληνιες πλησιαζαν. Ετρεμα οτι θα αποτυχω και παλι. Ο Θοδωρης περα απο το φροντιστηριο μου εκανε ιδιαιτερα μιας και γνωριζε οτι την φυσικη δυσκολευομαι. Χημεια μετα του Αγ. Βαλεντινου εγραφα μονο 20αρια στα διαγωνισματα. Με τα ιδιαιτερα στην φυσικη βελτιωθηκα κι εκει. Για την εκθεση διαβαζα οσα περισσοτερα βιβλια μπορουσα εξωσχολικα ωστε να φτιαξω την εκφραση λογου του γραπτου μου. Βιολογια απλα διαβαζα.. Διαβασμα και παλι διαβασμα.. Δυσκολη η δευτερη φορα των πανελληνιων, ο φοβος της επαναλαμβανομενης αποτυχιας ειναι μεγαλος. Το Πασχα δεν αργησε να φτασει. Ο Θοδωρης μιλησε στην μητερα μου, της εξηγησε τι τρεχει μεταξυ μας και οτι με βλεπει σοβαρα και της ζητησε να παμε ενα 3ημερο να ξεκουραστω και γω μιας και ειχα βελτιωθει αρκετα. Της ειπε οτι θα με βαζει να διαβαζω καποιες ωρες την ημερα για μην επαναπαυομαι. Η μητερα μου δεχτηκε! Ημουν χαρουμενη και ενθουσιασμενη καθως το ταξιδι πλησιαζε.. Δεχομαι ενα τηλεφωνημα απο την Χριστινα (μια φιλη μου απο το σχολειο που ειναι ενα χρονο μικροτερη μου).
-Ελα μωρο!
-Τι θες απ'την ζωη μου πια?!
-Χαχαχαχαχα τι κανεις?
-Καλα αγαπη εσυ?
-Καλα.. Εκλεισε και το μπουρδελο σημερα.
-Αα μη χαιρεσαι, μπαινουμε σε τελικη ευθεια πανελληνιων.
-Ενταξει μην μου το χτυπας καθε τρεις και λιγο το θυμαμαι.Λοιπον τι εχεις να κανεις αυτες τις μερες? Σε πηρα τηλ να βρεθουμε να μιλησουμε..
-Μωρο συγγνωμη αλλα αυριο πρωι φευγω και θα γυρισω Μεγαλη Πεμπτη.
-Που θα πας?
-Ο Θοδωρης θα με παει ταξιδι με προορισμο εκπληξη. Η μονη πληροφορια που μου εδωσε ειναι οτι θα πεταξουμε απο Ελ. Βενιζελο. Λογικα καμια Κρητη πιστευω αλλιως αν πηγαιναμε Θεσσαλονικη θα πηγαιναμε με το αμαξι.
-Αα πολυ ωραια ρε και ποτε θα διαβασεις?!
-Δεν υπαρχει περιπτωση να με αφησει να μην παρω βιβλια! Θα μου κανει ιδιαιτερα και εκει περα.
-Χαχαχα αυταρχικος.
-Ναι ασε δεν λες τιποτα..
-Και τι ωρα πετας?
-7.45 το πρωι και 6.30 πρεπει να ειμαστε εκει με τις βαλιτσες.
-Αα ωραια! Τελεια.. Τεσπα αγαπη καλα να περασετε..
-Περιμενε! Εσυ γιατι ηθελες να βρεθουμε?
- Κοιτα η αληθεια ειναι οτι ηθελα να σου πω για τον Μιχάλη, αλλα δεν νομιζω πως σε ενδιαφερει πια..
-Χριστινα πλακα μου κανεις τωρα? Αφου το ξερεις οτι ηταν ενα σηκαντικο κομματι στην ζωη μου αυτος ο ανθρωπος! Φυσικα και θελω να γνωριζω αν ειναι καλα ή οχι. Το οτι δεν ειμαστε μαζι δεν σημαινει οτι σταματησα να νοιαζομαι! Παντα θα εχει ξεχωριστη θεση στην καρδια μου.
- Ναι το ξερω.
-Λοιπον? Τι εγινε?
-Κοιτα εχει αφησει μουσι δεν νοιαζεται πλεον για τον εαυτο του εχει αφησει και μαλλι και ξαφνικα σε ενα διαλειμμα με φωναζει και παω κοντα του και μου λεει πως παει το διαβασμα ολα καλα? Και παραξενευτηκα επειδη δεν ειχαμε ξαναμιλησει ποτε και του λεω ολα καλα και μου λεει εκεινος να σε ρωτησω, με την μελινα μιλας? Και του λεω γω ναι και μου λεει εκεινος προσφατα εχετε μιλησει? Και του λεω πριν απο καμια βδομαδα μιλησαμε και μου λεει ωραια.. Ειναι καλα? Και του λεω καλα ειναι.. Γιατι? Και μου λεει οχι απλα ρωτησα. Και του ξαναλεω θελετε να της πω κατι? Και λεει οχι οχι.. Δεν χρειαζεται και του λεω ενταξει. Και εφυγα. Και θελω να ρωτησω εσενα Μελινα μου.. Τι παιχτηκε αναμεσα σας?
-Κοιτα Χριστινακι.. Ολη η ζωη μας βασιζεται στις επιλογες μας. Προφανως ο Μιχαλης εκανε τις δικιες του πριν πολυ καιρο και γω τις σεβαστηκα και προχωρησα. Ομως καθε επιλογη που κανεις εχει μια ευλογια αλλα και μια συνεπεια. Και ελπιζω να καταλαβες..
-Μμ κατι καταλαβα..
-Τελος παντων, ελπιζω να ειναι καλα και εκεινος. Πρεπει να κλεισω για να φτιαξω την βαλιτσα μου.
-Ενταξει αγαπη. Θα τα πουμε!
-Φιλακια.
-Φιλια μωρο!
Και καπως ετσι επιστρεφουν οι αναμνησεις στο μυαλο, με ενα μονο "εισαι καλα?"..