"Burada ne yapıyorsun?"
"Harry benim erkek arkadaşım." açıklama bekliyormuş gibi baktım.
"Joe benim erkek arkadaşım."
Omuz silktim "Güzel."
Joe parmağıyla ikimizi gösterdi "Tanışıyor musunuz?"
İkimi aynı anda konuştuk "Evet."
"Güzel.İyi anlaşacaksınız."
Gözlerimi devirdim "Sanmıyorum."
En yakın arkadaşımla uzak olmak berbat bir duygu.Herkes masaya oturduktan sonra sessizlik oldu.Kimse konuşmuyordu.Eleanor sessizliği bozdu.
"Cassandra ve sen,nereden tanışıyorsunuz?"
Cassandra gözlerini devirdi "Eskiden-"
Konuşmasını engelledim "Evet,eskiden arkadaştık,çok yakın arkadaştık."Cassandra'ya döndüm "artık değiliz."
Eleanor ağzında bir fermuar varmış gibi eliyle çekti "Sormadım."
Joe şaşkınlıkla bize bakarken ben gözlerimi ona diktim.Üzgün olduğumu belirtmek için biraz gülümseyip kafamı yana yatırdım.Gözlerini kapatarak sorun olmadığı anlattı.Derin bir nefes alıp tabağıma geri döndüm.Cassandra gözlerini benden ayırmıyordu.Göz göze gelmemek için kafamı kaldırmadım.
Tabakları kaldırmak için masadan kalktığımda Cassandra ve Eleanor'da kalktı.İki tabak alıp mutfağa gittim.
Cassandra elini omzuma koydu "Lex."
"Ne?" geri çekildim.
"Konuşabilir miyiz?"
Gözlerimi devirdim "Konuşmamıza gerek yok."
"Lütfen.Kendimi açıklamama izin ver."
"İyi."
Yukarıya çıkarak Harry'nin ceketini aldım.Giydikten sonra koşarak aşağıya indim.
"Yavaş canım."
"Üzgünüm."
"Nereye?"
"Konuşacağız."
Alnımdan öptü "sakin ol."
Kafasını salladı.Arka bahçeye çıktık.Masanın etrafındaki sandalyelere oturduk.Rüzgar saçlarımın dağılmasına neden oluyordu.Soğuk hava suratıma çarparken dirseklerimi masaya dayadım.
"Evet?"
"Üzgünüm."
"Ne için?"
"Aptalca bir nedenim vardı ve senden uzaklaştım."
"Evet.Aptalcaydı."
Elimi tuttu "Beni affettin mi?"
"Hayır.Düşündüğün kadar basit değil."
"Hadi ama.Eskisi gibi elini tuttum ve sen beni affetmiyor musun?"
"Evet." elimi çektim "affetmiyorum.Öylece bir şey olmamış gibi davranamam.Bana söylediklerin ağırdı Cassandra."
"Evet,biliyorum.Özür dilerim.Kendimi savunmayacağım.Bende Joe için öyle yapardım."
Gülümseyerek kafamı salladım "Seni aptal."
Kalkıp birbirimize sarıldık.Onu özlemiştim,gerçekten.Parfümü her zaman güzel kokardı ve sarı saçları hep yumuşaktı.Her zaman elimi tutardı.Bu dünyadaki ruh ikizimin Cassandra olduğuna dair yemin edebilirim.
Elini tutarak kapıya yürüdüm.Tembelce yürüyerek arkamdan geldi.Sürgülü kapıyı açarak içeriye girdik.Joe ve Harry bunu bekliyormuş gibi hemen bize baktılar.
Harry ikimizi işaret etti "İyi misiniz?"
Sırıttım "İyiyiz."
Fredo kollarını açtı "Görüşürüz Lex."
Yaklaşıp ona sarıldım "Görüşürüz."
Cassanda'ya yaklaştığımda gülümsedi "Görüşürüz bebeğim."
"Görüşürüz."
Harry'nin bana uzattığı elini tutarak onu takip ettim.Arabanın kapısını açarak binmemi bekledi.Kendi tarafına geçerek arabaya bindikten sonra emniyet kemerini takmam için işaret etti.Arabayı çalıştırdığında koltukta aşağıya kaydım.
"O kızdan hoşlanmamıştım,yine hoşlanmadım."
"Göründüğü gibi değildir."
"Herkes göründüğü gibidir."
"Hayır."
Kafamı iki yana sallayarak dudaklarımı yaladım.Bu şekilde düşünmesi saçmalıktı.İnsanlar her zaman göründüğü gibi olmayabilirdi.
"Gerçekten.O iyi biri."
"Umarım öyledir."
Arabayı evin önünde durdurarak torpidodaki sigara paketini cebine koydu.Kızgın bir ifadeyle baktığımda sırıttı.İğrendiğime dair bir ses çıkarıp arabadan indim.Bahçe kapısını açarak bahçeye girdim.Karanlık bahçe yolunda yürürken Harry kolunu omzuma attı.Çantamdan anahtarı çıkardığımda bahçe ışıklarını açtı.Anahtarı çevirerek kapıyı açtım.Ellerini arkamdan belimin iki yanına koyarak benimle yürüdü.Ceketi çıkarmak için çekildim ve koltuğa attım.
"Duş alacağım."
Belimden tutarak beni kendine çekti "Yardım ister misin?"
"Evet."
Kaşlarını kaldırdı "Ciddi misin?"
"Hayır."
Omuz silkerek arkama döndüm.Merdivenlerden yavaşça çıkarken arkamdan koşarak geldi.Anlamaya çalışırken beni kucağına aldı.Odaya girip banyonun kapısını açtı.Beni küvetin içine bırakıp suyu açtı.
"Ah! Soğuk!"
"Benimle asla alay etme!"
Suyu bana doğrultmaya devam ederken onu engellemeye çalışıyordum "Tamam! Üzgünüm! Donuyorum!"
Suyu sıcağa çevirdi "Üzgün olman iyi olur." beni süzdü "ve ben çıksam iyi olur."
Yanaklarım ateş saçarken banyodan çıkarak kapıyı kapattı.Islak kıyafetlerimi çıkarıp saçlarımı şampuanladım.Parmaklarımı kafamda gezdirdikten sonra durulayıp suyu kapattım.Vücudumu ve saçlarımı havluya sararak banyodan çıktım.Harry balkondaydı.Perdeyi çekerek havluyu üzerimden attım.Harry'nin tişörtlerinden birini giyip saçlarımı taradım.Yana atarak elimi saçlarımın arasında kaydırdım.Yatağın ucundan kalkarak balkona çıktım.Harry kafasını geriye atarak dumanı üflediğinde yaklaşıp ortaya çıkan damarlarına daha dikkatli baktım.Eliyle bacağına vurarak oturmamı istedi.Elimi omzuna koyup kucağına oturdum.
"Yaraların iyi mi?"
"Evet.Hissetmiyorum."
Elimle yanağını okşadım "Bu berbat."
Sigarayı söndürüp bahçeye atarken kaşlarını kaldırdı "Neden?"
Elimi yanağından çektim "Normal davranıyorsun Harry,böyle sana normal geliyor."
"Böyle olduğumu biliyordun."
"Hayır.Hissiz olduğunu bilmiyordum."
"Sence hissiz miyim?"
"Evet." kucağından kalkarak balkon demirlerine yaslandım.
"Sen iyi misin? Az önce iyiydik ve şimdi kızgın gibisin."
"Hayır.Kızgın değilim sadece şaşırıyorum."
"İyi ama buna alışmak zorunda olduğu biliyorsun."
Odaya girmeden önce saçlarını düzeltti.Arkasından odaya girerek koltuğa oturdum.Bacaklarımı göğsüme doğru çekerek oturdum.Banyoya girmek için kapıyı açtığında bana baktı.Kapıyı bırakarak yanıma geldi.Oturdu.
"Hissiz olsaydım sana aşık olamazdım."
Onu gerçekten kırdığımı anladım yanımdan kalkmadan önce.Cevap veremedim,söyleyecek bir şeyim yoktu.Banyoya girerek kapıyı kapattı.Kafamı ellerimin arasına alarak açık kapıdan giren havayı içime çektim.Kendimi geriye atarak koltuğa uzandım.Ellerimi karnıma koyarak aptallığımı düşündüm.Neden o cümleleri kurduğumu anlamıyorum.Hiç bir şey yokken neden söyledim onları?
Harry duştan çıktığında koltuğun üzerinde doğruldum.Uzun süre bakıştık.Kıyafetlerini alıp banyoya gitti.Geri geldiğinde giyinmişti.Aynaya bakarak saçlarını düzeltti.
"Üzgünüm."
"Tamam."
"Gerçekten."
"Hissiz olan insanlar üzgün olmanı umursamaz."
"Harry."
"Ne?"
Balkona çıktığında arkasından gittim "O kelimeler ağzımdan nasıl çıktı bilmiyorum."
"Tamam."
"Beni görmezlikten gelme!"
"Tamam."
"Tamam mı? Tamam! Sadece tamam! Tamam,ne istersen yap!"
Ben özür dilemeye çalışırken onun bu şekilde davranmasına karşılık sinirlenmeden duramadım.Odaya girdikten sonra kapıyı açarak odadan çıktım.Yandaki odaya girerek kendimi yatağa attım.Arkamdan gelerek kapıdan kafasını uzattı.
"Burada ne yapıyorsun?"
"Uyuyorum! Kapıyı kapat ve git."
Dediğimi yaptı.Odaya döndü.Yataktan kalkarak ışığı kapadım.Büyük ve yüksek yatağa uzanarak kırmızı örtüyü üzerime çektim.
Tüm gece yatakta dönmenin sıkıntısıyla kalkarak balkona çıktım.Harry'nin olduğu odanın balkonuyla arada küçük bir mesafe vardı.Ellerimi demire koyarak ağırlığımı verdim.Daha dikkatli baktığımda yan balkonda beni izleyen iki göz fark ettim.Karanlıktan sıyrılmış gibilerdi.
"Harry?"
"Benim."
"İyi."
Duvara yaslanarak aşağıya kaydım.Bacaklarımı zemine uzatarak ellerimi kucağıma bıraktım.
"Çocuk gibiyiz."
"Her zaman böyleydik."
"Haklısın."
"Gerçekten hissiz olduğumu düşünüyor musun?"
"Hayır,neden öyle konuştuğumu bilmiyorum.Özür dilerim.Delirmiş olmalıyım."
Uzun bir sessizlik oldu "Her zaman delisin."
"Değilim!"
"Öylesin."
"Hayır."
"Beni seviyorsun."
Göremediği halde gözlerimi devirdim "Evet."
"Sana sarılmam için buraya gelmelisin."
Omuz silktim "Sen gel."
"Buradayım."
Kafamı çevirdiğinde sesin balkondan değil kapıdan geldiğini fark ettim.Yerden kalkarak kollarımı vücuduna sardım.Çenesini kafama koydu.Derin bir nefes alıp güzel kokusunu içime çektim.
"Odamıza gidelim."
Kafamı sallayıp beni kucağına almasına izin verdim.Odanın kapısını açarak beni yatağa bıraktı.Gri örtüyü üzerime çekerek açılan bacaklarımı örttüm.Harry yanıma yatarak bana döndü,bende aynısını yaparak elimi yanağına koydum.Elini bacaklarıma koyarak aşağı ve yukarı hareket ettirdi.
"Bence sen çok duygusalsın."
"Sanmıyorum." kıkırdadı.
"Öylesin.Benim tarafımdan bakamadığın için göremiyorsun."
"Hala sanmıyorum ama öyle diyorsan-"
"Bazen beni sevdiğini söylediğinde gözlerin doluyor." yanağını okşadım "ya da bir kavgadan sonra barıştığımızda.
Cevap vermedi.
"O zaman doğru yolda olduğumu anlıyorum."
O kadar sıkı sarıldıki boğulacağımı sandım ama bu durumdan memnunum.Daha çok yaklaşıp sıcaklığına sığındım.
Yine aynı şeyi yapıyorduk.Dünyadaki her şeyken,herkesten uzaklaşıp aşka sığınıyorduk.
-
Gözlerimi açtığımda perdelerin arasından odaya sızan güneş ışığıyla karşılaştım.Gözlerimi kısarak kafamı çevirdim.Dirseklerimi yatağa korayak doğrulduğumda Harry üzerime attığı koluyla karnımı sıktı.
''Kalkma.'' yastık olduğu için sesi boğuk çıkıyordu."
"Günaydın."
"Günaydın,kalkamazsın."
''Bırak beni.''
''Hayır.''
''Ah,Harry.'' saçlarını okşadım ''Kahvaltı hazırlayacağım.''
Kafasını yastıktan biraz kaldırdı ''Sen?''
''Evet.Ben.'' dudaklarımı düz bir çizgi haline getirdim.
''Tanrım,hayır.Beni zehirleyemezsin.''
''Bu şekilde konuştuğun için,evet.Zehirleyeceğim.''
''Yat.''
Kolunu bastırıp kafamın yastığa düşmesini sağladı.Derin bir nefes alarak pes ettim.Yana dönerek bacağımı üzerine attım ve onu izlemeye başladım.Gözlerini kapatarak beni kendine daha fazla yaklaştırdı.
O kadar mükemmelki,Uyurken o kadar masum görünüyorki.Onun gibi bir insanın nasıl böyle işlerde olduğuna anlam veremiyorum.En çok onu hak edecek ne yaptığıma anlam veremiyorum.Çok büyük bir iyilik yapmış olmalıyımki bu kadar güzel bir şeye sahibim.
''Harry.''
''Ne?''
''Kalkabilir miyim?"
Kolunu üzerimden çekip homurdandı ''Kalk.''
Yataktan kalkıp cama yöneldim.Perdeyi iki yana iterek sahte bir kahkaha attım.
"Sende uyanıyorsun!''
