Safa Kız Lisesi

18.bölüm

Miraydan;

Alara ile annesi çoktan gelmişti.

Meriçi yoğun bakımdan aldılar hep beraber odaya geçtik.

"Meriç bey birazdan uyanır." Diyerek çıktı doktor bey.

5 dakika sonra meriç gözlerini açtı.

"N'oldu burada?" Dedi zorluk çekerek.

"Tamam oğlum yat sen,Yorma kendini" dedi annesi.

---
1 hafta sonra

Meriçden;

"Miray uyanacak mısın?"

Bu kızdaki uyku ne böyle.

Kanepede uyuya kalmış

"5 dakika daha"

İstemsizce bir kahkaha attım.

"Şaka mısın sen? Sabahtan beri 5 dakika daha diyorsun, Bak miray..."

"İyi sen bilirsin." Diyerek kucağıma aldım.

Almamla çığlık atması bir oldu.

Hemen kucağımdan indi.

"Ya salak mısın sen meriç,Ya birşey olsaydı 1 haftda iyileştiğinimi sanıyorsun."

"Sakin ol miray,Sol kulağım yok artık." Diyerek güldüm.

Omzuma vurduğunda yalancıktan acımış gibi yaptım.

"Yaa off acıdımı? Ya malım ben niye vuruyorsam meriç iyi misin bak"

Gülmeye başladığımda ilk önce afallasada sonradan anladı.

"Gerizekalı,Komik mi?"

(Evtsjshsyshshshsh)

Açelyadan;

"Bu bir saçmalık,Böyle birşey olmayacak biliyorsun değil mi?"

Dedim karşımdaki anne demeye dilimin varmadığı canlıya.

"1 hafta sonra evleneceksin,Ardayla."

Diyerek hiç birşey dememe izin vermeden kapıyi çarpıp çıkti evden.

Biliyorum,Eğer ona karşı çıkarsam yapmadığını bırakmaz ama.

Sevmediğim biriyle nasıl evlenirim?

__

"Açelya bunu kabul ettin mi cidden"

Dedi arif.

"Kabul etmedim...

Ama biliyorum, Eğer kabul etmezsem yapmadığını bırakmayacak bana."

Arif ofladıktan sonra konuşmaya başladı.

"Hiç mi ihtimal yok yani?"

Diye sordu.

Kafamı 'sanmıyorum' anlamında sallarken bir yandanda ağlıyordum.

"Niye o adamla evlendiriyor ki? Para için mi?"

"Hayır,Biran önce evlenmemi istiyor ve bağlarımızın kopmasını."

Dediğimde derin bir nefes aldı.

"Neyse sen bunu dert etme ben bakıcağım bir çaresine." Diyerek kalkıp gitti arif.

-

DİDARDAN; (SübhanAllah ilk defa görenler beğensin.)

Bilgisayar bozulmuştu,Düzeltmesi için yusufu çağırdım birazdan gelir heralde.

Baba(!)  Bile diyemeyeceğim adam bayadır eve uğramıyordu.

Belkide kendine bir çöplük bulmuştur.

İnşallah birdaha bize bulaşmazda.

5 dakika bile geçmeden kapı çaldı.

Annemin kapıya ilerleme sesini duyduğumda hemen kalktım.

Ben merdivenlerden inerken annemin çığlığını duydum.

Hemen kapıya doğru ilerledim

Annem yerdeydi ve

"SENİN BURADA NE İŞİN VAR!"

Buraya gelmeye nasıl cesaret eder,İnanamıyorum.

"Sende mi buradasın küçük hanım?

Sesini çıkartayım deme senide gebertirim."

Benide tehdit ediyordu aklınca.

"Komik misin sen,Ne istiyorsun bizden/Annemden?!"

Yüzü iyice ciddileşti.

"Annen yaptıklarının bedelini ödeyecek."

"Ne yaptı Annem sana ha?

Sırf senin baskından kurtulmak için boşanma davası açtı,Şimdi sende boşanmak istiyorsun ne diye Annem bedel ödüyor?

Hem artık nerelerde neler yapıyorsan,Bizden uzak dur."

Dediğimde yüzüme doğru gelen el ile gözümü kapattım.

"Hey sen kimsin!"

Diye bir ses duydum.

Bir yandan yanağımı tutarken gözümü açtım.

Acımıştı ama keşke yusuf burada olmasaydı.

"Fırat bey?"

Babamı tanıyormuydu yani?

"Yusuf senin ne işin var burada?"

Noluyor burada?

"Neden vuruyorsunuz o kadına"

"Ne vurması yanlış gördün sen"

"Yanlış filan görmedim,Didarla ne alakan var?"

"O benim,Kızım. Bahsetmiştim ya."

"Didar senin kızın mı?" Şaşırmıştı.

Derin bir nefes alıp devam etti.

"Senin başka bir kadınla yaşadığını biliyor mu ailen?"

Bir dahaki Bölümde artık herşey olup bitecek,Çok şey yaşanacak.

Bölümü yazmaya başlıyorum.💕