Zweinstein will love you.

Hoofdstuk 3

Die nacht had ik gelukkig geen nachtmerries meer, maar viel ik in een droomloze slaap. Gelukkig had ik Felix bij me, die waarschijnlijk alle kwade dromen weghield. Lieve Felix toch, wat zouden Perkamentus en ik zonder het prachtige dier moeten doen. Perkamentus had me verteld dat ik ook mijn eigen beschermdier had, en dat ik die op Zweinstein zou ontdekken welk dier mijn Patronus zou worden. Zweinstein.Even liepen de rillingen van spanning over mijn rug. Perkamentus had er vaak over verteld, dat hij er hoofd van was, en dat ik zo leerde om magische spreuken te begrijpen. Ik moest eerst met de bus naar Londen, waar ik op het perron naar 3/4 moest zoeken. Perkamentus was al eerder weggegaan en had een briefje voor me achtergelaten, met daarnaast mijn koffers die ik mee zou nemen naar Zweinstein.Ik wist totaal niet wat er verder van me verwacht werd, ik liet het maar op me af komen. Op mijn gemak pakte ik melk uit de koelkast en daarna de cornflakes. Rustig kauwde ik mijn eten op, langzaam mezelf voorbereidend om zo'n lange tijd weg te zijn van thuis.Opeens hoorde ik iets raars.En nog een keer.Wat was dat? Het geluid kwam uit de woonkamer, en behoedzaam liep ik ernaar toe.Daar werd ik bijna omver gelopen door een uil met felrode veren."Waar kom jij vandaan? Het raam staat niet open... Of wilde je even bij me aankloppen?"De uil krijste, en ik streek over zijn glanzende veren.Opeens zag ik dat er een briefje aan zijn poot hing, en ik pakte het briefje voorzichtig, hopend dat de uil zich verder niet zou verroeren.

Lieve Selena, ik hoop dat de uil naar verwachting is. Hij luistert naar de naam Briëlle.Veel liefs Perkamentus.

 Ik werd blij van binnen toen ik zag dat het briefje afkomstig was Perkamentus, en vooral natuurlijk dat de uil van mij was. Ik streek nog een keer over de prachtige veren, en opeens sprong de uil op mijn schouder. "Zo Briëlle,  klaar om naar Zweinstein te gaan?"Briëlle krijste, alsof ze instemde met het feit dat ze meeging. De reis kon beginnen.