Lilac ◆ girlxgirl

end

" şu aklınızda kalsın ki ölen birini ve kaybolan güveni asla geri getiremezsiniz."

Kaybolurcasına yürüdüğüm sahilde düşüncelerim beni ele geçirmiş durumdaydı ve ben o kadar düşüncem arasından sadece sana odaklı kalabiliyordum.
Eski günleri hatırlamak kadar acı verici ne vardı ki hayatta?
Senin bana olan güvenin kaybolmuştu ve sen gitmiştin.
Gitmiştin.
Başımı yavaşça yerden kaldırıp sağımda duran okyanusa baktım.
Biliyorum oradaydın , hala orada ve bana gülümseyerek bakıyordun.
Orası ... seni en son gördüğüm yerdi.
Kavgamızdan sonra arabadan inince seni burada ölü olarak bulmuşlardı.
Günlerce senden haber alamamam ve seni hiç bir yerde bulamamam nedeniyle kafayı yiyecekken seni bulduklarına dair telefon geldiğinde gidip soğuk cesedine bakacağımı düşünmemiştim.
"Okyanus cayır cayır yanıyor , hissediyor musun balık?"
Her gün yaptığım gibi bugün de buraya gelip saatlerce okyanusa bakmıştım işte.
Bu bir derece seninle buluşmam gibi bir şeydi benim için.
Bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlarsınız lafı içime ilmek ilmek işliyordu buradayken.
Beni affetmeden , beni tekrar sevmeden bana kızgın benden nefret ederek gitmiştin.
Haklıydın da.
Ben olsam .. bende benim gibi birini affetmezdim.

———————————

Güneş yavaş yavaş batarken gitme vaktimin geldiğini anlamıştım.
"Yine ayrılık vakti geldi sevgilim , yarın tekrar burada olacağım beni özle tamam mı? Çünkü ben seni çok özlüyorum ... seni seviyorum kyla"
Yavaşça adımlarımı ters yöne çevirerek oradan uzaklaşmaya başlamıştım.
🍃