Chapter IV - Sasabak kami sa isang misyon

30 1 0
                                    

                                                                           CHAPTER IV

                                               Habang dahan-dahang umalis ang mga tao sa silid ay tinanong ko si Jane tungkol sa propesiya.

                                                  ''Saan ba galing ang propesiyang 'yon?''

                                                   ''Ginawa mo ito kagabi, alam kong hindi mo ito naaalala,'' sagot nito. ''Yan ang isa sa mga kakayahan mo bilang anak ni Apollo, kaya masanay ka na.''

                                                     Bigla kong naalala na nahimatay pala ako kagabi.

                                                     Pagdating namin sa aming silid ay agad na naghanda sina Daniel at Jane. Si Nick nama'y humiga ulit sa kanyang higaan na para bang matutulog uli ito. Habang pumipili ng gagamiting sandata sina Jane at Daniel ay kinuha ko agad ang isang pana na sa tingin ko'y napakaganda upang ito'y gamitin, hindi ito mabigat at napakakintab.Ewan ko ba kung ano ang nagtulak sa'kin na kunin ito kahit 'di naman ako marunong gumamit.

                                                    ''Naaalala ko pa ang araw na ibinigay ni Apollo ang pana na iyan kay Renz,'' wika ni Jane. ''Kaarawan n'ya kasi 'yon.''

                                                        Napatingin ako sa pana at hinimas ang mga desinyo nito. May mga nakalilok na ibon at liyon sa pana ngunit ang nakaagaw ng pansin ko ay 'yong araw na nakalilok sa bandang itaas nito. Biglang may inabot sa'kin na bag si Jane, kulay asul ito.

                                                        ''Alam kong kailangan mo ito,may laman 'yang mga gamot at pagkain,'' sabi nito. '' Kung nagugutom ka ay kumuha ka lang ng isang Ambrosia.''

                                                         ''Salamat ,'' sagot ko habang tinitingnan ang laman nito.'' Ngunit isa lang ang ambrosia dito.''

                                                        '' 'Wag kang mag-aalala hindi yan mauubos, kung kukuha ka ng isa ay mapapalitan 'yan ng isa pa ,'' sagot ni Jane habang ngumingiti. ''Alam mo ba, palagi yang bag na iyan ay palaging bitbit ni Renz.''

                                                        Ngumiti ako kay Jane. Nabaling ang tingin ko kay Daniel na malalim ang iniisip, halatang may iniisip itong nakakabagabag sa kanyang damdamin.

                                                          ''Jane? Pwede bang magtanong ako sa'yo?'' tanong ko.

                                                          ''Oo , ano 'yon? '' sagot niya habang nakangiti.

                                                           ''Huwag kang magalit ha,'' sabi ko habang nakatingin sa mga mata n'yang paiba-iba ang kulay. ''Syota mo ba si Renz?''

                                                         ''Ha?'' ngumiti s'ya na para bang ginugunita ang kanilang nakaraan. ''Hatala ba?''

                                                       ''Ah, hindi naman masyado ,'' wari ko. ''Pumasok lang yan sa isip ko.''

                                                       ''Manghuhula ka nga,'' wika n'ya habang tumatawa. ''Walang duda, anak ka nga ni Apollo.''

The Olympian's Demigod : The AssembleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon