MEZAZİL (Devam Ediyor...)

Rüya

Altı yaşımda sokağa çıkmaya başlamıştım (Annem, abim yanımda olmadan dışarı çıkmama izin vermiyordu).
Yine böyle birgünde abim beni yalnız bırakmış, arkadaşlarıyla konuşmaya dalmıştı. Bende topumla bir sağa sola koşuyordum. Zevkten dört köşeydim, özgürdüm kocaman sokakta, topu istediğim kadar havaya atabiliyordum, evimizin dar koridorundaki kısa ve yorucu kovalamalar artık, uçsuz sokakta terden sırılsıklam olmaya bırakmıştı yerini...
Sonra yine topun peşinden koşuyordum, koşarken arkamda bir şeyin nefes alıp verdiğini hissettim. Bu sefer beni kovalayan birsey vardı, o kocaman sokakta. Arkama bakmaya kalmadan kulağımın dibinde havlama sesleri yankılanmaya başladı. Hiç tereddüt etmeden ağlamaya ve koşmaya başladım. Dün gibi hatırlarım ağzımdan "Anne geliyor, tut annecim, anne geliyor....." sözcükleri dökülüyordu. Sonra abim farketti ve kurtardı ama olan olmuştu bir kere...
Olayın konusuda burada başlıyor. Köpeklerin kovalamacasıyla başlayan korku, yerini geceleri gördüğüm rüyalara bıraktı.
Artık rüyalarımda sürekli kovalanıyordum, bazen şeklini hiçbir şeye benzetemediğim konuşan insani varlıklar, bazen yalvartan köpekler ve en garibi de üzerime örttüğüm yorgandı. Bazı geceler rüyalarımda, uyumak üzereyken boğulmaya başlardım, beni boğan şey ise yorganımdı. Aniden her yanımı sararak üstüme bastırmaya başlardı. O an nefesim kesilirdi, sanki bir caninin kucağına düşmüş gibi olurdum. Uyandığımda kendimi sürekli kucaklarda bulurdum. Annem, abim ve babam bu üçlünün arasında nöbetleşe dolanırdım. Uykudan uyanırken kendini birinin kucağında bulmak korkunun başka bir yüzü olsa gerek.
Nedeni, sabaha kadar neler olduğunu hatırlayıp çalışıp aklına geldikçe aynı korkuları tekrar tekrar yaşamak. Hayatımdaki garipliklerden biride, annem beni yıkarken banyoda benimle beraber yıkanan çocuklar görürdüm, bazen sessizce ağlamaya başlardım bazende bitene kadar sabırla izlerdim.
Bunun yüzünden bir keresinde evin ortasında leğenin içinde bile yıkandığımı hatırlarım. Korkular bizleri yıpratır, sizlere tavsiyem yokmuş gibi davranmayın, çünkü heran bir sürprizle karşılaşıp kötü sonuçlar doğurabilir. Halen rüyalarımla beraber yaşıyorum, korkuyorum ve apansızca uyanıyorum ve düşünüyorum ki bende birilerinin korkulu rüyaları oluyorum. Bazen gözümü açtığımda kendimi evimden uzaklaşmış ve sevmediğim insanların çok yakınında buluyorum.