Sokak Prensi

9.Bölüm

Kai her defasında bu kapının önünde öylece dikilmekten hoşnut değildi. Fakat son bir haftadır yaptığı tek şey mavi kapıyı öylece izleyip gitmekti.

Kapının her bir zerresine o kadar aşina olmuştu ki soyulmuş yerlerini dahi gözü kapalı bulabilirdi. Lakin bir türlü her şeyine hakim olduğu bu kapıyı aşmayı beceremiyordu. Sanki biri ellerine kenet vuruyor ve bir santim dahi kıpırdatmasına izin vermiyordu.

Bu sefer kararlıydı. Ellerindeki kilitleri kıracak bugün gerçekten son kez Sehunla konuşacaktı.

Minseokun teklifini kabul edip etmeyeceğini hala bilmiyordu. Tek bildiği bir an önce Sehundan çekip gitmesiydi. Onu kendi başına mutlulukla sürdüğü bu hayatta yalnız bırakmalıydı. Kendinden önce de olduğu gibi.

Kai aslında Sehunu hiç bir zaman bırakamayacağının farkındaydı. Uzaktan izleyip onu eskisi gibi rahatsız etmeyecekti. Belki uzun süre soluyamayacağı kokusuna deli gibi muhtaç olacaktı. İşte tam da bu yüzden son kez içi Sehun kokusuyla dolu bu eve girmek istiyordu.

Son kez ciğerlerini bayram ettirmek, son kez hayattan tatlı bir tat alabilmek için mavi kapıyı sonunda aralayabilmek için bir adım atmıştı.

Saniyeler içinde açılan kapıyla birlikte yüzüne çarpan Sehun gerçekliğiyle Kai titriyordu.

Nasıl bir insan bu kadar aşık olabilirdi. Bu mantıklı mıydı,bilimde yeri var mıydı? İliklerine kadar bir insan nasıl aşkla dolu olabilirdi.

Hayır hayır bu Kaiye gram mantıklı gelmiyordu. Kendi yaşamasa asla inanmayacağı kadar doruklarında yaşıyordu aşkını.

"Bana ne yaptın Sehun"

Halbuki bunları söylemeye gelmemişti. Sadece bir kaç parça eşyasını alıp ömür boyu Sehunun yanından uzaklaşmayı düşünüyordu.

"Kai"

Sehunun seslenişi gene Kainin içini parçalıyordu.

"Çok seviyorum. Tutamıyorum kendimi çok seviyorum. Çok saçma. Durmaya çalışıyorum,her defasında kendime kızıyorum"

Kai Sehunun suratına bakıp soğuk havada derin bir nefes aldı.

"Ama olmuyor. Her defasında tam karşında durduğumda,gözlerine baktığımda,nefesini hissedebilecek kadar yakınında olduğumda..."

İçinden yükselen ağrıyla öksürdü Kai.

" Hiç bir organım beni umursamıyor. Hepsi seni görüyor,seni hissediyor. Sahipleri ben değilde senmişsin gibi davranıyorlar. Neden böyle oluyorum Sehun?"

Sehun mavi kapıya yaslanıp gülümsedi.

"Geçmiş olsun. Aşık olmuşsun"

Kai bir adım geri çekilip Sehunun üzerinde bıraktığı etkiden kurtulmaya çabaladı.

"Biliyorum. Ben aslında kıyafetlerimi almaya geldim"

Kaiye içeriyi gösterip küçük kanepesine doğru ilerledi Sehun.

"Neye benzediğini görmek isterdim"

Sehunun ani konuşması yeni içeri giren Kainin olduğu yerde donmasına neden olmuştu.

"O kadar güzel sevdiğini hissediyorum ki Kai. Chanyeol eğer senin yüzünü görebilseydim sana aşık olacağımı söyledi. Bu yüzden keşke yüzünü görebilseydim"

Kai hafif ılık parkeye çöküp cenin pozisyonunda Sehunu izlemeye başladı.

"Beni yüzümü görmeden de sevebilmeni isterdim"