I love you PANGET

Chapter Five

Gian Sera Salvador

Akalain ninyong may tinatagong bait din pala itong si Kapre? Maalam din palang magpasalamat.

Di ko tuloy maiwasang mapangiti pag naaalala ko yun.

FLASHBACK

Pagkalabas ni Sir Libranda a.k.a Terror Monster ay niligpit ko na ang mga books and notebooks ko. Kailangan ko nang magmadali dahil pinapapunta pa ako ni Miss Erin sa faculty hindi ko nga alam kung bakit eh! Basta ang sabi niya sakin after nang performance ko, may kailangan kaming pag-usapan.

Nang maayos at macheck na ang lahat ng gamit ko ay nasa bag ko na, ay nagmadali na akong lumabas ng pinto. Pero ng nasa tapat na ako ng pinto ay tinawag ako ni Kapre.

"A-ahh... Ano... Panget!"

Ano nanaman kailangan neto? Eh wala naman kaming tutor blah blah ngayon? Tsk. Pag ito sinimulan nanaman ako, at balak lang akong bwisitin dali sakin to. Lumingon ako sakanya at sinadyang ipakita ang irita kong mukha.

"Ano? Bilis at may pupuntahan ako"

Pag talagang-talaga nahuli ako at nadali pa ni Miss, di ako magdadalawang isip na kaltusan siya.

"S-salamat nga pala dun sa kanina. Yun lang sige umalis ka na!"

0_________0

Hanudaw!? Tama ba yung narinig ko...Salamat? Para saan?.... Ah! I remember! Yung Oceania thingy kay Terror Monster.

Okay na sana eh... May pangtataboy pang kasama. Loko to.

"Wow ah! Okay na sana may pangtataboy pa sa huli. By the way, wala yun.. Tutor mo ko and I'm just doing my duty"

As His tutor di ko naman hahayaang malagay siya sa alanganin kasi sa Alanganin din panigurado bagsak ko kay Dean.

Lumabas na ako ng tuluyan at naglalakad na sa hallway ng maramdaman kong parang may nakasunod sa akin... Lumingon ako pero wala. Pagtingin ko sa bandang kaliwa halos mapatalon ako sa gulat ng makita ko si Nikko. Sht! I almost die in nervous! Sinong hindi!? Nung lumingon ako at bahagya na sanang ibabalik ang tingin sa harap, sobrang lapit na mukha ni Nikko ang bumulaga sa akin. Ang Gwapo.

"Gulat na gulat? Haha"
Sabi niya sa akin habang tumatawa. Aish, may pagkakatulad parin talaga sila ni Kapre.

Nang makabawi ako sa pagkakagulat,mukhang okay na at normal na ang heart & pulse Rate ko. Sinagot ko rin siya ng pabiro.

"Gulat lang. Hindi Gulat na gulat"

Tumawa nanaman siya ng pagkalakas-lakas. Ano bang nakakatawa sa sinabi ko? O mukha lang talaga akong clown sa kanya. Argh that thoughts.

"Tawang-tawa Nikko? Tawang-tawa?"

"Tawa lang. Hindi tawang-tawa"

0___________0

Nagkatinginan kami saka sabay na napatawa...

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA"

Hindi ko akalaing mahuhulog din ako sa sarili kong pambabara. Hays, kung ganito lang sana kami lagi ni Nikko edi pwedeng mag-grow at.... At.... At.... Kyaaahhhh!

Pero malabo! Aish!

"Haha oh by the way, saan ka ngayong lunch?"

'Aayaain mo ba ko Nikko?'

Tsk. Yan ang gusto kong itanong eh kaso magmumukha lang akong assumingera pag ganon.

"Ahh dadaan muna ako sa faculty, pinapapunta ako ni Miss Erin eh... Tapos sa canteen... Ikaw ba?"