Her şey bizim sınıftaki garip bir çocukla başladı. Çocuğun ismi Özgür'dü bu çocuk herkese garip geliyordu. Bazen durduk yerde dalıyor korkunç bir tiple etrafa bakıyordu. Bu çocuğu merak edip araştırmaya karar veren iki arkadaş vardı. Nerde oturduğunu öğrendikten sonra onun evde olmadığı bir gün evine gittik. Kapıyı annesi açtı çocuğun arkadaşı olduğumuzu söyleyip bir kaç tane soru sorduk. Çocuk annesine de garip geliyordu. Bu bizi daha çok meraklandırmıştı sonra ise bu çocuğu takip etmeye karar verdik.
Çocuk okuldan çıkıyor ve hep aynı mahalleye yöneliyordu, biraz daha takip ettikten sonra durdu ve bekledi sokağın başından siyah bir köpek çıktı ve direk çocuğun başına geldi, sanki çocuğa onunla konuşurmuş gibi baktı. Çocukta onunla tedirgin ve korkmuş bir şekilde konuşuyordu.
5 dk böyle devam etti sonra köpek geldiği yöne doğru gitti ve uzakta kayboldu. Bu durum bizi daha da meraklandırmıştı. Ertesi gün çocuğun kendisiyle konuşmaya karar verdik.
Yanına gittik ve soru sormaya başladık, sorduğumuz sorulara düzgün cevaplar vermiyor, bize saçma sapan sorular sormaya çalışıyordu.
Sonra çocuğa dün siyah köpekle konuştuğunu gördük deyince yüzü değişti.
– Siz nasıl gördünüz.
dedi. Biz normal bir köpek nasıl görmeyelim dedim o köpek değil o bir cin dedi. Bu bizi daha çok şaşırtmıştı önce inanmadık sonra çocuğun bize anlattığı şeyi dinledik. "1 hafta öncesiydi Salı günüydü kesinlikle normal bir gündü, akşam uyumaya gittiğimde camın hemen yanında bir gölge vardı kapı birden kapandı ve o benimle konuşmaya başladı ne derse yapmak zorunda olduğumu söyledi, beni ailemle tehdit etti. Ben korkudan kabul etmek zorunda kaldım, gün içinde bana görünebilmek için, siyah renkli hayvanlar biçiminde gözüküp benimle iletişime geçiyor. Ondan kurtulmalıyım," dedi "ona yardım ederken gittikçe aptallaşmaya başladığımı hissediyorum artık mantıklı bir şekilde düşünemiyorum." Çocuğun haline üzüldük ve yardım etmeye karar verdik. Çocuğun girdiği sokakta bir yerlere gizlendik bu sefer siyah bir kedi çocuğun yanına yaklaştı bu sırada bizde çocuğun yanına gittik kedi bize baktığı an kulağım çınladı bir ses geldi, bu sesi hepimizde duyabiliyorduk, "artık sizde benimsiniz," diyordu. Kaçmaya çalıştık fakat yürüyemiyorduk bile. "Artık bana yardım edeceksiniz bunu yapmayı reddettiğiniz zaman en sevdiğiniz kişilere zarar vereceğim," dedi. Biz çaresizce kabul etmek zorunda kaldık. Sokağın başına doğru gidip kayboldu. Bizde hemen arkadaşın evine gittik nasıl kurtulacağımız hakkında konuşurken arkadaşım, "bizim hemen aşağı sokakta bu konuda bir kaç kişiyi kurtaran bir hoca var onun yanına gidelim," dedi. Kabul edip hocanın yanına gittik, konuyu anlattık, "bunu nasıl kabul edersiniz," dedi "bu sizi çok zor bir duruma sokacak ama bir çözümü var. Biraz zor olacak, onunla bir anlaşma yapmanız gerekecek," dedi. biz şaşkınlıkla nasıl bir anlaşma olduğunu sorduk bize, "bunu siz bulacaksınız," dedi. Günler geçtikçe her şey daha korkunç bir hal alıyordu, akşamları hareket eden gölgeler, ailem evde olamamasına rağmen evde konuşma sesleri geliyordu. Çoğu zaman dalga geçiyor, korkutuyorlardı. Tekrar birleşip nasıl bir anlaşma yapacağımız konuda tartışıyorduk. Sonra ben, "bir fikrim var," dedim. "Çok kötü ve tehlikeli ama bizi kurtaracak bir fikir ona bir beden vereceğiz," dedim. Benim kuzenimin ölümcül bir hastalığı var bu durumu onunla konuşup onun edenini vereceğiz, tabi cin bunu bilmeyecek, bedenin ömrü bitince oda bedenle birlikte sürüklenecek yok olacak." Kuzenimle konuştum oda, "kaybedecek bir şeyim yok bari ölmeden önce size yardım edeyim," dedi. Cin ile konuşmaya gittik ve bize "benden ne istiyorsun" dedi. "Biz bir anlaşma yapmak istiyoruz," dedik. "Söyleyin dedi, "sana bir beden vereceğiz, cin o beden beni kabul etmezse bedene giremem," dedi. Biz de, "kabul ediyor," dedik "peki karşılığında ne istiyorsunuz," "sadece bizi bırakmanı" o ise kabul etti. Cini kuzenimin yanına götürdüm ve kabul etti cin onun içine girdi önce komaya girmiş gibi titredi sonra uyandı ve "anlaşma kabul edildi" dedi. "Şimdi gidin" dedi biz ise gittik, bir kaç gün sonra kuzenimin ölüm haberi geldi bu beni çok üzmüştü ama bizi içinde bulunduğumuz korkunç durumdan kurtarmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MEZAZİL (Devam Ediyor...)
HorrorOnlar her zaman yanında. Belkide şu an seninle birlikte bu satırları okuyor olabilirler. Bence şuan tam arkandalar..