Safa Kız Lisesi

28-Bölüm;Elveda Gri

ölüm olmasaydı, hayat bütün güzelliğini kaybederdi.

-Vasilyevic Gogo-

Bazı gerçekleri görmek istemedi onlar, görmeleri içinde ölüm gerek olundu.

Göreceklerdi bu ölümden sonrada herşeyi,anlayacaklardı.

Son pişmanlık fayda etmeyecekti ama geçmişin pişmanlığı gelecekteki tecrübeyi getirirdi.

Deren de ölmüştü,her insan gibi.

Ama o'nun ölümü diğer insan gibi sıradan değil,Gizemlerle dolu bir bilinmeyendi.

Peki Deren'in ölümu bir Cinayet miydi? Yoksa intihar mı?

Boş koridorda sadece çığlıklar ve hıçkırıklar duyuluyordu.

Asırlardır böyle değil miydi?;

Giden,arkasında izler bırakırdı.

Asırlarca insanlar ağladılar cenazelerde,Bağırdılar,çagırdılar geldi mi ölen?

Güçlü olmak en büyük çareydi ölümlere.

-

Deren'de kırgınlaklarını bırakmıştı geride kalanlara...

-
28.Bölüm;Berenden.

"Olay nasıl oldu?"

"Odasına girdi,Kapıyı kilitledi..
Sonra biraz ses geldi odadan şüphelendik."

Devam etti miray.

"Sonra ne kadar vursakta açmadı, meğer intihar etmiş.." miray hala olayın etkisindeydi.

Ve hala şok içndeydi,Delirmiş gibi...

Ağlıyordu, duraksız.

"Nasıl intihar etmiş?"

Miray kendine gelince konuştu.

"Haplar vardı önünde,Onları nereden buldu bilmiyorum.."

Miray hıçkırarak ağlarken odaya Ediz girdi.

"Beren.."

"Ne?"

"Konuşalım mı?"

Dediğinde ona ne kadar kızgın olsam da kabul ettim.

Hastanenin bahçesine çıktık.

"Beren ben ne diyeceğim bilmiyorum,sen ne düşünüyorsun?"

"Bana bunu nasıl yapabildiğini,Herşeyin nasıl yalan olduğunu."

"Yanlış düşünüyorsun Beren. Hiç birşey yalan değildi,değil."

"O zaman neydi benim gördüklerim?"

Bunu bağırarak söylemiştim.

"Benim isteğimle olan birşey değildi Beren."

"Ediz birşey soracağım,Beni seviyor musun?"

"Beren ne saçmalıyorsun,Tabiki evet."

"Ben sana birşey soracağım;vicdan azabı çekiyor musun Ediz?
Deren öldü,Ve sen... "

"Beren kendine gel,Bunu aklından geçirmen bile bir aptallık."

Yazardan;

"Deren'in odasında bir mektup bulduk."
Diyerek geldi didar.

"İntihar mektubu mu?" Soran selindi.

"Sanırım,Senaya yazmış." Dedi birazda zorlanarak didar.

Sena didarın elinden alıp okudu.

"Bu dünyada iyiler ve kötüler var Sena,iyiler daima kaybeder kötüler olduğu sürece.

Çünku onlar kaldıramaz onca şeyin yükünü.

Hani bir klişedir 'iyiler daima kazanır' bunun asla gerçek olmadığı,olmayacağı bir dünyadayız.

Beyaz iyiliği,Siyah kötülüğü temsil eder.

Çok Beyaz değildim bende ama siyah da değildim, Griydim ben sena,Gri.

Ve Gri ile Siyah'ın savaşında Siyah kazandı,Griye yer yok artık burada."

Hıçkırıklara boğulmuştu Sena.

"Seni seviyorum Gri..."