05: Hope finders

6 1 0
                                    

Habang tinutungo namin ang daan sa ikalawang palapag ng Quirk stairs. Napansin Kong unti-unting pagbigat ng mga mata ko. Si Chad naman tahimik pa din dahil di niya pa masagot ang aking aking kanina.

Di lang talukap ng mata ko ang bumibigat. Pati katawan ko.

Para akong may trangkaso sa lagay na Ito. Habang nasa hagdanan kami ni Chad.

"Ayos ka lang ba?"

Tumango ako at ngumiti ng pilit.

"Sinungaling ka." Sabi niya ska ako inakbayan.

Ay. Inalalayan pala.

Ano ba naman to?

"Hindi... ako..." maikling sagot ko. napapaos na banggit ko.

Teka. May Mali bat ako napapaos? Nawawala na din ng paunti unti ang mga natataw ko.

Hindi. Mali. Dumidilim ang paningin ko.

Mamamatay na ba ako?

(And CUT! Haha. Stop na po muna ako sa Astrophob. I need to find my inspiration and I'm also suffering. Because of my writers block. Sorry ~ )

-Jeppies-

Astrophobia: fear of stars or celestial placesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon