Missing Princess ft. Niall Horan

No. 4

"Allison, wacht nou even!", hoor ik Riley roepen. Ik draai me om. "Kind, ik heb er eventjes geen zin meer in. Ga nou maar gewoon naar je prins en ik ga naar huis.", moedig ik haar sarcastisch toe. "Ben je boos?", vraagt ze bang. Tuurlijk ben ik boos, ik heb gewoon de energie niet om een ruzie te beginnen. "Nee hoor, waarom zou ik?", glimlach ik fake. "Oké, zal 'k je een rit naar huis geven?", vraagt ze vriendelijk. "Nee, ga jij nou maar naar je prins.""Oké, ik stuur je nog wel.", roept ze terwijl ze terugloopt richting de hekken.

Ik draai me weer om terwijl ik met mijn ogen rol en zie dat hij al heeft teruggestuurd.

Niall: En dat ben ik :)

Even weet ik niet wat te zeggen, maar hij heeft alweer een bericht gestuurd.

Niall: Ik had nog een vraagje

Oh nee, mijn anxiety komt naar boven.

Vraag maar

Niall: Zou je het zien zitten om eens iets te gaan drinken met me?

Die zag ik niet aankomen. Is dit een date? Of gewoon als vrienden? Hij vindt natuurlijk dat ik er te lang over doe om te antwoorden en dat merk ik aan z'n volgende bericht;

Niall: Als vrienden natuurlijk haha

Ah shit

Ja tuurlijk, wanneer?

Niall: Morgen om 15u in The Buckingham Coffee Lounge?

Is goed. 'K kan nu al niet wachten!

Jammer dat hij het ziet als vrienden. Ik zou wel meer willen worden dan dat maar langs de andere kant heb ik nu geen zin in een vriendje. Ik heb al school aan m'n hoofd. En dan nog de prins die me steeds raar aankijkt. Dat maakt het nog compleet. Dan voel ik m'n gsm weer trillen.

Best friend: Omf bitch, hij kwam terug om een foto met me te nemen. Wedden dat we gaan trouwen??? Dan wordt ik prinses Riley van Wales omg

Ik wil haar best wel steunen in haar missie en me gedragen als een vriendin maar daar heb ik nu eventjes geen zin in. Zij luistert niet bepaald ook naar mij. Ik laat het eerst even wat rusten. Als ik een afslag neem, bots ik weer op op iemand. Dit is ook de reden waarom m'n mobiel vervolgens op de grond valt.

"Holy fuck shit!", schreeuw ik uit terwijl ik direct buk om m'n mobiel op te pakken.

"Jezus, je kan alleen maar tegen me opbotsen zeker?", hoor ik een lachende stem met een Iers accent. Direct kijk ik op. "Niall, ik had je niet gezien.", lach ik. "Maar best dat ik m'n koffie al opgedronken heb zeker.", grapt hij.

Als ik naar z'n shirt kijk ik dat de vlek er nog steeds op staat. "Ehm, even over morgen,", zegt hij verlegen terwijl hij aan z'n nek krabt en ik opsta, "wat als ik je bij je thuis kwam ophalen? Het moet niet hoor, alleen als je wilt natuurlijk.", vertelt hij zenuwachtig. Hij is zo schattig.

"Ja hoor, waarom niet." Ik lach hem toe, alleen omdat ik niet wil dat hij zo zenuwachtig is. "Loop anders even mee", glimlach ik. " Het is hier niet ver vandaan, misschien 3 straten." Terwijl we naar mijn straat stappen kan ik het niet laten om af en toe eventjes naar hem te kijken.

Hij is zo mooi. Z'n ogen zijn een prachtig blauwe kleur en z'n haar ziet er zo zacht uit. " Het spijt me nogmaals, van je shirt.", lach ik verlegen. Waarom ben ik verlegen? Ik doe niet aan verlegen zijn. "Ach, maakt niets uit. Ik ging 'em toch wegsmijten.", grinnikt hij. Ik kan het niet laten om even naar hem te kijken. "Hier moeten we oversteken.", deel ik mee. Zijn ogen zijn mijn favoriete deel van zijn gezicht. Je kan er eeuwig in staren. Even schrik ik als ik z'n hand op m'n onderrug voel, maar dan besef ik dat hij het alleen maar doet om me te leiden over het zebrapad. Ik voel het deel waar hij mij aanraakt branden en de vlinders in m'n buik gaan wild te keer.

Wanneer we er zijn, voel ik een gevoel van teleurstelling door me heen spoelen. Ik wil hem beter leren kennen. Niet hier in m'n eentje op mijn kamer zitten terwijl ik eigenlijk met hem kan praten.
" Dankjewel voor het thuisbrengen.""Ach, nu weet ik je wonen.", glundert hij. Ik kan het niet helpen om te giechelen. "Ik zie je morgen?", vraag ik hoopvol. " Inderdaad.", antwoordt hij lief.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Please vote and comment yall ily