Facing Darkness | PUBLISHED

Darkness Thirty Seven: Death

Summer Diarhney's POV

I can't find the right words to describe what I feel right now, it's like I am born again. Napapikit ako habang dinadama ang kakaibang bugso ng enerhiya na pumasok sa katawan ko, pakiramdam ko ilang daang beses akong uminom ng energy drink at nangangati ang kamay ko na gumawa ng kung ano. Nanginginig ang kalamnan ko at parang gusto kong gumalaw ng gumalaw.

Death surrendered himself to me a few moments ago, he said he doesn't want to hurt anyone, it is just that he can't control his power.

"Do you like it, Summer?" Someone in my head mumbled

"Yes." Wala sa sariling sagot ko

I liked the feeling, this overwhelming power inside me. Nag uumapaw ito sa katawan ko.

"S-summer?" Someone called, paglingon ko it was Aeon, kneeling on the soil

"Aeon" Tuluyan ko syang hinarap, unti unti rin akong naglakad papalapit sa kanya

"Kill him, Summer, he's going to kill you." Someone once again said "He will do no good to you. Kill the Prince." The voice continued

May kakaibang pakiramdam sa loob ko ang nagsasabing sundin ko ang boses na ito, na anumang sabihin nito ay ang tamang gawin. Ano nga ba?

Hirap na hirap na tumayo si Aeon habang hindi naaalis ang titig sa akin. May kakaibang expression sa mukha nya na hindi ko maipaliwanag, sa tingin ko'y takot, pangamba, lungkot ... Hindi ko maintindihan.

"I will kill you." Walang kaabog abog na sabi ko matapos isummon si Lubbock, ginamit ko ang pisi nya upang itali ng walang kahirap hirap si Aeon. Huminto na ako sa paglalakad at sinummon naman si Mine at itinutok kay Aeon ang baril nito.

"That's right Summer, kill him. He's useless." The voice commanded

"Don't" tanging sinabi ni Aeon ng iangat ko sya mula sa lupa. Nababalot ng maigpit na pisi ni Lubbock ang buong katawan nya maging sa leeg kaya nasisiguro kong kaunting higpit pa ng pisi ay malalagutan na sya ng hininga, lalo pa't bakas ang panghihina sa kanya.

Lubbock and Mine, I didn't know I can summon two souls at the same time? At bakit hindi ko rin maramdaman ang seven deadly sins gayong sinummon ko ang dalawa sa kanila? I feel empty.

May power na ang baril ni Mine at handa ko ng tapusin ang buhay nya ng muli syang magsalita.

"S-summer wag, hindi ikaw to." His vivid green eyes are staring at me like I am his most trusted friend, like he knew I won't do such things.

Sa mga matang yon ay nabitawan ko ang baril ni Mine kaya't nag laho na ito, lumuwag din ang pisi ni Lubbock at nalaglag si Aeon mula rito.

"What are you doing?! Kill him!" The voice angrily hissed

"I can't, I just can't!" Napapahawak sa ulong sabi ko

I just got myself back, hindi ako makapaniwala. Muntik ko na mapatay si Aeon! What's happening to me? Who the hell is that voice?! Bakit ko sinunod ang sinabi nya?! What the heck!

I am frustratedly smacking my head because of the pain I'm feeling, may kung ano sa ulo ko ang nagdudulot dito ng sobrang sakit. Shit. Shit. Shit.

"Hush Summer, everything will be alright." Aeon said, and the next thing I knew, I was being pulled in the most comforting hug before passing out.

* * *

"Summer! What happened? Are you alright?"

Pagkamulat palang ng mata ko ay pagmumukha agad ni Lay ang sumilay.