Omzumda bir elin olduğunu hissedince ani olarak arkama döndüm.
"Merhaba ben Martin."
Gözlerimi kısıp karşımdaki çocuğa bakmaya başladım.
"Şey seni bankta üzgün bir şekilde otururken gördüm de düşündüm ki belki birlikte eğlenebiliriz."
Cevap vermeden yürümeye devam ettim.
"Peki ama bu moddan çıkmanı sağlayacaktım. Sen bilirsin güzelim."
Olduğum yerde durdum. Cidden bu moddan çıkmak istiyordum ve bir kereliğine ne olabilirdi ki?
Beynimin bir yanı ısrarla onun erkek olduğunu hatırlatsada arkamı dönüp konuştum."Pekala."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Lilac ◆ girlxgirl
Non-FictionBana dokundun ve aniden lila renginde gökyüzüne dönüştüm. Ve sen morun sadece senin için olmadığına karar verdin . #35 Non-fiction *-*