\\9.bölüm.//

566 43 10
                                    

"Eğer istersen ben konuşayım annenle birde."

Alaylı bir şekilde güldüm.

"Koskoca Sıla çalışkan o.
Kimse vazgeçiremez onu,
Ama istersen dene. Belki bir umut"

Diyerek devam ettim ağlamama.

Şuan onun omzunda yatıp ağlıyordum.

Oda bana bir elini omzuma atmış beni teselli ediyordu

Arif...
Nedensizce iyi geliyordu bana,
Kendimi daha iyi hissediyordum.
Daha demine göre,
Hem de daha yeni tanıştığım biriydi. Garip.

"Teşekkür ederim,geldiğin için.
Çok yalnız hissetmiştim,birine ihtiyacım vardı.
Annemin bile bana hayatım boyunca göstermediği ilgiyi 2 dakikadır gösterdin, Sağol."

Deyip gülümsedim.

"Gülümsemek sana yakışıyor hiç ağlama."
Dedi oda gülümserken.
"Sana da."

----
Ertesi gün miraydan;

"İlk günden bu kadar geç kaldıysan, ben kendime başka bir eş seçeyim"
Deyip sırıttı.

"Meriç seni gebertirim,
Valla elimde kalırsın.
Susma hakkını kullan bence,
Sanki ben burada seninle olmaktan çok mutluyum.
Hayır zaten en saçma görev niye bana düşüyor?
Ben niye gidip o adamın ağzını arayacağım ya!"

Diyerek sitem ettim.

"Kızım az bi sus ya,
Zaten sen bu kadar konuşsan adamlarada hemen tüm planlarını dökülürler." Dediğinde göz devirdim.

Şuan okulun girişindeydik.

"Ben seni burada bekliyorum,hadi yaparsın sen"

Içeri girdim.

Okulları çok büyüktü.
Ilk işim ismi Serkan olan biri bulmaktı.

Gidip kantin katına indim.

Oradan birine sordum.

"Selam, ya Serkan diye birini arıyordum."

Alayla güldü.

"Bu okuldaki tüm serkanları ezbere bilmiyoruz herhalde"

Yine o benimle bütünleşmiş göz devirmemi yaptım.

"Hayır hani şu lideriniz olan serkan"

Dediğimde çocuk hemen ciddileşti.

"Pardon kimdiniz?"

Fazla uzatmadan konuya girdim.

"Ben safa kız lisesindenim, Özel ada hakkında konuşacaktım."

Dediğimde çocuk hemen onu takip etmemi söyledi.

Bir tane sınıfa girdiğimizde herkesin gözü bana takıldı.

Çocuk beni serkan olduğunu düşündüğüm kişinin yanına götürdü.

"Abi, Safa kız lisesinden.
Seninle konuşmaya gelmiş." Dediğinde biranda serkanda ciddileşti.

Ve tüm sınıftakileri kovdu.

Neydi bu Ağır abi mi?

Tam bir salak.

"Ben Özel ada hakkında konuşmak için gelmiştim.
Sizin onlar hakkında bilgi sahibi olduğunuzu duydum." Diyerek konuya girdim.

Başını olumlu anlamda salladı.

"Evet, sizin geleceğinizi biliyordum.
Aranızdaki husumet i duydum.
Bizde onlarla kavgalıyız,
Ama safa kız lisesi daima dostumuzdur."

He kesin aynen.

Sahte bir tebessümle devam etmesini istedim.

"O okulun sahibi
Hira Sancaktır.
Meriç sancağın annesi olur kendisi,
Meriçi tanıyor musun bilmiyorum.
Özel adadan bir öğrenci"

Maalesef biliyorum.

Ama okulun sahibi olduğunu bilmiyordum.

"Bir dahaki maçımız sizinle,
Bir sorun yaratabilirler." Diyerek sahte bir endişeyle uyardım.

"Evet biliyorum, tahminimce yapacaklarda zaten.
Ama biz önlemimizi aldık,
Tüm okul kapıda bekleyecek olay olursa çağıracağız"

Işte bu!

"Ahh süper plan, neyse ben kalkayım artık.
Sonra tekrar görüşürüz."
Diyerek sınıftan çıktım.

Gerçekten güzel bir okuldu.

Okulun içi ve dışı çok özenliydi.

Okuldan çıktığımda meriçi aradım.

"Nerdesin?"

Etrafıma hala bakıyordum.

"Önüne bakarsan görürsün" dediğinde tam karşımda olduğunu farkettim.

"Çok önemli şeyler öğrendim"

Dedim ve ekledim

"Maçta eğer siz kavga çıkartırsanız kapıda bekletecekleri tüm okullarındakileri kavgaya salacaklarmış"

Dedimde.

Alayla kahkaha attı.

"Komikmiş planları."

Dedi ve

"Miray......."

Safa Kız LisesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin