Bu Benim Hayatım Mı? (Ara Verildi)

6.Bölüm

Yeni bölüm geldiii uzun yazmaya çalıştım  .:) Umarım begenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum

Sizi seviyorum ve sizi hikayeyle baş başa bırakıyorum..

Ben tam ağzımı açıp benimle derdin ne kardeşim dicektim ki annem hemen lafa atlayıp " Hadi biz gidelim artık, kızım sana da geçmiş olsun" diyip oturdukları koltuktan ayağa kalktılar. Annem beni ve kocamı öptükten sonra kız kardeşim bana içten olmayan bir öpücükle yanaklarımdan öperken, kocamı Şapur supur öpmesi sinirimi bozmuştu en sonunda kapıdan çıkarken " görüşürüz abla , görüşürüz özgür" diyip odadan çıktı.

Özgür dedi ya senden kaç yas büyük olan ve ablasının kocasına ÖZGÜR dedi kendi iç dünyamla bu düşüncelerle savaşırken "Hayatım iyi misin" diye soran özgür'ün etkileyici ses tonuyla iç dünyamdan ayrılıp ona döndüm. "Evet ama birşey sormak istiyorum" diyip onun cevap vermesini beklemeden "kız kardeşim sana hep böyle mi davranırdı" dedim. Özgür biras bu soruya şaşırmışa benziyordu. Elimi tutup "hayır normal de böyle davranmazdı." dediğinde bu cevabı biraz şaşırmıştım. Kapı yavaşca açıldığında doktor neşeli bir ses tonuyla "Merhaba eylül hanım, nasılsınız" diyip yanıma geldi. "İyiyim fakat ne zaman taburcu olucagım" dediğimde doktor neşeli ses tonunu bozmayıp "Yarın taburcu olabilirsiniz" diyip beni  muayene etmeye başladı. Muayene bittiğinde doktor odadan çıktı. Bizde kocamla baş başa kaldık. Aslında benim böyle kocam olduğu için şanslıydım. Bogazımda acı bir his oluştu. Susamıstım ne zamandır su icmiyordum. Yanımdaki sehpaya suyun olması umuduyla yavaşça başımı çevirdim ama suyun olmamasıyla hayal kırıklığına uğradım. Özgür'e dönüp "Şey acaba bana su alır mısın?" dedim utangaç bir şekilde. özgür de hemen ayağa kalkıp "Tabi" diyip odadan cıktı.

Odadan çıktığında daha 5 dakika olmamışken kapı açıldı ama odaya giren kişi kocam yerine kumral saçlı bir kadın yanıma  gelip hemen  bogazımı sıkmaya başladı. Ben daha ne olduğunu anlamamısken kadın "Özgür benim olcak senin hayatını mahvedecegim" diyip hemen ellerini boğazımdan ayırdığı gibi odadan cıktı. Ben öksürmeye başladıgım sırada kapı tekrardan açıldı ve bu sefer kocam içeri girdi. Beni öksürürken gördüğünde hemen koşarak yanıma geldi ve endişeli gözlerle "İyi misin" diyip suyun kapağını açıp bana suyu icirdi. Bende suyu yudumladıktan sonra kendimi daha iyi hissetip "iyiyim sadece öksürdüm" diyip bahane uydurdum. O sırada özgür'ün telefonu çaldı ve kısa bir konuşma yapıp bana döndü "Sevgilim benim şirkete gitmem lazım acil bir is çıkmış onu halletip hemen geleceğim"diyip alnıma küçücük bir öpücük bırakıp odadan cıktı.

Aslında tek kalmak istemiyordum ama gitmek zorundaydı.

Aslında annemin ve kız kardeşimin neden böyle yaptığına anlam veremiyordum. Peki ya o kumral kız kimdi ve özgür'ü nerden tanıyordu. Bu işin içinde bir is vardı ama neydi acaba? diyip derin düşüncelerden ayrılıp kendimi uykuya bıraktım.

Uyandıgımda karşımda özgür'ü gördüğümde gülümseyerek "Günaydın prenses"diyip yanıma geldi. O sırada içeri hizmetliler girip bize yemek bıraktılar. Ben tam corbamdan icecekken özgür kaşığı elimden alıp bana corba icirmeye başladı. "Ben kendim icebilirim" diyip kaşığı alcakken "hayır küçük hanım ben size içerecegim" diyip bana tekrardan corba icirmeye başladı. Bu davranışları o kadar çok güzeldi ki ona iyi davranmaya karar vermeyi düşündüm.

"Teşekkür ederim c-canım" dedim kekeleyerek. Özgür canım kelimesini duyduğunda yüzünde öyle bir gülümse oluşmuştu ki bende mutlu oldum. Yemegimizi yiyip film izlemeye karar verdik. Özgür'e bakıp "İstersen yanıma gelebilirsin" dediğimde özgür "gerçekten yanına gelmemi istiyor musun"diye bana mutlulugu gözlere yansımış bir şekilde bakıyordu. Basımı evet anlamında sallayıp yatağımda kocama yer açtım ve özgür de yanıma gelip filmi izlemeye basladık. Aslında ben filmi izlemeyip özgür'ün o muhteşem kokusunu içime çekip güzel,huzurlu bir uykuya kendimi teslim ettim.

Sabah gözlerimi actıgımda özgür  "gunaydın prensesim" diyip alnıma buse kondurdu. Bende meraklı gözlerle hemen lafa atlayıp " Günaydın evimize ne zaman gidicegiz" dedigim an kapı açıldı ve içeri  gulumseyerek doktor girdi. Hafif bir tebessümle "Günaydın"diyip yanıma geldi ve "Kendini iyi hissediyorsan seni taburcu edebilirim" dediğinde hemen gülümseyerek "Evet çok iyiyim" dedim. Doktor gerekli muayeneyi yapıp odadan cıktı. Kocamda hemen taburcu islemleri halledip yanıma geldi. Hastaneden çıktığımda temiz havayı içime çektigimde rahatladıgımı hissettim. Kocamla arabamıza dogru yürüdüğümüz de bu bizim arabamız  mı dedim iç sesime. Arabamız siyah renkliydi ve spordu. Arabamıza binip evimize doğru yola koyulduk. Nihayet evimize geldiğimizde arabadan indim ve koskocaman evimize baktım. Cidden bu evde mi oturuyorum ben?.

Ben eve bakarken kocam elimi tutup içeri girmemi sağladı icerisi dıştan çok daha güzeldi. Ben hayretler içinde eve bakarken özgür'ün telefonu çaldı ve telefonla konuşmaya başladı bende eve bakıyordum çok güzeldi koltuklarıyla duvar kağıdıyla tablolarıyla herşeyiyle. O sırada zil çaldı ve hemen kapıyı açmaya gittim. Kimse yoktu etrafıma baktım yine kimse yoktu tam içeri girmek için bir adım attıgımda gözüme bir kağıt parçası takıldı.

Elime yavaşca kağıdı alıp okudugumda gözlerime endise ve korku saplamıstı.

"Hayatını cehenneme cevirecegim bu ev senin ölümün olucak"...