Sino Ka Ba?!
---
Lisa's POV:
Ngayon ay ang kanyang pangapat na araw.
Ewan ko ba kung anong balak niya.
Malapit na rin ang pasukan.Hindi ko din naman siya kilala, saka ano pa bang dapat kong kailangan para makilala siya di'ba? Shunga.
Wala kasi akong balak.Wala akong pakialam sa mga buhay ng iba, pakialam nila sarili nila (anong connect nun?)
"Oh?! Napatawag ka bulaklak?!"
:|ayy..aga aga ang sungit sungit mo naman|:
"……"
:|Nga pala.May gaganaping contest dito sa school.After Monday, saka pina registered na kita.Alam ko namang magaling kang sumayaw eh…|:
"Ahh..okokok.Kita nalang tayo sa school" sabi ko at binaba na ang phone
Napahiga nalang ako sa kama ko.We already have 2 days before time to go to school.Saturday and Sunday nalang ang natitira, bilis ng araw! ÷__÷
Mayamaya narinig kong may kumatok.
"Yes? May kailngan ka kuya?"
O'nga pala.Nsanay na rin akong tawagin siyang kuya, pero hindi kami yung mag-kapatid talaga na sweet like urrgghh!!
"Wala naman.Mag-papaalam sana ako sayo…aalis na 'ko" sabi niya
"Ohh~ okok.Sige ingat kaaa" sabi ko at sinara na niya yung pinto
Finally.Naka hinga rin---
"Oh! Nalimutan ko nga pala.Yung phone ko nagcha-charge" sabi niya sabay kuha ng phone niya ''Byeeee~" at tuluyan ng lumayas
Aalis na nga pala si kuya ngayon.Nag-paalam na siya sa 'kin kahapon na naka pag-desisyon na siya.
Babalik na siya sa bahay niya.
Feeling ko tuloy, parang totoong kuya ko na siya..haysstt.
***
[School]
"Woy.Ano gawa mo?" nilingon ko naman tong si Paul.Ang pinaka nakakabwiset sa klasrum namin ×__×
"Ano sa tingin mo ginagawa ko?"
"Sungit naman." Sabi niya sabay lumayas na.
Nakakairita talaga yung panget na yun.
"Pssst! Lice! You want?" Alok sa 'kin ni Jennie na ngayon ay kumakain ng chocolate
"No…thanks.." sabi ko
Wala akong ganang kumain eh.
Wala na 'kong ginawa.Saka wala naman yung magaling naming teacher eh.
Tumayo ako at lumabas ng classroom.
Gusto kong mag-palamig eh.Paki ba nila?
Dumaretso ako sa tambayan ko.Oo sa mismong tambayan KO.
KO lang.Walang nakaka alam na lagi akong natambay dito.Maski sila Jisoo hindi rin nila alam.
Nandito ako sa may lumang library. Hindi naman nakakatakot dito eh.Parang gusto mo pa ngang mag laro dahil sa sikat ng araw.
Napaka liwanag at ang hangin dito.Walang windows ang bintana.I mean walang salamin
Walang gamit dito.Kitang kita mo rin ang mga taong nag-lalakad sa labas.Ang mga studyanteng wala ginawa kundi mam-bully.
Maraming bully dito sa school namin.HAHAHAHA
O'nga pala.Dalawa ang library dito.Ang library na 'to at ang isang library'ng katabi nito ay wala ding tao.
Pero mas gusto ko dito dahil dito ako sanay at nasanay.
Butas butas din ang mga pader dito sa kabilang library. Pero hindi naman masyado, wala ka la rin namang masyadong makikita dun.
Umupo ako dito sa isang sulok. Pinag-mamasadan ko ang mga tao.
Sa tuwing nalulungkot ako, na parang ewan.Hindi ko din alam ang dahilan kung bakit.May sapi na ata ako?
Inilagay ko ang mukha ko sa tuhod ko at pumikit.
Matagal na 'kong nag-tatago dito.
Minsan nga.May naabutan pa 'kong isang lalaking pumapasok dito.Hindi ko din alam kung anong ginagawa.Pero dalawang beses ko lang siya nakita at hindi ko na siya mahanap.
It's been 6 years na tumambay ako dito.Ewan ko ba.Ang lakas ng topak ko eh.HAHAHAHA
After 3 minutes naramdaman ko na naman ang mga luha ko.Na naman!!!
"Puta naman! Anong dahilan ng mga luhang 'to at bumabagsak?!" inis na sigaw ko.
Walang sino man ang nakakarinig sa 'kin dito.Dito ko minsan nilalabas ang sakit at galit na nararamdaman ko.
Ewan ko ba.Basta! Sa tuwing may nang lalait sa mga kaibigan ko.Susugod ako kapag ako naman yung na-principal talo na naman.Lagi naman eh
Wala na 'kong ginawa kundi pinunasan ang mga kuha ko.Ewan ko ba sa mga matang 'to! Sarap tusukin!!!
"Your crying again..."
"Yeah.Umiiyak na naman---- SHIT!!! SINO KA?!?!?!?!" agad akong tumayo at hinanap kung sino ang taong yun.
"Lagi ka nalang ba umiiyak diyan? Araw araw? Taon taon? Huh?"
WHAT?!?!?!?! TAON TAON?!?!?!
"W-WHAT DO YOU MEAN?! "
"Eh lagi naman kitang naabutan dito eh.Kaya lagi nalang kitang pinapakinggan kapag wala akong magawa.Lakas din ng trip mo eh" sabi niya sa 'kin pero shit! sino ba talaga siya?!
"SINO KA BA TALAGA?!?! ANO BANG SADYA MO SA'KIN?!?! NASAAN KA?! LUMABAS KA!!!" Dirediretso kong sabi
"Tsss..." yan lang sinagot niya.
"W-woy.Anong 'tss' ka diyan?" Sabi ko at hinihintay siyang sumagot pero wala na 'kong natanggap na salita mula sa taong yun
Kung sino man siya.Bahala na.
***
[Bahay]
Grabeeee..napagod ako sa school.
Dalawang teacher din ang absent. SA P.E AT MATH! Buti nalang absent ang teacher sa MATH!! Nakuuu aatakihin ako nito ng maaga eh.
Waka na 'kong magawa.Piste.Inaantok na din ako.
Tulog na 'ko.Night~
---
Hindi ako susuko sa pangarap ko, sa ayaw at sa gusto ng iba.Gagawin ko ang sinasabi ng utak at puso ko, walang makakapigil sa 'kin dahil ang mga pangarap na yon ay alam kong mag-dadala ng kasiyahan sa buong buhay ko.Yun na ata ang pinaka masaya kong ala ala, at alam kong ako yon.Ako ang taong makakagawa non, dahil alam kong magagawa ko yun.Dahil may tiwala ako sa aking sarili.
- Fritzy
One and only author.. 🙂❤
-asawa yan ni Taehyung oii
BINABASA MO ANG
Do..girls Fall Inlove?
Fanfiction안녕하세요! I hope you like my story >HOPPING< Haha.Promise, sana magustuhan mo.This is my FIRST STORY nga kase=__=.😹 ~^O^~ BTS forevs..≧﹏≦ -Asawa ni Taehyung ♡ 감태형X지민 #BOOK1