94.

548 55 41
                                    

Ik vind mijn vrienden in Tylers kamer, de laatste kamer waar ik aanklop. Ik liep als eerste mijn kamer binnen, maar die was leeg, vervolgens bleken de kamers van Jem en Cas, en van Levi en Christian ook leeg te zijn. Dit is de eerste keer dat ik echt bij Tyler binnen kom. Het ruikt er niet naar rook, eigenlijk ook wel logisch aangezien hij heeft gezworen niet binnen te roken. Het is wel een beetje een rommeltje, ik had niet anders verwacht. De dekens liggen niet op het bed maar er half naast, net als één van de kussens. Hij heeft een bankstel en een tafel met een paar houten stoelen, net als in alle kamers. Tyler ligt languit over het bed met zijn schoenen op het kussen dat nog wel op het krakende bed ligt. Blijkbaar heeft Tyler net zijn helden verhaal over vanochtend verteld omdat hij daar tijdens het avondeten niet aan toe kwam. Ik deel het voorstel van mijn vader mee aan mijn vrienden. Ze reageren allemaal positief. Behalve Cas. "Ik kan echt niet darten. Dan lachen jullie me allemaal uit."
"Mo kan ook niet darten" zegt Christian plagerig.
"Ik versla jullie allemaal" zegt ze. "En ook jouw vader en Hank, Cara."
"Zelfs Mo is beter!"
"Kop op, Cas. Ik help je wel" zegt Jem liefkozend. Cas stopt met zeuren en we gaan naar de zaal waar dartborden aan de muur hangen, een paar biljarttafels staan en waar een klein barretje is. Ik ben hier nog niet eerder geweest. Tegen de muur naast de bar staan een tweetal gokautomaten waarvan een een barst in het scherm heeft.  Er staan wat mensen rondom een van de biljartafels te joelen naar iemand die aan het spelen is. Mijn vader en Hank staan samen met een paar andere mannen bij de dartborden. We lopen er op af. Ik leg mijn hand op mijn vaders schouder. "Ha, pap." Hij draait zich om. Voor het eerst in lange tijd ziet hij er echt vrolijk uit. Hij heeft vast al een biertje op. "Jullie zijn er. Mooi!"
"Kun je nog even een voorstel rondje doen?" Vraagt Hank. Hij ziet er allemaal geïrriteerd uit, ik denk niet dat hij mijn vrienden erg mag. Tyler geeft mijn vader meteen een hand. "U moet Cara's vader zijn. Aangenaam kennis te maken, Tyler is de naam." Mijn vader knijpt zijn ogen iets samen maar glimlacht toch. "Insgelijks, jongen." Tyler schudt ook Hank een hand. Mijn vader kijkt me even kort aan met een vragende blik, maar ik heb geen idee waar hij op doelt. Ook Cas stelt zich voor, de rest kennen ze al. De andere mannen zijn ondertussen gewoon door gegaan met hun potje.
Mijn vader en Hank spelen weer verder terwijl wij toekijken. Want volgens hen weten wij de regels niet. "Je hoeft alleen maar dat pijltje te gooien. Hoeveel regels wil je hebben?" Denk ik hardop.
"Het is lastiger dan je denk, jonge dame" zegt Hank terwijl mijn vader gooit.
"Het zal wel. Ik ben toch alleen maar toeschouwer."
"Bang om te verliezen?" Plaagt Christian, hij zit naast me op een kruk die hij erbij heeft gepakt.
"Nee. Ik wil jullie niet inmaken. Is niet leuk voor het spel" zeg ik met opgeheven hoofd.
"Ja, ja."
"Ja!"
"Laat zien dan?" Christian geeft me een por. Hank schudt zijn hoofd en draait weg, het is zijn beurt om te gooien. Ik lach. "Nee, hoeft niet. Jullie mogen spelen, ik kijk."

Ik houd me aan wat ik gezegd heb. Na een uur ga ik bij de bar drinken halen voor degene die willen. Ik vertel de vrouw achter de bar wat ik moet hebben en ga op de kruk zitten met mijn rug tegen de bar aan. Levi is me blijkbaar achterna gelopen want hij staat in een keer naast me. Hij bestelt nootjes en richt zijn blik dan op mij. "Heb je het naar je zin?" Vraagt hij.
"Ja, dit is de eerste avond waar we echt kunnen relaxen." Levi knikt instemmend. "Dat hadden we wel nodig." Zijn mondhoeken krullen omhoog als hij dat zegt. "Waarom doe je niet mee?"
Ik haal m'n schouders op. "Geen zin. Jij bent wel goed bezig."
"Nou. Ik ben beter in schieten dan darten."
Ik geef hem een stootje. "Je kunt niet overal goed in zijn."
Levi lacht. "Daar heb je gelijk in. Dat zou Tyler ook door moeten hebben." Ik kijk naar het dartbord waar Tyler net heeft gegooit en Christian een high five geeft. Ik grinnik. "Hij is ook niet overal goed in. Hij is bijvoorbeeld echt een heel slecht nep vriendje. Ik was blij dat ik hem niet hoefde te zoenen" flap ik eruit. Ik kijk weer naar Levi. Hij staat een beetje verbaasd aan. "Ja, ik zou hem liever ook niet willen zoenen." Hij kijkt er vragend bij waardoor ik weer moet lachen. "Dan zou ik liever jou willen zoenen." Hij is meteen stil. Ook ik stop met lachen. Ik wil net iets zeggen maar hij loopt weg, de zaal uit.
De vrouw achter de bar heeft net het dienblad voor drinken en de nootjes klaar gezet. Ik loop ermee naar de groep, zet het op de hoge staantafel en ren dan ook de zaal uit.

"Levi, doe open alsjeblieft." Ik bonk op de deur van zijn kamer. Er komt geen reactie. Ik weet dat hij hier is omdat de deur net dicht sloeg toen ik op de verdieping aan kwam. Ik sla nog maals op de deur. Weer geen reactie. Verdomme, nu schaamt hij zich.
Ik ga tegen de balustrade van het balkon staan en hang iets naar voren. Ik heb de koude frisse lucht nodig. Ik heb het doodsbenauwd. Ook al hoef ik niet te ademen, het is fijn om mijn lichaam te vullen met de koude lucht van buiten. Het is al donker en het regent nog steeds. Aan het gekraak te horen gaat de deur achter me open. Ik blijf nog even zo staan. Levi komt dichterbij. "Cara" zegt hij op fluister toon. "Sorry. Ik, ik maakte een grapje. Denk ik." Dat laatste zegt hij heel zacht alsof hij het tegen zichzelf heeft.
Ik draai mezelf om en stap naar voren. Voordat Levi het door is gooi ik mijn armen om zijn nek en druk ik me tegen hem aan. Levi stapt niet achteruit maar twijfelt wel. Dan legt hij zijn handen toch op mijn rug, heel zachtjes. "Zeg me dat je geen grapje maakte" fluister ik. Mijn hoofd ligt op zijn schouder.
"Wat?" Ik maak me los uit de omhelzing maar blijf dicht bij hem staan. Een armlengte zit tussen ons in. "Dat je me wilde zoenen. Was dat een grapje?" Levi twijfelt zwijgend. Hij blijft me wel aankijken. Dan verandert zijn blik. Hij legt een hand op mijn wang. Hij schudt zijn hoofd en duwt me dan dichter naar hem toe. Hij komt met zijn hoofd naar voren. Ik sluit mijn ogen en voel zijn koele zachte lippen op de mijne. Ik leg mijn hand achter zijn hoofd. De koele lucht in mijn binnenste wordt gevuld met een vurig verlangen. Bijna zou ik kunnen zeggen dat mijn hart weer gaat kloppen.

:3 Omdat het kerst is, dacht ik, laat ik jullie wens eens waar maken. En oké, het zat er misschien ook wel aan te komen.

Zombae || #netties2017Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu