Canım Izmir'im Ege'nin incisi benim yeni yuvam umudum geleceğim.Artık hayata dayatma
daha sıkı sarılacaktim.Sarılıp koklayamadigim yavrumun sızısını ogrencilerimle gidermeye
çalışacak onları sevip kollayacaktım.
Bir hafta göz açıp kapayana kadar geçti. Okul arkadaşlarım yeni okuluma alışmak için ellerinden
geleni yaptılar.
Burası birbirine kenetlenmiş insanlarla dolu sıcacık bir okulda.Bende buranın bir üyesi olmaktan
kivanc duyuyordum .
Birinci sınıf her zaman hayal ettiğim çocuklar ,ilk bir ayım Izmir'ı ve çocuklarımı tanımaya
çalışmakla geçti.
Gecelerim ise uzayıp giden bir sancı idi benim için ,bugün ayrı bir huzurla uyandım yüreğim pır pır
ediyor içim icime sigmiyordu.Rüyamda küçücük bir kız çocuğu gördüm anneciğim ağlama artık ben
yine geleceğim diyordu.Önce beni öptü öptü sonra babacigim diye kosarak yüzünü goremedigim
adama doğru koştu.İkisi el ele yanıma gelip bana sarıldılar, annem diyerek sarılmıştı ki uyandım.
Mis gibi bebek kokusu hala burnumun ucundaydi.
Haftasonunun tadını çıkarmaya karar verdim .Bugün velilerimden Ayşen hanımın
davetlisiydim.Oğlu Kaan benim minik prensimdi bütün çocuklarımı seviyordum ama Kaan 'ın yeri
ayrı böbrek yetmezliği yaşamış ve 6 ay önce bir nakil gerceklesmis,yılların yorgun çocuğu hayata
öyle bir sarılmış ki bana bile bir rehber oldu.Şu andaki sağlıklı halini görenler onun çektiği acılara
inanan az canım Kaan'im annesi bugün sevgili oğullarının iyileşmesini kutlamak adına bir parti
düzenlemişti,hem yetişkinlerin hem de çocukların katılacağı bu partiye davetliydim.
Ayşen hanım minyon tipli etrafına gülücükler dağıtan çok sevimli ve sevgi dolu bir insandi.Yaşam
felsefesi herkesi sevmek üzerine kuruluydu.Eşini bir kaç kez görmüştüm. Bugünlerde çok yoğun
olduğunu birkac ay sonra oğluyla daha çok ilgileneceğini söylüyor, oğlu ondan uzaklaşarak diye aklı
çıkıyor diyordu.
Kaan'ın şerefine yeni bir giysi almaya karar verdim.Bugün sınıftan başka velilerinde olacağını
dusunerek tedirgin olmustum.Ayşen merak etmememi okuldan kimsenin olmayacağını söyledi.Niye
bilmiyorum insanlara karşı mesafe koymak istiyordum .
Akşama doğru kuaförde çıktığımda kendimi çok güzel hissediyordum Saate baktığımda
gecikecegini düşünerek hızla eve yöneldim aceleyle giyindim.Arabama bindiğimde Kaan'a aldığım
hediye ye gözüm takıldı umarım beğenir dedim gulerek.
Aysenlere geldiğimde çok güzel bir bahçe ve harika bir ev beni karşıladı. Sonbaharın sanırım en
güzel gününü yakalamislardi.Çocuklar neşeyle koşturuyordu. Ayşe ve eşi Orhan beni kapıda
karşıladı. Gözlerinin ici mutlulukla parlıyordu.Birbirlerine bakarken ne çok sevdikler ve
seçildikleri belli oluyordu.Orhan beyin eli sürekli Aysen'in üzerindeydi,ya kolunu okşuyor ya belini
tutuyor ya da omzuna gelen kadının saçlarını koklayip opuyordu ve bunun farkında bile değildi.
Sevgisini her şekilde gösteriyordu bir an yutkundum sol yanimda ince bir sızı hissettim.
Ayşen beni yakın arkadaşlarıyla tanıştırdı.Ortam çok güzeldi ben yavaş yavaş tedirginligimden
sıyrılıyordum.
Burada ki insanlar birbirini tanıyan samimi kişilikleri di.Kaan'ın çığlığı ile arkama döndüm Alaz
amca diyerek sarıldığı insanı görmemiştim ama bu isim bile benim irkilmeme sebep oldu.
Ayşen gulerek Alaz eşimin yeni ortağı ama bir ayda hepimizin gönlünü fethetti dedi.Kaan Alaz
amcasının elinden bize doğru yoneldiginde elim ayağım resmen buz tutmustu.Ayşen bizi
tanıştırmak için bana yoneldiginde korkuyla gözüme baktı iyi misin Sılacıgım bembeyaz olmuşsun
dediğinde kendime geldim.Bizi tanistirdiginda Aysen'e dönerek
BIz tanışıyoruz. dedim
Ayşen çok mutlu olmuştu benim icimde kopan fırtınaların farkına varmadan o sırada Aysen yeni
gelen misafirleri karşılamak için yanımızdan ayrıldı.Alaz gözlerini bana dikerek elini koluma
uzanıyordu ki resmen tısladım,sakın dedim ellerini benden uzak tut diyerek yanından uzaklaştım.
Kacarcasina uzaklaşırken Orhan beyle carpıstık hayırdır Sıla hanım bir sorun mu var dediğinde
özür dileyerek acil bir telefon aldığımı Aysen hanıma ozurlerimi iletmesini söyleyerek ayrıldım.
Nereye gittiğinin farkında değildim ama hir an önce uzaklaşmak için arabamı sürdüm. Kendime
geldiğimde neredeyse şehirden çıkmak üzere olduğumu farkettim.Kendime gelmek için derin derin
nefesler alıyordum.
Alaz'ı en son ne zaman görmüştüm onu bile unutmuştum.Geçmiş zamanda kalan acılar sızılar beni
tekrar ele geçirdi.
Bütün olanlar tekrar tekrar gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti. Direksiyona sinirle vuruyor
aglıyordum.
Saatler sonra bir uykudan uyanmıscasına silkindim.
Geçmiş geçmişte kalmıştı artık onun için üzülmeyecek aglamayacaktım,icimde sadece nefretim
kalmıştı. Sevgimi derinlere gömmüş yepyeni bir ben olacaktım.
Sabah güneşinin doğuşunu izleyerek evime döndüm.
