Noreen's POV
Nagising ako sa isang malaki at malambot na kama, umupo ako sa gilid ng kama at nagtaka.
"Asan ako? Sino ako? Bakit ako nandito?" Un lamang ang nasa isip ko.
*Tok tok tok
May pumasok sa pintuan. Isang gwapong lalake at lumapit sakin nang naka ngiti.
"Kamusta ka na?" Tanong nia.
"Sino ka?" Saad ko. Napangiti lang sia. "Sino ako? Nasaan ako?"
"Halika at sasagutin ko yan habang kumakain tayo ng almusal" sabi naman nia at inalalayan ako patayo.May nadaanan kaming salamin at nakita ko ang sarili ko na may benda sa ulo.
Umupo kami sa lamesa at nagsimulang kumain. Tuloy tuloy lang ang subo ko, gutom na gutom na ko ehh!
"Ikaw si Prinsesa Natia (nashia), ang aking mapapangasawa" natigil ako sa sinabi nia. Binigyan ko sia nang nagtatakang titig.
"Hayaan mo hihingi ako ng tulong sa isang tao upang matulungan kang maka alala, ngunit masakit ang proseso, okay lang ba?" Sabi nia. Nag isip isip muna ako at dahil sa kagustuhan kong maka alala ay tumango nalang ako.
~~~~
Nasa kwarto ako ngayon, hinihintay ang tutulong sakin maka alala. Biglang may pumasok na magandang babae, hinawakan ang kamay ko at ngumiti sakin."Isa akong memorizer, ibabalik ko ay iyong mga alaala." Sabi nito at humawak sa ulo ko.
"ARRGHHH!" Inda ko sa sakit. Maya maya ay humupa ito ngunit patuloy ang ala ala na naibibigay sakin.
"Jackson! Salo!" Sigaw ng batang babae.
Lumingon ang lalake at hindi ito nasalo. Tumama ito sa ilong ng lalake at dumugo ang ilong nito."Arayyy!" Inda ng lalaki. Tumakbo ang babae dito at nagpaumanhin.
Biglang nawala ang nakita ko at lumipat sa ibang lugar. Wala na kong ibang maintindihan. Bigla nang tumigil ang lahat ng sakit.
"Hindi nia kakayanin, masyadong mahirap para sakanya." sabi nung babae, nakita ko sa likod nia si Jackson
"Sorry" Yun lang ang lumabas sa bunganga ko. Lumapit sakin si Jackson ang ngumiti ng onti sakin.
"May gusto akong ipakilala sayo" sabi nia at inilahad ang kamay saakin. tinanggap ko ito at tumayo. Habang naglalakad kami napatingin ako sa ilong nia.
"Jackson?" tawag ko sakanaya.
"Hmm?" Pagsagot nia nang hindi lumilingon saakin.
"Sorry, nga pala sa pag tama ko ng bola sa ilong mo... Diba ako un?" Sabi ko. Bigla siang napatingin sakin at napatigil sa paglalakad. malaki ang mata nito na nakatingin sakin. "Don't get me wrong un lang ang naalala ko" saad ko at nagpatuloy maglakad
Naramdaman ko siang nakasunod saakin.
May malaking pinto na tumambad sakin. Tinulak ko ito at naaninaw ko ang isang babae na nasa sulok ng kama at umiiyak. Lumapit ako sakanya, hindi nia nararamdaman ang presensya ko kaya nagsalita na ko.
"Okay ka lang?" napatingin sia sakin at umiwas ng tingin.
Maganda sia, maputi, medyo chubby, mahaba ang buhok na onting kulot. Medyo maliit ang mga mata nia, pero mas maliit parin ung akin. Manipis lamang ang labi nia, matangos ang ilong.
"Joanah" Nagulat lang ako nang bigla akong bumulong.Napatingin uli sia sakin diretso.
"Sino ka? Bakit mo ko kilala?" tanong nia
"Hindi kita kilala, pero ramdam ko na malapit ka sa puso ko." Totoo yon, ramdam ko yon. Hiniwakan ko ang pisnge nia at ngumiti sakanya.
"Magpahinga ka muna." sabi ko pero bigla siang sumimangot. "Kakatulog ko lang tas papatulugin mo agad ako? Ano ako baby? tulog ng tulog?" pamimilosospo nito sakin.
"Pasalamat ka maganda ka!" Saad ko sakanya.
"Maganda ko?" sabi nia na may nakakalokong ngisi sa labi nia. "Siempre joke lang yon, kasi ako ang pinaka magandang nilalalang sa mundo!" sabi ko at nagtawanan kami.
"HINDE JACKSON! ANG USAPAN AY PAPAKASALAN NATIN SILA AT HINDI TATANGGALIN ANG KAPANGYARIHAN NILA" Rinig naming sigaw sa labas. Nagkatinginan kami at tumawa uli. Wala lang yun, niloloko lang siguro kami nila Jackson na may kaaway sia.
"Tss. Kayo na nga tatanggalan ng kapangyarihan tuwang tuwa pa kayo." Sabi ng isang lalakeng nahulog galing sa bubong namin.
WTF?! biglang bumaba ang iba pa at ngumiti.
"Typical Noreen and Joanah" Sabay sabay nilang sabi. Anim silang lahat biglang kumalabog ang pinto at pumasok si Jackson na may kasamang isang lalake, or prinsipe?
"Nastia, halika dito!" Sabi sakin ni Jackson. Napatingin ako sa anim na pumasok dito sa kwarto namin, ang gaan ng loob ko sakanila.
"Joanah!" Sabi naman ng prinsipe sa gilid nia. Biglang napa atras si Joanah at kinuha sia ng isang babaeng malaki ang mata. Hinablot ako bigla ng isang lalaki at biglang may bumagsak na metal sa harap namin.
"asrtevdhedg" Bulong ng isa sakanila ta pag kisap ng mata ko nasa ibang lugar na ko, school ata to.
"Sino kayo?" sabay na tanong namin ni Joanah. Nagulat sila sa tanong namin pero gusto ko talagang malaman kung sino sila.
BINABASA MO ANG
Blue Squad and Their Magical Journey
FantasiaHi! I'm Noreen Nicolette, 16 y/o I have a group of friend or can also be called as, "squad" In the squad we're 10 persons But two of 'em quited So they're: Mari Vhera Padilla Rafaelah Grey Joanah Edwards Mark Jc Yvanne The other one, is just a frie...