MEZAZİL (Devam Ediyor...)

Evde Tek Başına

Merhabalar ben Hilal, 13 yaşındayken size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Ben 7. Sınıfa giderken yarıyıl tatili araya girmişti. Küçük kardeşim Senem, jimnastik spor dalında çok iyi olduğu için aile büyüklerim onu bir spor salonuna yazdırmıştı. Bu onun için iyi olsa da benim için pek güzel olmamıştı. Çünkü kardeşim Senem spor salonuna gidince evde tek başıma kalıyordum. Annem küçük sayılmadığım halde evin kapısını gündüzleri kimseye açmamam konusunda beni uyarmıştı.
Annem ve kardeşim dışarı çıkmış ve bende ders çalışmaya devam ediyordum. Aradan yarım ya da 1 saat geçmişti. Ders çalışmaktan sıkıldım ve evin salonuna geçip biraz kitap okumak ve kafa dağıtmak için oturdum. Kendi halimde sakin sakin otururken birden mutfaktan gelen ses ile yerimden fırlamam bir olmuştu. Yapım gereği çok küçük seslerden bile tırsıyordum. Bu sesin ne olduğunu o kadar merak ettiğim kadar gitmeye de fazla cesaret edemiyordum.

Koltukta hiç kıpırdamadan ve ses çıkarmadan oturmaya çalışıyor ve bu sesin gitmesi için dua ediyordum.
Sessizce beklemeye devam ettim ve sonunda sesin durduğunu fark ettim. Bir ara çok susadım ama mutfağa gitmeye korktuğum için susuz kalmayı tercih ettim. Daha sonra çantamda su olduğunu fark ettim ve hemen bir çırpıda koşup alıp geldim. Sessiz ortam olunca daha çok korkacak olduğum için hemen televizyonu açma gereği duydum. Ancak kumandayı bulamadım ve bir çırpıda koşup odama gittim.
Odama gider gitmez olayın etkisi ile yatağa girip yorganın altında saatlerce bekledim. Bir ara göz ucuyla dışarıya baktım ve birde ne göreyim dolabımın kapağı açıktı. İlk önce rüzgarın etkisiyle olduğunu sandım ancak bu imkansızdı. Çünkü kardeşimin dolabı dışarıya daha yakın olmasına rağmen onunki kapalıydı. Bir süre nefes nefese kaldım ve annemler gelene kadar kalbim duracak gibi yatağın altında bekledim.

Sonunda evin kapısı açıldı ve annemler gelmişti. Bir anda koşarak yanlarına gittim ve olayı onlara teker teker anlattım. Annem bu olaylara çok gümüştü ancak gülünecek çok bir şey yoktu. Sen rüya görmüşsün falan dedi ama eminim rüya değildi bu yaşadıklarım. Sonra kanıtlamak için mutfağa götürdüm annemi ve annem sabah bıraktığım gibi dedi ve hiçbir gariplik yok dedi. Sonrasında ise dolabımın kapağının açık olduğunu göstermek için götürdüm ve ne göreyim dolabımın kapağı açık değil kapanmıştı. Bu olayın nasıl olduğunu anlamak pek mümkün değil.
Evde bu süreden sonra tek kalmaktan korktuğum için kendimi kötü hissetsem dahi kardeşim ile beraber spor salonuna bende gitmeye başladım. Ama oy gün o evde neler olduğunu hala anlamış değilim. Ve hala çok korkuyorum.