01: Isolate

9 1 0
                                    

"Claudette Marcel" tumingin ako sa salamin na kung saan lahat. O halos ng mga pangarap ko ay nasambit ko na.

"Ayoko pang lumabas..."

"Makikita ko ang mga bituin . . ."

Umupo ako saka kinuha ang papel at panulat. Nagsimula along sumulat ng bagong kuwento.  Do ko pa alam. Sa dinami-rami ng nasulat ko. Ngayon lang ata ako nawalan ng topic o sentro sa istorya ko.

Sulat dito sulat doon.

Nakakatawa. Pero eto na at a ang hangganan ng talento ko.

Napasubsob nalang ako sa mesa ng study table ko.

Really Claudette?

Bukas December 28. Malapit ng may bagong taon kaya iingay nanaman. Psh.

Pinikit ko nalang ang mga mata ko.

At inisip kung sa pag Alis ni manang bukas ay kailangan ko ng. Bwisit. Ayoko sa lahat at ang natatanaw ang langit. Damn.

"Claudette?" Boses ni manang.

Di niya ako tinatawag na ma'am. Dahil ayoko.

"Pasok" simpleng utos ko.

Narinig Kong bumukas ang pinto. Pero may mga yabag na Hindi pamilyar.

Sa peripheral vision ko I saw a shadow of an angel.

"Kamusta Claudette!" Masiglang bati ng anghel.

Sumigaw ako. Mali! Sumisigaw ako!

May lalaking anghel sa kwarto ko! Nakalabas ang mga pakpak niya na parang kalalapag lang.

Pero bakit parang wala akong naririnig sa pagsigaw ko?

"Itigil mo na yan Claudette. Di naman kita sasaktan " nakangiti niyang sabi.

Pati yung mata niya nakikisama as page ngiti. Heaven yung mukha kung titignan.

"I'll let you see what heaven is"

He said and wink at me.

What the hell?

"Now you're thinking about hell."

Is he reading my---

"Yes I'm reading---" he said but

"Panaginip lang to."  Sabi ko.

"No. This is not just one of your dream. I'm real and I'll let you see what heaven is." He smiled and spread his wings.

Astrophobia: fear of stars or celestial placesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon