Nakita kong hinahanda na ni tito Mario ang kutsilyo at pamalo.
"Oh, sinong mauuna?"
Tanong niya samin ni Kim. Grabe lang yung boses niya. Parang nagka-command at wala ka nang magagawa kung ikaw ang pinagsabihan."Si Yñigo po."
Sabi ni Kim at sapilitang tinulak ako patungo kay Tito Mario."Oy! Oy! Teka..."
Langhiya! Gusto kong kalbuhin c kim. Nasa harap na ako ngayon ni Tito Mario."Okay, Yñigo, hubarin mo na ang shorts mo."
Nanginginig naman ang mga kamay kong hinubad ang shorts ko. Wala akong suot na brief.Pinaupo na niya ako, pinaghiwalay ang dalawang paa at hinugasan ng medyo maiinit init pa na tubig na kulay brown.
"A-ano po yan t-tito?"
Nangingig kong tanong nang maramdaman ang binuhos niya sa junjun ko."Pinakuluan ng talbos ng bayabas."
Sabi niya. Grabe! Buong-buo ang boses niya nang sabihin niya yun.Pagkatapos hugasan ang junjun ko ay sinipat-sipat pa muna niya ang talim ng kutsilyo niya. Halos himatayin na ako nang narinig ko ang paghasa niya sa kutsilyo ngunit ang dulo lang nito.
"Shit!"
Napahigpit ang kapit ko sa upuan. Plano ko nang tumakas at wag ng magpatuli. Tapot na takot ako ng marinig ko ang boses ni Tito Mario.Niloblob niya ang knife sa may alak at pagkatapos ng isang minuto at nasa harapan ko na sya.
"Te-teka p-po..."
Sabi ko at napa-atras ang pwetan ko."Bakit? Pag pinatagal pa natin baka mawala yung pagkasanitize ng kutsilyo."
Sabi ni Tito Mario. Naiiyak na ako."Kim, halika ka at hawakan mo ang balikat ni Yñigo."
-Tito Mario
"Ah.. c-cge p-po."
Sabi ni Kim na panay lunok at naramdaman kong nanginginig ang mga kamay niya sa balikat ko. Tiningnan ko sya ng "humanda ka sakin mamya!..." look."Ayan... hawajann mo lang sya sa balikat pata hindi makagalaw at ng matansya ko ang palo mamaya."
Utos ni tito mario ky Kim."O-opo."
Sagot ni Kim at naramdaman kong humigpit ang hawak niya sakin at parang nasasaktan na ako."H-hindi na po ba p-pwede b-bukas t-tito?"
Tanong ko kay tito mario."Bakit? Takot ka? Bakla ka ba?!"
Matigas niyang tanong."Hindi! H-hindi po ako bakla tito!"
Matapang kong sagot."Kung ganun... wag kang matakot. Dahil ang tunay na lalaki, hindi takot magpatuli!"
Sabi niya at ininom ang sobrang alak sa bote."O-opo."
Takot ako. Takot na takot! Pero mas takot akong tawagin niyang bakla. Dahil hindi ako bakla. Ganun kasi dati. Kapag umiyak ka. Tatawagin kang bakla. Kapag natakot ka, kukutyain kang bakla. At kapag naduduwag ka, bakla kaagad ang tawag sayo. Hayyy.... pero para sa akin, bago ka maging matapang... magiging duwag ka muna."Sige, simulan na natin."
Hinawakan na niya ang jun-jun ko. Napapikit ako dahil sa kaba, takot at pangamba. Pano nalang kung mamatay ako. Naramdaman kong parang kinalikot niya ang jun-jun ko kaya napadilat ako.Nakita ang kutsilyo na napaloob sa tip ng jun-jun. Nang tingnan ko si Tito ay nakataas na ang pamalo niya papaluin niya ang jun-jun ko. Bakit? Napaiyak na ako. Parang nagslow ang lahat hanggang sa pagpalo niya.
"Moooommmmyyyyy!!!!!!"
"Baby! Please.... wake-up baby... Yñigo!"
Naramdaman kong may niyugyog ang katawan ko at narinig ko rin si Mom. Humihikbi siya at pinipilit niya akong ibangon."Nak, open your eyes..."
Teka, si dad ba yun?"D-dad?"
"Yes, open your eyes now Yñigo."
I slowly open my eyes and I saw my mom wiping her tears, kuya Greg with a teary eyes at dad smiling at me.
"Very good Yñigo. So, tell us what you've dreaming."
-Dad
"Ahh.."
Panu ba? Nagdadalawang isip tuloy ako kung sasabihin ko ba. Langhiyang panaginip. Akala ko totoo. I looked each of them and sighed."I gues it was a nightmare dad. Bro, what it is. Tell us."
- Kuya GregTumayo si Mom akala ko nag-walk out na. Kumuha lng pala ng t'shirt ko.
"Here. Magpalit ka muna Yñigo."
Sabi niya. First time ko yatang marinig sa kanya na tawagin akong sa pangalan ko pero mahihimagan ang pag-aalala niya. Nabihis na ako at kinuha niya ang basang damit ko at nilagay sa laundry basket."Yñigo... Anuna?"
-kuya Greg."Yñigo baby. Talk or else di na kita papansinin. At bakit nang dumating ako kanina e hawak mo ang ano mo.."
Banta ni mom.
"Momm.."
"Talk!"
Sabi niya at tumabi kay dad at kuya.
"I d-don't think it's necessarry pa kasi.. kasi..."
"Kasi...."
They talked in unison.."Ah! Kasi... m-mom is here...."
"WHAT! I FELT SO BOTHERED! I FELT SO WORRIED AND YOU DON'T WANT TELL US BECAUSE I'M HERE! FINE I'LL NE..
"MOOOMM.. Oh God! Im so sorry.. pls don't get hurt.. pls.. kasi... what I mean is... I dreamt about a thing.... that... ahmm.."
I looked at my mom and she's getting red again at ready to explode.."That...."
-dad"It's a boy's thing kasi.. and it's a pat of being a boy you know."
"I don't know. So you better be specific. Common look at mom.. lagot ka!"
- Kuya Greg

BINABASA MO ANG
Binibining Green
FanfictionYou can kiss your family and friends good-bye and put miles between you, but at the same time you carry them with you in your heart, your mind, your stomach, because you do not just live in a world but a world lives in you. ~Frederick Buechner Aldo...