Astrophobia: fear of stars or celestial places

07: Written Confession

Napamulat ako sa yugyog ni Chad at ng mga mapanuring titig niya.

Umaga na ba? Napahikab ako dahil inaantok pa ako... At nagugutom.

"Claudette? Nagluto ako. Hehe" wow? Edible kaya to sa tao?

mukhang pinaghalo na kung ano at kulay putik. May tinapay pa ako sa bag.

"Ah? Di ako nagugutom..." pagsisinungaling ko. Di ako kumakain ng putik >○<

"ah... Ay---" di ko na siya pinatapos at agad na kinuha ang bag ko at doon nakita ko ang isang daho na hindi pamilyar sa akin. kase kulay lila ito at may sulat. Binasa ko ang Sulat:

Claudette,
         Pasensya ka na sa asal ni Art kanina. At pasensya nga pala ng sinabi kong hindi ko alam ang daan papunta kay Chad at Phiates. Pero tinulungan kita kaya... Ayos na yon tama? Mag-ingat ka lagi.
At mag-ingat kay Sagi
                                Maryel

ano? Di ko pa rin maintindihan.

"Claudette... May gusto sana akong sabihin sayo..." tinignan ko siya.

"Ayoko ng matapos to Claudette... Ang saya makita ng mga ngiti mo. Sana lagi kong makita yang mga yan."

"ako din chad. Ako din." at nangiti ako.

"Pero gusto kong makita kung ano pa ang nasa taas. Gusto kong patunayan mo ang mga sinabi mo na maganda doon!" ngumiti ako ng malawak.

~

habang naglalakad kami patungo sa TIOS

pumikit pa ako kase excited na ako at medyo natatakot. Mukhang wala na akong takot? Kase andyan si Chad... Pero pano kung wala na?

what am I thinking? He'll stay with me.

ano nga uli ung next naming pupuntahan?

The Impulsiveness of spring...

Kung saan sumisibol ang mga pangarap na hindi dapat. Well. Let see baka may mga stories akong makuha sa mga nagdaan na doon.

A great writer knows how to get new stories and do the magic and voila! A new publish fresh from Claudette's Laptop and equals to kashing-kashing.

Wait. What Am I Thinking?

"Were already here. How does it feel to get in here?"

How... Does... It... Feel...?

"Chad? Its....... AWESOME!"  I shouted in joy. And run and Jump and laugh! Omygosh! I saw Chad with a big Question mark on his face. I run to him and kiss him... Torridly. He did'nt respond He juat push me.

"Stop.  What are you doing? Hey?!"

wait a second.

What Am I doing? Why am I kissing this Angel?

"Hay buti nalinawan ka din." mukhang mahinahon na siya. Kanina kase mukha siyang annoyed.

teka... Tinignan ko yung pala-pulsuhan at tinignan yung dahon. Kailangan lang lagyan ng pinch of frustration. Ibunuka ko ang palad ko at doon. Ko napansin ang nasa paligid ko. Para silang mga takas sa mental. At parang ewan. Masama din pala ang sobrang pangarap. Yung iba sa gamit. Kaya nakukuha na yung pangarap e nababahidan ng kasamaan para makuha yun. Ay teka. Bat nga pala marunong akong kumontrol ng mga tattoo ko sa kamay? -3-

ewan basta ang alam ko kailangan ko silang iligtas at makalagpas dito.

ginamit ko ang sagisag ng warm and hope para naman maramdaman nilang ayos lang sila. At unti-unti silang nawala na parang bula. Napatingin ako kay Chad na nakatingin lamang sa sapatos niya. There's something in him that I want to know but Im sure he won't tell it to me.

Lumabas ang lalaking nakangiti sa amin ni Chad.

Inilabas niya ang isang halamang sagisag at naging tattoo rin sa pala-pulsuhan ko.

Napaka tahimik ng may hawak sa stage na ito.

Ngumiti lang siya sa akin pero tinignan niya si Chad at doon ko narinig ang boses niya.

"our path is full of dreams. But remember Dreaming is not the right term to get your thoights inside of your head Chad. Always remember the rules." he strangely stated as he lift his hands and flew away.

Chad... Nagtitiwala ako sayo. Sana sabihin mo kung ano yung nararamdaman mo bakit ka nagkakaganyan?

~

jeppies: bakit kaya ganyan si Chad? Haha.